Seni ilk gözüme kestirdiğimde; koyu irislerin evimde sahip olduğun piyanoya aitti.
İkimizinde piyanoyu almak için verdiği büyük savaş, sonunda birkaç yudum kahveyle sonlandı.Zafer benimdi, zafer benim olmuştu, aşık olduğumuzdan mıdır nedir, beni görmek için bahane ettiğin piyanom ile zafer hep benimdi zaten.
Sen bana geldiğinde zafer zaten benimdi, fakat asıl savaş benliğini yitirip başkasına dönüşen şeytanımlaydı Hoseok.
Sen masumdun, sen hep temizdin. Biz hep temizdik, şeytanım aşkı sevmezdi oysaki...
Nefret, sadece kendimde büyüyor Hoseok.
Sana bahsettiğim güzel hayaller, verdiğim güzel öpücükler, herbir yanına dokundurup, kokladığım aşk papatyaları...
Şeytan hepsinden nefret etti...
Şeytanım beni çok kıskandı Hoseok. Sana ısınamadı, beni uğrunda cayır cayır yakarken...
Bizde yangınlar çıktı... Ve şeytanım bunu yaparken hiç utanmadı Hoseok...
İçinde sadece haykırışlar ve ağlayışlar bulunduran bu 'R' tuşunu gülümseyerek attım çöp kutusuna Hoseok. Çünkü şeytanıma, onun senden ettiği nefret kadar çok nefret besliyorum sevgilim...
Bölümü yazma tarihi: 30.04.2021 03.00
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
