Eve

4.ziekenhuizen

Vandaag is het zover samen met mn moeder ren ik door de lange, kale, witte ziekenhuisgangen. Vader komt er zo aan, hij is de auto parkeren, maar het is heel druk en we hadden om 11 uur een afspraak dus rennen wij alvast naar de afdeling waar wij moeten zijn.

'Kom binnen'zegt dokter Hoffman.

Als de dokter net de deur dicht wil doen komt vader net aan gerend. Het is eem nogal grappig gezicht, pa die in een net pak hard door het ziekenhuis rent.

Als ook vader zit gaat de dokter vertellen.

'Uit het bloedonderzoek denken we inderdaad dat je leukemie heb om dit dus te bevestigen gaan we een biopt van je been nemen.'

'En ook uit de biopt kwam dus dat ik leukemie heb' ik lig tegen Daan aan op de bank. We kijken samen tv. Gisteren heb ik bevestiging gekregen dat ik inderdaad leukemie heb. Tot dat het zeker weten zeker was heb ik niks tegen mijn vrienden vertelt, zelfs niet tegen Daan en Lisa. Nu is het zeker weten dat ik leukemie heb en vertel ik het tegen Daan.

'En volgende week krijg ik dan de eerste chemo' Ik kijk op tegen Daan ik zie een traan over zijn wang lopen. Ik geef hem een knuffel.

'Ik vind het zo erg voor je' zegt Daan. Door zijn tranen word ik toch meer bepaald met de ernst van de ziekte. Ik moet ook huilen Daan houdt op met huilen en ik druk mijn hoofd tegen zn schouder.

'Stil maar schat' lief aait hij over mijn hoofd en drukt een kus op mijn hoofd.

Als ik uit gehuild ben zie ik dat zijn shirt nat.

'Heeel je shirt is nat.' Zeg ik

'Maak niet uit' zegt Daan zijn stem schiet uit en ik schiet in de lach. Daan schiet ook in de lach.

Als we uitgelachen zijn komt Lisa binnen

'Zo wat een vrolijke boel hier' zegt ze als ze binnenkomt.

'Lisa we moeten je wat vertellen.'

'Ben je zwanger?'

'Neee joh'

'Kon toch'

'Ja alles kan, maar nee das is het niet. Ik heb leukemie.'

Heyy mensen ik zet het er nu even donderdag op. Volgende keer gewoon weer op vrijdag hoor. Maar mijn internet is bijna op en ik ben morgen niet thuis. Zouden jullie ook misschien willen stemmen?  X