Dramione. Wrong love?

Hoofdstuk 10: Dinsdag

Het is dinsdag. Dinsdag! Na vandaag mag ik Draco eindelijk zijn geheugen teruggeven! Oké ik weet dat ik nog maar anderhalve dag zonder hem ben, maar doen alsof ik hem haat is één van de moeilijkste dingen die ik ooit heb gedaan. Ik sta op, borstel mijn haar, schiet in wat kleren en ga naar beneden voor het ontbijt. Gelukkig kom ik Draco niet tegen. Maar ik heb vandaag twee van de vijf lessen met Zwadderich. Dat wordt leuk.
Ik heb geen zin om met iemand te praten tijdens het ontbijt dus lees ik de ochtend profeet.

Mijn eerste les is verzorging van fabeldieren met, je raad het al, Zwadderich. Hagrid heeft Kappas meegenomen. Kappas zijn Japanse waterdemonen die in meren en rivieren wonen, ze lijken op apen, maar ze hebben schubben in plaats van een vacht. In hun hoofd zit een gat waar ze water in dragen en als dat water er uit is verliezen ze al hun kracht. Ze eten, of liever gezegd drinken, mensen bloed dus ik blijf maar op een afstandje kijken.
Na verzorging van fabeldieren hebben we kruidenkunde met Huffelpuf. Marcel is helemaal in zijn element, maar ik heb dit allemaal al lang bestudeerd dus ik ben al vrij snel klaar en mag wat eerder weg.
Ik loop naar de grote zaal om alvast te lunchen zodat ik tijdens de lunch van de andere kinderen in de bibliotheek kan gaan zitten en alvast ongestoord kan leren voor mijn toets voorspellend rekenen van volgende week.
In de bibliotheek zoek ik een rustig plekje op, niet dat het nou zo druk is, om te gaan zitten en sla mijn boeken open. Ik heb misschien tien minuten gelezen als ik word gestoord.
"Zo, Griffel, jij zit natuurlijk weer te lezen hè?" Draco's stem klinkt raar. Alsof hij zenuwachtig is.
"Wat moet je Malfidus?" Ik probeer zo nonchalant mogelijk over te komen, maar volgens mij lukt het niet heel goed.
"Nou, Griffel, mag ik niet tegen mijn kamergenootje praten?" Vraagt hij. Zijn toon is een beetje flirterig, maar toch klinkt hij nog steeds alsof hij me haat.
"Wat wíl je, Malfidus?"
"Zo als ik al zei Griffel: ik wil gewoon met je praten." Wát hij moet me haten. Ik heb hem toch alles laten vergeten? Maar waarom wil hij dan praten?
"Práten? Met mij? Ik dacht dat ik een smerig klein modderbloedje was?"
"Zoals ik al zei: we zijn kamergenootjes. We kunnen tenminste proberen om vrienden te zijn." Ik krijg extra vlinders in mijn buik. Dit is het het vorige keer was begonnen. "Geweldig, na school bij het meer." Zegt hij met een zelfverzekerd lachje. Dan gaat de bel en ik ga snel naar gedaanteverwisselingen. Maar de rest van de dag kan ik me niet meer goed concentreren. Wat is er toch aan de hand. Ik weet al dat hij van me houd. Ook al weet hij het zelf niet meer.

Na de laatste les ga ik gauw naar het meer. Draco zit al te wachten binden rand van het meer.
"Griffel! Je bent er."
"Ja, Dra... Malfidus. Waar wilde je over praten?"
"Maakt niet uit. Als we maar iets samen doen. Desnoods help je me met mijn huiswerk, want ik snap er helemaal niks van." Ik ga naast hem zitten help hem met zijn huiswerk toverdranken. We zitten allebei over zijn boek gebogen en onze gezichten zijn heel dicht bij elkaar. Normaalgesproken zou ik hem kussen, maar dat kan niet. Alsof hij mijn gedachten kan lezen buigt hij naar voren en drukt zijn lippen zachtjes op de mijne.