BÜYÜK SON

2~Gücünü kimseye gösteremezsin!

Multide Melih. Su Çocuk

Neyse iyi okumalar.. :)

-------o--------

Su çocuk'dan:

Dünkü olanlarda neydi öyle. Hâlâ aklından atamıyorum.. O adam o olaylar. Güçlerimiz! Vay canına!

Aklımda düşüncelerle evde dolaşırken oturma odasında ablamı gördüm. Ona bu olanları anlatmak için sabırsızlanıyordum!

Hemen ablamın yanına gittim.Evde ablamdan başka kimse yoktu. A doğru annem ve babam çarsıdalardı. Hemen ablamın yanına gidip "Abla.." dedim. Çok heyecanlıydım..

Ablam "Ne!?" diye ters bi cevap verdi bana. Onu aldırmadım. Dünkü olayları anlattığımda çok şaşıracak!

Heyecanla konuşmaya başladım. '' Abla nerden başlasam bilmiyorum ama bizim dün yaşadıklarımız akıl alır şeyler değildi! ''

Ablam '' Yaa ne güzel! '' " Nerden başlasam.. Biz ilk parkta oturuyorduk.. Sonra birden her şey durdu ve bi adam çıktı karşımıza.. ''

'' Harika olmuş! '' '' Sonra adam bize renkli renkli top verdi aslında onlar güçmüş! '' '' Süper! '' '' Bana mavi top geldi. Abla ben suyu kontrol edip yaratabiliyorum! ''

Ablam elindeki telefona bakarak bana cevap veriyordu sanırım şuan beni dinlememişti bile! '' Evet evet süper olmuş. '' Sinirle ablamın elinden telefonunu çektim.

"Ya abla sana suyu kontrol edip su yaratabiliyorum diyorum! " "Hıhı evet bende Anjolina Joli! Ver şu telefonumu! Meşgul etme beni! " deyip elimden aldı telefonunu.

Bende pes ettim ve gücümü ona göstermeye karar verdim. "Tamam iki dakika bana bak, eğer su yaratamassam tokatla beni!" dedim kendimden emin bir şekilde.

Ablam şaşırdı. Telefonu bırakıp bana döndü. "Emin misin?" "Evet!" "Bak tokatlarım!" "Tamam! Şimdi sadece beni izle..

Ablam merakla bana baktı. Ama bi yandan da umursamaz görünüyordu. Böyle bir şeyi yapamayacağımı düşünüyordu..

Aslında haklı eğer bana da gelip biri böyle şeyler dese bende inanmam! Ama dün yaşadıklarımızdan sonra...

Gözlerimi kapadım ve suyu düsündüm. Suyun elimde dans ettiğini düşündüm. Ve sonra merakla açtım gözlerimi!

Heryer beyaz siyah ve ablam karşımda dona kalmıştı. Çok şaşırdım. Ve elimdeki suyu yokettim. Ablamı haraket ettirmek için onu kollarından tutup salladım..

Ama hiç bir işe yaramadı. Taş kesilmişti adeta! Daha sonra parkta gördüğümüz siyah giysili, gizemli adam odada belirdi birden..

Ben şaşırmış adama bakıyordum. Bi yandan da ablama.. Taş kesilmişti. Eski haline dönecekmiydi..

Ben bunca şey aklımda dönerken kulağıma bi ses geldi.. Garip ses kulağıma şunları fısıldadı.. '' Gücünü kimseye gösteremezsin! Bu arkadaşların ve sen arasında bi sır olarak kalmalı! '' Hızla arkamda duran adama döndüm.

'' Bu sen miydin? Kulağıma fısıldayan! '' Adam bir şey demedi. Yavaşça kafa salladı ve birden kayboldu..

Daha sonra heryerin rengi ve haraketi geri geldi. Ablama dönmüştüm. Eski haline dönüyordu..

Sonra birden çıkan ışık hüzmelerinden sonra kendimi oturma odasına girerken buldum. '' Abla! '' dedim ve durdum.

Ben az önceki zamana mı dönmüştüm?

Ablam '' Ne?'' diye ters bi cevap verdi.. Evet! gerçekten o zamana geldim. Ah be keşke zamanı kontrol edebilsem. Diye düşündüm.

Ablam bana döndü. "Ne var Melih!'' '' Hı? Ben..yok bişi. Unut gitsin. ''diyip evden çıktım. Daha sonra yürürken birden kendimi havada uçarken ve sonsuz biryerde buldum.