Are You With Me? -Lorenzo B. [Taglish Version]

Chapter 21: Boyfriend

Author's Note:
Warning discretion is advised. Please read at your own risk.
----

Chapter 21: Boyfriend

I opened my eyes and saw a familiar ceiling. Naririnig ko pa ang mga kahol ng aso sa sahig kung kaya't nagising ako. Nahihilo man sa sobrang sakit ng ulo ay ipinagala ko ang aking paningin sa kwarto. I was at Lorenzo's room, almost naked. Tanging kumot at unan lamang ang nagtatakip sa aking katawan. Sinubukan kong umupo pero naramdaman kong may nakadagan sa akin at ang pagsakit ng aking katawan lalo na sa ibabang parte.

Dahan-dahan kong inalis ang malaking braso ni Lorenzo sa aking tiyan pero lalo niya pa akong niyakap. Uminit ang pisngi ko. Nakadapa siya at nakadagan sa akin. Nararamdaman ko pa ang munti niyang paghinga sa aking leeg. He was topless and still asleep and his broad shoulders and toned muscles are showing. Lalo pa akong namula nang makita kong punong-puno ng scratches ng kuko ang kanyang likod.

Nakaharap siya sa akin at nakapikit ang mga mata. Pinagmamasdan ko siya habang hinahaplos ang kanyang buhok. He looks so angelic yet so fucking bewitching. Para bang ginamitan niya ako ng mahika at hindi ko alam kung bakit gustong-gusto ko siya. I'm so fascinated with him. Hinaplos ko ang kanyang panga nang nahagilap niya ang kamay ko at ipinagsalikop iyon. Maya-maya pa ay iminulat niya ang kanyang mata at mapungay na tumingin sa akin.

"Good morning.." He uttered in a husky voice.

Ngumiti ako.

"G..good morning,"

"What time is it?" Tinignan ko ang aking cellphone na nahagilap ko mula sa sahig.

"It's already eleven o' clock in the morning!" Nanlaki ang mga mata ko.

"Lorenzo, may klase pa tayo!" He groaned. Pilit kong inaalis ang kanyang binti na nakadagan sa akin pero hindi niya ako hinayaan. Sumimangot tuloy ako.

"Lorenzo!"

"No, sweetheart."

"W-what?" Tumingin siya lalo sa aking mga mata at lalo pa akong pinagmasdan. "Let's skip classes for today."

"Why?" He pouted.

"My baby is sore. I wanna take care of you and be with you all day." Pinipigilan ko ang pagngiti.

"But .. we have a test for Charms today! I need to get up already..ikaw din!" Hinayaan na niya ako na makaalis ng tuluyan sa kanyang kama kung kaya't tumayo na ako habang nahihiyang inaayos ang kumot sa aking katawan. He was still on his bed with his extra plain blanket covered all over his legs. Pinagmamasdan niya akong magpulot ng mga damit. Pulang-pula na ako sa kahihiyan nang makita ang aking dress na punit at hindi na puwedeng isuot! Tanging mga underwear ko lamang ang mayroon ako!

Pinanlisikan ko si Lorenzo ng mata. "You.. did this?" Ipinakita ko sa kanya ang punit-punit kong dress. Ngumisi siya.

"Yes, sweetheart. It looks so fucking tight on you. Ang hirap pa tanggalin kagabi kaya pinunit ko nalang." Napasapo ako ng noo.

"Do you know how much is this? It's a Jaquemus' dress Lorenzo! It's freaking expensive, and one of my favorite dresses!" Suminghap ako.

"I'm sorry. I can buy another one if you want. Ano pa bang ibang gusto mong mga damit? I'll ask my equerry to buy it all. Baka bukas ay dadating na rin iyon." Nanlaki pa ang mga mata ko sa kanya. Nakalimutan kong mayaman nga pala ang lalaking ito!

Umupo na siya sa kanyang kama at agad niyang kinuha ang kanyang cellphone. Parang tatawag pa yata.

"No need, Enzo! A-ako na ang bahala.." Pagpapatigil ko sa kanya. Ibinaba niya naman ang phone niya at tumingin sa akin.