Sana öğrettiğim gibi; her şeyin sorumluluğunu üstüne alır ve yapman gerektiğini yapardın.
Küçüktün, ben seni bulduğumda. Benimle büyüdün.
Ve yapmaman gereken buydu bebeğim...
Ben senin, yokluğunda sana sevgisini veremeyen annen değildim. Bana verdiğin sevgi her şeyin çok ötesindeydi.
Sen benim için 1 geceliğine kullandığım bir adam olmalıydın. Ben senin benlerin uğruna, ölümü göze almamalıydım.
Hoseok ben seni bırakmalıydım. Senden önce, gitmesi gereken kişi; Min Yoongi gitmeliydi.
İzin vermedin...
Sıkıca sarıldın, gitme dedin... sensiz bir hiçim...
Yoongim... sana ve kollarının sıcaklığına ihtiyacım var dedin...
Beni böyle yetim bırakma, söz hep seninle kalacağım, seni ben iyileştireceğim...
O gece kulaklarım, senin hıçkırıklarınla, ağlamaktan yoğunlaşan kaynak nefesinle çınladı.
Kendime ilk defa o gece söz verdim, senin bana verdiğin gibi...
Küçüğünün sana ihtiyacı var Yoon. Onun sensiz mi bırakacaksın?
Ve bu sözler, asıl amaçları için tutulmamıştı...
Sen verdiğin sözü tutmadın, ben verdiğim söz tutamadım.
Ve inan bana, ölümünden çok, her gece beni ağlatmana razıydım...
Her gece ağlamaya hazırım Hoseok. Sen neredesin meleğim?
'Sol' tuşunu çekebildiğim en sert şekilde çektim piyanomdan. Çöp kutusuna atmadan önce küçük bir öpücük bıraktım. Söz veriyorum Hoseok, her gece seni kurtarabilmek için ağlayacağım küçüğüm, söz.
Bölümü yazma tarihi: 03.05.2021
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
