Dramione. Wrong love?

Hoofdstuk 19: Thee

Vlak voor we bij de woonkamer zijn, laat ik Draco's hand los. Hij kijkt me beschuldigend aan.
"Sorry," zeg ik.
Ik pak zijn hand weer vast en duw de deur naar de woonkamer open. Mijn ouders zitten al op ons te wachten. Ze zitten allebei in een stoel die naast de bank is geschoven, zodat de bank, die trouwens de laatste vrije zitplaats is, is 'ingesloten'.
"Kom zitten en neem een kop thee." Zegt mijn moeder terwijl ze naar de bank wijst. Draco en ik gaan naast elkaar op de bank zitten. Ik aan mijn vaders kant en Draco aan mijn moeders kant. Mijn moeder schenkt voor ons allebei een kop thee in.
"Hebben jullie nog plannen voor morgen?" Vraagt mijn moeder. Ik adem opgelucht uit. Ik had gedacht dat ze Draco zouden gaan overhoren, maar zo te zien zijn ze dat nooit van plan geweest.
"Christina heeft me uitgenodigd om met haar naar de film te gaan, dus ik dacht dat we dat 's avonds konden doen en dan kunnen we daarvoor nog wat Dreuzel kleren voor Draco kopen." Zeg ik.
"Oké, en hoe laat zijn jullie dan ongeveer weer terug!" Vraagt mijn moeder.
"De film is om negen uur afgelopen en daarna gaan we nog ergens wat eten dus ik denk dat we ergens tussen tien en elf uur terug kunnen zijn."
"Oké."
"We wisten niet of je deze vakantie wel terug zou komen," begint mijn vader opeens. "Dus we hebben en reisje geboekt. Het is maar drie dagen en we zijn op tijd terug voor kerst," verzekert hij ons. "Kunnen jullie het zo lang met zijn tweeën volhouden?"
"Ja, dat moet wel lukken. Wanneer gaan jullie weg?" Vraag ik
"Onze trein vertrekt mogen om kwart voor twaalf. We zorgen er wel voor dat er genoeg eten is en we zullen ook wat geld voor jullie achterlaten." Zegt mijn moeder.
"Als je wilt kunnen wij jullie wel even naar het station brengen. Ik heb deze zomer mijn rijbewijs gehaald. Daar moet ik toch iets mee doen en dan hoeven jullie niet met de taxi." Zeg ik.
"Als het niet te veel moeite is zou dat wel heel fijn zijn."
"Oké, dat is dan afgesproken!" Zeg ik opgewekt. "We vertrekken morgen om half twaalf."
Mijn moeder kijkt op de klok.
"Oh god, het is al acht uur," zegt ze. Ze staat op een loopt naar de keuken. "Ik ga koken. Als jullie twee nou in de tussentijd jullie spullen uitpakken dan zijn jullie daar ook weer klaar mee."
"Oké, goed idee," zeg ik. Ik sta op en loop de woonkamer weer uit, op mijn hielen gevolgd door Draco. Eenmaal op de gang pakt Draco mijn hand weer vast en we lopen hand in hand weer naar boven.

"Dus we hebben het huis straks drie dagen voor onszelf," zegt Draco op een gespeelde zwoele toon. Ik kan mijn lachen haast niet in houden maar het lukt me toch met een redelijk serieus gezicht te antwoordden:
"Inderdaad, helemaal voor onszelf," zeg ik op dezelfde toon als Draco. Om mijn woorden kracht bij te zetten leun ik iets dichter naar hem toe. Uiteindelijk is het Draco die als eerste in lachen uitbarst. Ik volg snel en lachend vallen we op het bed. Als we eindelijk zijn uitgelachen sta ik op en zucht.
"Oké, laten we onze koffers dan maar gaan uitpakken," zeg ik. Draco kijkt me verbaasd aan.
"Doe je dat echt?" Vraagt hij verbaast.
"Ja, natuurlijk! Dit is mijn huis en we zijn hier twee weken. Doe jij dat nooit?" Draco haalt zijn schouders op.
"Huize Malfidus voelde nooit echt als mijn thuis dus deed ik ook geen moeite om mijn koffer uit te pakken." Zegt hij onverschillig. Ik ken hem goed genoeg om te weten dat die onverschilligheid, maar een act is om zijn imago als badboy hoog te houden. Ik geef een zwaai met mijn toverstok en mijn koffer begint zich vanzelf uit te pakken. Dan ga ik weer tegen Draco aan liggen. Ik weet niet precies wanneer, maar op een gegeven moment val ik in slaap en wordt niet meer wakker tot de volgende ochtend.