Dramione. Wrong love?

Hoofdstuk 24: Jake

Ik trek mijn jas iets dichter om me heen om me te beschermen tegen de nachtelijke kou. Draco had gelijk, deze wandeling leidt me af van mijn nachtmerries en de kou helpt me helder te denken. Opeens klinkt er een schorre jongensstem achter ons die: "Hé, ik weet jullie geheim!" schreeuwt.
"Niet op letten," fluistert Draco in mijn oor.
"Jullie daar! Jullie zijn tovenaars, nietwaar," roept hij. De dreuzels om ons heen kijken raar op. Als de jongen dichterbij komt, schrikt Draco.
"Draco, wat is er aan de hand?" Vraag ik. Draco pakt mijn hand vast.
"Deze jongen is gevaarlijk, Hermelien, hou je alsjeblieft afzijdig," zegt hij.
"Draco Malfidus..." zegt de jongen.
"Wat moet je Jake?" Bijt Draco hem toe. Ik volg Draco's advies op en blijf stil.
"Wie is dat lekkertje waar je meer loopt?" Vraagt de jongen die Jake blijkt te heten. Ik kijk hem vol afschuw aan. Ik haat het om alleen maar gezien te worden als een 'lekkertje'.
"Dit is Hermelien Griffel," zegt Draco terwijl hij beschermend iets dichterbij me gaat staan. "En je blijft met je poten van haar af." Jake negeert wat Draco zegt en komt dichterbij. Voordat ik het weet staat hij zo'n beetje tegen me aan enstreelt mijn haar. Ruw duw ik hem weg.
"Wat moet je?" Zeg ik.
"Ooh, ze is brutaal," zegt Jake. "Er hangt een rare geur om je heen," ging hij verder. "Ik zou denken dat je een modderbloedje bent, maar ik ken Drake hier. Hij zou nooit net zo'n smerig wezen uitgaan." Bijna verkoop ik hem een klap in zijn misvormde gezicht, maar Draco legt een arm om me heen waardoor ik mijn armen niet meer vrij kan bewegen.
"Ze is een halfbloed, kan je daar misschien mee in de war zijn?" Vraagt Draco. Jake kijkt hem wantrouwig aan, maar knikt dan toch.
"Misschien, maar morgen is het volle maan, mijn reuk is vandaag op zijn sterkst," Jake kijkt ons nu allebei wantrouwig aan, maar voordat zijn argwaan nog verder kon groeien onderbrak ik zijn gedachten:
"Ben je een weerwolf?" Vraag ik, voordat ik er erg in heb.
"Ah," zegt Jake triomfantelijk. "Ze is slim Drake. En ja, ik ben inderdaad een weerwolf. Wil je het zien?"
"Weerwolven kunnen niet veranderen wanneer ze willen," zeg ik. Jake kijkt me boos aan, besluit me te negeren en wendt zich dan weer naar Draco.
"In elk geval, Drake, Jessica wacht op je, niemand dwingt je om naar haar toe te gaan, natuurlijk, maar als je leven je lief is zou ik maar zo snel mogelijk naar haar toe gaan," zegt hij nonchalant.
"Jessica? Wie is Jessica?" Vraag ik, niet in staat om een vleugje jaloezie te onderdrukken. Jake lacht.
"Ga maar alvast, Jake, ik kom zo," zegt Draco. Als Jake weg is, draait Draco zich naar mij. "Hermelien, ga alsjeblieft terug naar Zweinstein, voor je eigen veiligheid," smeekt hij.
"Draco, wat was dat allemaal? Wie is Jessica? Wa-..." Ik voer al mijn vragen op Draco af, maar hij onderbreekt me.
"Ik heb nu geen tijd om alles uitte leggen, maar beloof me dat je nu meteen weer terug gaat naar Zweinstein, alsjeblieft," Draco klinkt bijna wanhopig. Als ik die wanhopigheid hoor, stem ik toe. Als Draco zo os moet er wel echt iets aan de hand zijn. Voordat Draco weggaat geeft hij me een laatste kus, hij pakt mijn heupen vast en drukt zijn lippen op de mijne. Deze kus is anders dan alle andere. Hij voelt meer alsof Draco probeert dit te onthouden, mij te onthouden, terwijl hij me steeds steviger vasthoudt. Als we ons eindelijk losmaken, streelt hij me nog voorzichtig over mijn wang, voordat hij verdwijnselt. Ik blijf nog een tijdje beduusd staan en ren dan zo snel als ik kan naar huis. Ik houd mijn belofte aan Draco en pak mijn spullen weer in. Ik laat een excuus briefje op de keukentafel achter waarin ik uitleg dat Draco familie problemen had en dat we allebei naar zijn huis moesten gaan. Dan verschijnsel ik naar Zweinsveld.

Als ik op Zweinstein aan kom, zie ik Harry, Ron en Ginny in de grote zaal zitten en nadat ik mijn koffers in mijn kamer heb gelegd, ga ik naar ze toe.
"Hey," zeg ik.
"Hermelien, boe gaat het? We dachten dat je de hele vakantie naar je ouders ging," zegt Ron.
"Ja, dat zou ik ook doen, maar er waren wat... problemen," ik besluit ze nog niet te vertellen wat er in het park is gebeurt, nog niet...

Weer een hoofdstuk! Het spijt me dat jullie zo lang moesten wachten, maar de leraren dachten dat het een goed idee was om nog tweeduizend toetsen voor de vakantie te geven, dus ik had het een beetje druk....
Maar, ten eerste wil ik jullie weer allemaal heel erg bedanken voor het voten/lezen/commenten, dat betekend echt heel veel voor me, dus shout out voor iedereen!
Ten tweede moet ik jullie mededelen dat dit hoofdstuk is gedacht en grotendeels geschreven door MashanXx (ik ga hier nog wel op verder, maar dat is allemaal door mijzelf bedacht) volg haar en lees al haar boeken, want ze schrijft echt heel goed!
Ten derde wil ik jullie allemaal een hele fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar wensen! Maak er wat leuks van!

Xxx-jes -.- .- - . --