He's Kind Of Heartless (bxb) (Spg)

Chapter 31: Negotiate Again

Chris

Umakyat na ako. Nawala ang worry ko ng makita ko ang mga kapatid ko na gumagawa ng kanilang assignments.

I hug them! Luffy giggles. And they hug me back.

"What are you doing here?" Tanong ko sa kay sir hans na sumama sa akin papasok ng kwarto.

"Seriously! You can't be friends with him" he said instead of answering me.

"Why?"

"Because he chocked you awhile ago"

"Inakbayan lang niya, ako sir hans"

"Kita ko sa mga mata ko kung paano niya nilagay ang kamay niya sa leeg mo" tumigil siya. Nagiisip " parang nang ba-blackmail siya sayo" hindi ko makontrol ang mata kong umikot.

"Are you worried? Wow! I'm flattered. Pero hindi nga ako sinaktan nung tao. So stop acting like you actually give a damn. Like you're a jealous boyfriend" sabi ko dito. Hindi mapigilan ang bibig ko sa harap ng mga bata. Lumabas ako sa kwarto, lumabas din siya.

Hinigit niya ang kamay ko sa kabilang kwarto.

"Stop doing this please" nagmamakawa kong sabi sa kanya.

"Quit making me stop because I actually give a damn" he said and then pin me to wall and kiss my lips. Banayad ang kanyang mga halik ngayon. Ninamnam ang mga labi ko.

Hindi ako nanglaban dahil nahihilo ako sa sarap ng kanyang halik, wala na nga akong time para i-digest ang sinabi kanina.

I missed his lips. Gustong gusto ko kung pano niya ako lawayan at halikan. I just want to forget all the reasons why I'm mad. At nakalimutan ko nga, nakalimutan kong nandito sa bahay ang mga kapatid ko at nakalimot ko ang kasalanan niya kaya pinabayaan ko na

Gusto kong magtanong pero hindi ko alam kung ano ang itatanong ko.

Matapos ng ilang minuto ay tumigil din siya. Ramdam ko ang pamamaga ng mga labi ko.

Tahimik.

Walang may balak mag salita.

"So.." panimula ko. Tiningnan niya ako.

Itatanong ko ba sa kanya kung anong gusto niyang mangyari? O baka wag nalang kasi alam ko naman ang sagot?

He just wanted us to go back as fuck buddy.

"so, why are you here?" Yun nalang ang naisip kong itanong.

"Im here to warn you" sabi niyang nakatitig sa akin. His looking at me like he wanted to eat me alive.

Napalunok ako

"Warn me?"

"Yeap! Warn you. Your performance in my class has worsen. So don't expect me to give you a passing grade next time only because you have a good lips, handsome face and..." Hindi na niya dinugtungan. Marahas siyang pumikit na para bang may nasabi siyang mali.

Hindi ko naman mapigilan ang puso kong kumabog. Kinilig ako doon.

Umayos ako mula sa naramdamang kilig.

Pero kasalanan niya kung bakit palagi akong absent! Kung di siya sobrang attractive——I mean sobrang asshole sa akin these days ay hindi sana ako pala absent. He's making my life worse like hell! Kaya umiiwas nalang ako.

"Thank you for the compliment and the warning" tumalikod na ako.

"Where are you going?" Tanong niya ng kumawala ako sa pag locked niya sa akin.

"Im preparing food for tonight" tumango siya kaya umalis na ako.

Doon ako sa kwarto ko magluluto. Hindi ko alam kung umalis na ba si sir hans.