He's Kind Of Heartless (bxb) (Spg)

Chapter 5: Not a normal day

Chris

Matapos ng mga abnormal na gabi at araw kahapon ay himalang bumalik ang normal na pamumuhay ko. Salamat din sa tip ni Sir Conor kahapon at makakapag na grocery ako. May pagkain na naman ang ref para sa tatlong araw. At may pang gusto na ako  pang araw-araw. Salamat din kay Sir Hans at hindi na'ko naglakad pauwi, kahit na hindi ako kinakausap ng diponggol sa byahe ay weird na alam niya kung saan ako nangungupahan ng kwarto. Hindi ko alam kung paano niya nalaman kung saan ang address ko pero pinagsawalang bahala ko na iyon dahil sa pagod at antok.

Sa tingin ko ay normal ang araw ko ngayon dahil wala akong subject sa diponggol na professor na iyon ngayong araw. It's Friday and every subjects has the maximum of 8 hours every week kaya parang nakawala ako sa hawla ngayong araw. Dalawang oras kasi ang CaC kaya ayon. Parang makakalakad na ako na walang pinoproblema na tao.

Naging maayos naman ang umaga ko gaya ng inaasahan. Kahit na medyo inaantok at pagod ang katawan ay nakikipag-participate naman ako kung tinatawag ang pangalan ko.

Pagtungtong ng lunch ay doon na naman nagsimulang gumulo ang araw ko.

Naglalakad ako patungong gate ng may maramdaman akong may sumasabay sa'kin. Akala ko ay wala lamang iyon pero parang binobungo-bungo ako, ng naalibadbadran na'ko ay nilingon ko ito. Handa ko na sanang sigawan ito ng makilala ang tao.

"Sir Conor?" Patanong kong sabi. Hindi ko kasi aakalaing magkikita kami dito sa paaralan.

"Oh, hey. Hehe" tas kinamot niya ang batok niya na parang nahihiya

"Ikaw lang pala sir, akala ko kong sino na"

"Cut the sir out, I'm not your boss or something, Hindi naman siguro nalalayo ang agwat ng edad natin, right?" Hindi ko alam kung anong unang ida-digest: ang mamangha sa kung pano siya mag talagalog o ang sagutin ang tanong niya.

"Hindi ko po alam" pinagpatuloy ko na ang paglalakad, sumunod naman siya.

"how old are you now?"

"20 po" he rolled his eyes.

"See, Im just two years older than you. So you better address me as Conor or Con or anything you want to call me" so 22 lang pala siya? He look so mature, sabagay may dugong kano naman kasi.

Napangisi ako. Smirk* Smirk*

"So, okay lang ba na tawagin kitang Conny?" His eyebrows knitted pero nawala naman to agad at napalitan ng masasayang mga mata ang ngiting abot tinga.

"I like that, tho it kinda girly but it's okay as long as I can call you 'krisy'" kumindat siya, tas inakbayan niya ako while flashing his smirk at me. Tsk tsansing.

I was back fired

"Saan kaba pupunta?" Pagiiba ko ng topic. Kumagat naman siya

"Kun saan ka pupunta" nilingon ko siya, giving him a questioning look. But he just shrugged.

"Hindi kaba magla-lunch?" Tanong ko sa kanya ng makalabas na kami sa gate ng paaralan

"Ikaw hindi ka magla-lunch?" Ay wow, amazing. Nambabalik ng tanong?

"Hindi, nag da-diet ako tas pupunta pa ako ng grocery bibili ng maiistack na pagkain" pero sa totoo nun ay hindi lang talaga ako kakain dahil budgeted ang pera.

"Hindi bagay sayo ang magdiet, you're almost skinny" hinawakan niya ang kamay ko. Napatitig ako doon, sa kamay naming magkahawak. Tas napadako ang aking mga matang nagtatanong kay Conor. "Let's eat first before going to the grocery. Don't worry, my treat" tatanggi na sana ako nang may nagsalita sa likod namin. Napahinto ako, my reflexes was activated, para bang may pahamak na darating.