Everything Underneath Us

01

S A M M A R A H

Alas-otso na ng umaga pero nakahiga pa rin kami sa kama. Halos marindi na ako sa walang tigil na pagtunog ng cellphone namin pareho, pero hindi parin nagigising ang kalapit ko.

He's hugging me from behind. His right arm and leg are both preventing me from getting up. Kanina ko parin ito ginigising pero parang kumakausap ako ng kahoy.

"Hon, if you don't get up right now. Baka imbis na kliyente ang kausapin mo mamaya, si Daddy Jonas na." Pananakot ko sa kan'ya habang tinatapik ang kan'yang hita na nakapatong sa akin.

He hummed and buried his face in my neck even more. He murmured something unclear before planting a kiss on my ear. "I love you. Good morning."

Iniharap n'ya ang aking mukha sa kan'ya gamit ang kaniyang kamay. Hindi na ako nagulat ng sakupin n'ya agad ang aking labi.

His kisses are sweet and slow. Para bang andami oras ang nakalaan sa ginagawa namin ngayon.

His tongue started to explore my whole mouth as he palmed my left breast. I bit his tongue and giggled as soon as I got the chance. Mahina ko s'yang tinulak at umiling.

"You're already late, Mr. Avalla. I don't tolerate this kind of behavior. Go take a bath and leave." I joked before standing up. I heard him groaned that makes me laugh.

Lumapit ako sa lamesita para kuhanin ang cellphone ko na patuloy pa rin ang pagtunog.

Buntong-hininga ko ito sinagot.

"Yes, Allah?" Bati ko pagkasagot na pagkasagot ko ng telepono.

"May lunch appointment po kayo with Mr. Jacobs at 12noon, Ma'am. Remind ko lang po. Potential customer po na'tin s'ya," Tumango-tango ako at sinilip si Apollo na nakatingin sa akin.

"Alright, I'll be there." Sagot ko bago pinatay ang tawag.

"Mister, bangon na. Mauna ka nang maligo." Sabi ko bago s'ya talikuran. "Sasabay pala ako sa'yo, ha? Coding."

Kumuha ako ng roba sa cabinet at inipit ang buhok bago lumabas ng k'warto. Dumiretso agad ako sa kusina nang makababa ako.

Walang kaming kasambahay, madalang lang din naman kami umuwi dito dahil kadalasan ay sa condo n'ya kami natutulog kapag ginagabi ng uwi o hindi naman ay tinatamad nang bum'yahe.

Halos isang oras at kalahati ang layo ng bahay sa opisina. Halos dalawangpu'ng minuto naman ang layo ng opisina sa tinutuluyan namin condo. Kaya kahit ako ay tamad din umuwi dito, dahil narin sa oras na pag-uwi na mayroon ako.

Wala sa sarili ako napangiti ng kuhanin ko ang dalawang coffee mug na nakasabit sa mug rack sa may counter. These mugs were his anniversary gifts to me last month.

We celebrated it in the cruise. Like how we celebrated our first and second anniversary. Dahil mas convenient, pagma-may ari kasi ng pamilya n'ya ang mga cruises na iyon. Makakapagcelebrate na kami ng libre, mamomonitor pa namin ang serbis'yo.

Pagkatapos ko ilapag ang mga baso ay tumuloy ako sa coffee maker. Habang inaantay iyon ay inilagay ko na sa microwave ang pasta na inuwi namin kagabi.

We never had homecooked breakfast in our marriage life ever. We don't know how to cook at all. All we do is to order, refrigerate and microwave.

Wala din naman akong oras mag-aral kahit gusto-hin ko man, dahil sa trabaho. But after 2 weeks, I already have an appointment with the chef — my Mom introduced me, I will finally learn how.

"A lady should know how to be a wife. If you don't, then you can't be one." Mamita always reminded me this. I was just a kid back then kaya hindi ako nagbigay ng atens'yon do'n.