He's Kind Of Heartless (bxb) (Spg)

Chapter 2: The Deal

Chris

Isa sa mga na-realize ko sa aking sarili habang naglalakad papunta sa faculty ay isa akong water elemental. My hand can produce water from nowhere lalo na kapag kinakabahan ako ( Nah, you're wrong, wala akong kapangyarihan). My hands are now wet from my sweat. I wiped them against my jeans.

Tinitigan ko ang pinto sa office ni sir Hans. His dark shiny door were inviting me to knock them.

This is it pansit!

Kinakabahan kong pinokpok ang pintuan ni Sir Hans gamit ang aking kamao. Isang katok, dalawa, tatlo hanggang naging apat ay wala paring sagot mula sa loob. I don't have office hours. I recall him saying that kanina. Ibig niya bang sabihin ay wala siya sa office niya.

I guess this is the end! I guess this year isn't my luck! Fuck this year! Ang daming problema sa taong to.

Paalis na sana ako ng may maramdaman akong lamig sa likod ko.

"Do you want something Mr. Rodriguez?" Sabi ng lalaki sa likod ko gamit ang mababang boses pero nandoon parin ang pagkawalang puso. Biglang nagbara ang lalamonan ko. Immobilizing my mouth from speaking.

Buti nalang nagdala ako ng tubig. I immediately open the bottle of water and nurse it. Kalma lang Chris tao lang din yang kausap mo. May puso parin yan--sana. Sana may puso

"Gusto ko sanang makipag usap sayo sir"

"I don't have office hour today" sabi niya sa akin habang binubuksan niya ang pinto at pumasok na sa kanyang opisina. Hindi niya sinirado ang pinto kaya nagdadalawang isip ako kung papasok ba ako o Hindi. Nasa labas parin ako ng opisina niya habang umuupo siya sa kanyang malaking mesa kung saan may maraming tambak na papel ang nakafile don. Binuksan niya ang kanyang computer at magsimulang mag type doon. Habang nakatayo lang ako sa labas ng opisina niya.

This is my second time I approached him. Una doon sa gym kung saan sinabihan niya ako ng salitang nakakasama ng loob. At ngayon kung saan mukhang nga-nga nanaman.

I hate to admit it pero baka hindi talaga para sakin ang college.

"I dont have all the day mr. Rodriguez" sabi niya sa'kin habang nag ta-type sa computer niya. Dali-dali naman akong pumasok at sinirado ang pinto.

Pumunta ako malapit sa desk niya. Imbis ma umupo sa upuan ginamit ko ito bilang lakas ng loob. I grip the chair and want to start talking but my mouth is not willing to participate. Para bang tuluyan na itong umurong dahil sa lamig ni Sir hans.

"Well?" Sabi niya sa boses na hindi na naiimpress sa katahimikan ko.

"E kasi sir" paunang sabi ko. Reluctant to go on any further. Kinamot ko ang batok ko at nagpatuloy "Gusto ko sanang magusap tayo tungkol sa grade ko" sa wakas nasabi ko rin.

Pinaglaruan ko ang aking mga kamay na ngayoy basa na naman.

He's cold eyes are now buried in my eyes, scrutinizing me!

Hindi ako mapalagay kaya yumuko ako.

"I believe there's nothing to talk about. I don't give second chances to students who don't deserve them. You hardly attend most of my class and most of your scores in your quizzes and activities are not very good, and now you want passing grade. I clearly put in the syllabus that attendance is one of the most important. You should read the syllabus through and through until you understand what was written in it. Students should have read it carefully and should plan on complying it. Frankly, Im surprised you're an academic scholar, judging by your capabilities you are way too lazy to have it. Im afraid you have no choice but drop this subject" his harsh yet cold voice are very sharp, it almost cut my heart and made it bleed.