Dramione. Wrong love?

Hoofdstuk 4: ik vind je leuk Draco!

Ik trek me snel en verbaasd terug. Dit had ik niet verwacht. Heeft Draco me nou net gekust? Vond ik het fijn? Draco ziet er net zo verbaasd uit als ik. De vragen gonzen nog steeds door mijn hoofd als ik opsta en weg loop. Ik weet niet waarheen. Ik weet alleen dat ik hier snel weg moet. Ik moet nadenken.

Mijn benen brengen me naar de plek waar we Sirius een keer hebben ontmoet. Er komt niemand en het is dus de perfecte plek om je te verstoppen.
Ik ga in het gras zitten en verberg mijn hoofd tussen mijn benen. Ik kan niet stoppen met de kus herleven. Het voelde goed, maar aan de andere kant voelde ik me ook vreselijk. Alsof ik Ron bedroog ook al was het uit, ik had toch net gezegd dat ik nog niet over hem heen was en een paar seconden later kus ik met Draco. Ik weet dat hij mij kuste en dat ik me terugtrok, maar die paar seconden, of misschien was het wel minder of meer, genoot ik er wel van.
Ik weet niet hoelang ik daar alleen zit maar na een tijdje komt er iemand naast me zitten.
'Luister, Gri- Hermelien, ik weet ook niet waarom ik dat deed, of eigenlijk wel,' zegt Draco. 'Ik wil dat al vanaf onze eerste ontmoeting doen,' hij is stil. Hij wacht op mijn antwoord.
'Het is niet jouw schuld Draco, ik wist niet wat ik ervan moest denken. Ik bedoel het voelde best wel fijn, met jou, beter dan met Ron. Maar...' Mijn stem stokt in mijn keel en ik barst in tranen uit. De tranen stromen over mijn wangen en ik weet niet precies waarom. Draco legt zijn armen om me heen en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Zijn aanraking voelt... verrtrouwd.
We blijven een poosje zo zitten en lopen dan zwijgend terug naar het kasteel. Als we aankomen schemert het al, ik ga snel naar bed en val meteen in slaap.

Mijn dromen zitten vol met Draco, vaak kussen we of houden we elkaars handen vast. Soms zitten we alleen zwijgend naast elkaar.
Ik word met een schok wakker en merk dat ik waad in het zweet. Ik ga naar de badkamer en neem een snelle douche. Dan kleed ik me aan en ga naar beneden voor het ontbijt. Ik zie Draco niet aan het ontbijt en bij gedaanteverwisseling, mijn enige les met Zwadderich vandaag, is hij ook afwezig. De volgende dag is hij er weer, maar ik probeer hem zoveel mogelijk te ontwijken. We praten niet meer met elkaar. We zeggen zelfs geen hoi en welterusten meer. Mijn huiswerk doe ik alleen op mijn kamer.

Als ik op woensdagmiddag na mijn laatste les terug kom is Draco in geen velden of wegen te bekennen dus besluit ik om mijn huiswerk in de kamer te doen. Ik zet het raam open om de koele herfstwind binnen te laten en terwijl ik dat doe zie ik dat Draco alleen bij de grote boom zit. Dit zou het perfecte moment zijn om met hem te praten. Onze kus is al drie dagen geleden, maar ik weet nog steeds niet wat ik wil. Ik probeer mijn huiswerk te maken maar ik word steeds afgeleid door beelden van Draco die door mijn hoofd flitsen. Uiteindelijk besluit ik om maar met hem te graan praten.

Ik loop het veld over en merk dat het kouder is dan ik dacht. Ik wou dat ik een sjaal had aangedaan. De wind snijd in mijn wangen en brengt mijn haar door de war. Hoe dichter ik bij de boom kom hoe langzamer, en stiller, ik ga lopen. Als ik bij de boom ben zie ik dat Draco huilt. Als ik naast hem ga zitten schrikt hij op, wend zijn hoofd af en droogt snel zijn tranen, maar het was te laat. Ik had het al gezien.
'Wat is er?' vraag ik.
'Niets,' liegt hij. Ik wil doorvragen, maar ik zie aan zijn gezicht dat hij het er niet over wil hebben dus laat ik het maar met rust.
We zitten een poosje zwijgend naast elkaar.
'Ik... Ehm, ik weet niet hoe ik dit moet zeggen,' begin ik, 'maar sinds die kus kan ik niet stoppen met aan je denken. Ik weet dat ik hier eerder mee had moeten komen, maar ik wist niet hoe ik het moest zeggen' Ik haal een diepe teug adem 'Draco, ik denk dat ik je leuk vind,' Draco blijft stil. Hij kijkt me alleen verbaasd aan. Ik denk dat ik het erger heb gemaakt. Dit gaat een lang jaar worden. Ik blijf nog even zitten om Draco de kans te geven om te reageren, maar er komt niets. Ik sta op en wil weglopen, maar dan pakt Draco mijn pols. Hij trekt me naar zich toe en kust me. En dit keer kus ik hem terug.