"Defol Min Yoongi. Kokunu, sahte aşkını, varlığını her şeyini al ve defol!"
Bağrışmalarının ardından gelen tok ses, bir şeyleri kırıp dökmenle birlikte yankılandı evimde.
Seni durdurmaya gücüm yoktu, ki niyetimde yoktu.
Saatlerce bağırdın. Bana küfür ettin. Bir şeyleri yıkıp döktün.
İnan durdurmak isterdim. Seni o sıra sakinleştirip öpmek isterdim bütün onurunu ve gururunu önemsemeden.
Ama yapamadım. Çünkü kendime olan nefretim, sana işlememeliydi.
Yoksa orada kıyamet kopardı. Bizi kimse tutamazdı orada sevgilim.
Kapıyı sertçe açtın. Yerimden sıçradım korkarak. Senin gibi ağlıyordum bende.
Yanıma gelip karnıma sertçe bir tekme attın.
"Bana bunları yapamazsın! Sana olan aşkımdan geberiyorum. seni siktir edip bunları tek bir sigarayla silmeliyim kendimden. Neden olmuyor söylesene. Yardım et! seni bırakmam için bana yardım et yalvarırım"
Tekmelerinden tutup kendime çektim seni. Göğsüme yatıp ağlamaya devam ettin sabaha kadar.
Birlikte ağladık safağa kadar. Güneşin ilk ışıkları yüzüne vurduğunda gülümsedin.
Mutluluktan değildi, kırgın bir gülümsemeydi...
"Senden nefret ediyorum Min Yoongi. Ama senden vazgeçemiyorum. Ve en zoruma gidende; zihnimde her gün yeşeren travmalarımın, babam tarafından atılan dayakların, işkencelerin ortasında attığım çığlıkların bu kadar acı vermiyor olması..."
Uğruna kaldırdığım kırmızı şarabımla birlikte 'Do' tuşunu attım çöp kutusuna. Peşinden şarap şişesinin son demliklerini...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
