PHANTOMENOUS ACADEMY: UNRAVEL S2 (COMPLETED)

CHAPTER FOURTEEN

Shane's Point of View

"What the h*ll are you doing here?" Tanong ko sa lalaking nakatayo sa gilid ko habang mataman na tinitignan ako. Anong ginagawa niya rito?

"Tch." Umupo siya sa gilid sa kama ko at hinawakan ang aking pulsuhan. "Why did you drained yourself? Your pulse is weak." Malamig na sabi niya sabay bitaw sa pulsuhan ko.

Okay lang ba tong lalaking to?(─.─||）

"Tch. Pweede ba..."

(´⊙ω⊙')！

"O-oy! Ang l-lapit mo!"

"Tumahimik ka babae."

Shaun's Point of View

"Oh? Daddy? Saan ka pupunta?" Tanong ko sa kanya ng makasalubong namin siya sa hallway. Napatigil siya at napatingin sa amin.

"Ahh, uuwi ako ngayon sa palasyo. You know, may naiwan ako doon na mga trabaho. Tsaka I need to look for your Mom." Malungkot na sabi ni Daddy pero tinatago niya lang sa malamig na boses niya.

*Sighs* dapat talagang itago yung lungkot na iyon. Baka magamit ng mga kalaban bilang 'weakness' ni Daddy. Hay nako.

"Nga pala, pakibantay kay Shane. Nasa loob ng kwarto si Eclipso." Seryosong sabi ni Daddy sabay tingin sa akin for the last time atsaka nagpatuloy na umalis.

Yumukod kaming lahat ng ilang sandali at nang makabawi na ay agad din namang nagtayuan. "Tara na baby!" Masayang batid ni Sirentinia at hinila ang aking kamay.

"Oh yeah, ang magkambal na sina Meteora at Eclipso, nandoon na pala." Sabi ni Kane habang sumisipol. Ta*na! Malapit ko nang makalimutan!

"Aish! Bilisan niyo! Si Eclipso!" Naiinis na sabi ko sakanila pero tinawanan lang nila ako. Ganun na ba sila sa akin? Nag-aalala lang naman ako ah! Yung kapatid ko pa!

"Aish!"

"Kalma baby, malapit na tayo doon." Sabi ni Sirentinia sabay ngiti sa akin. Kumalma ako ng kunti at bumuntong hininga. My baby is really knows how to calm me down. Nagpapasalamat ako sa kanya. Hayst!

Nang makapasok kami sa pinaka-unang pintuan ay nakita naming nakatayo si Meteora at nakatingin sa bukas na pintuan sa itaas na palapag.

Nagtataka ako at sinubukang lumapit ng makarinig ako ng mga pinagbabawal na salita. KWNSHSKZNXBGL! Ano Yun?!

"Ahh! Masakit!"

"Tss,  dahan-dahan na nga to."

"Gag* ang laki kaya!"

Napanganga ako sabay tingin sa mga kasabay kong nagsisi-dapuan ang kanilang mga kamay sa kanilang labi. What the!

"T-teka, Eclipso! M-masarap."

"Sabi ko sayo diba? Sa una lang masakit."

"Holy Hilda!" Mahinang sabi ni Travis habang nakatingin lang sa pintuan. Hindi to pweede! Bata pa sila! Anong pumasok sa kokote ni Shane at pumatol siya?!

Agad akong naglakad pataas habang mabibigat ang padyak sa sahig. Sobra ang galit na naramdaman ko. Hindi ko maintindihan ang sarili ko.

"ANONG GINAGAWA NIYO?! PANAGUTAN MO SIYA ECLIPS—" Hindi pa man natapos ang aking sasabihin ng makadama ako ng ka-awkwardan. Napakati ako sa aking leeg at tinignan sila.

Nagmamassage lang pala si Eclipso sa likod ni Shane. (●__●)

"What the h*ck, Kuya? May problema ka ba?" Tanong ni Shane habang nakapikit ang kanyang mga mata. "Huwag kang tumigil unggoy, hindi ka pa tapos." Dagdag pa nito.

Napabuntong hininga si Eclipso at sinamaan ng tingin si Shane. Naiinis na ito kaya diniin niya ang kanyang paghilot na s'ya namang ikinagulat ni Shane.

Ohh, ano dapat sasabihin ko? Bakit parang ang awkward nito? Anong meron?

"Aray!" Sigaw ni Shane at humarap kay Eclipso. Ngumisi si Eclipso at inilabas ang kanyang dila animo'y parang nang-iinis kay Shane.

"Tss. Kung wala kayong magawa, umalis na nga kayo. Disturbo kayo kahit kailan talaga." Sabi ni Shane at bumalik sa pagkakatihaya at pinikit ang kanyang mga mata.

"I can't! Bakit nandito si Eclipso? Did you know na bawal magsama ang lalaki at ang babae?" Tanong ko sa kanya as I told my arms.

"Itanong mo sa palaka Kuya kung bakit nandito yang unggoy na yan." Puno ng irita na sabi niya sabay pakita ng middle finger niya kay Eclipso.

Natawa ng mahina si Eclipso at napa-upo sa silyang malayo sa kanyang kama. Ano kayang plano ng lalaking to sa buhay?

"Kama-kailan lang Shane, you would hold my hand and insist on holding it. Ikaw pa nga naghahanap sa akin." He said while smirking. Wow wait, what?!

Sasagot na sana ako ng bumangon si Shane at itinaas ulit ang kanyang middle finger kay Eclipso. "You! Shut up!" She said as she burried herself in the pile of pillows.

Is she still my baby sister? Who's innocent and kind to others? Is she still that graceful princess of Phantom? Anong nangyayari sa kapatid ko?!

"Shoo na nga kayo! Huwag niyo akong disturbuhin!" Sigaw niya habang pinapalayo kami. Napabuntong hininga ako at tumalikod. She seems fine naman, I shouldn't have bothered.

"Eclipso, Tara na." Sabi ko habang naglakad paalis sa kwarto ni Shane. "I'm staying." Sabi niya at pinikit ang kanyang mga mata habang nakadekwatrong naka-upo sa silya.

"What the? Ipapaalala ko lang Eclipso—"

"I know."

"Tss. Huwag na kayong mag-away pweede ba? Suit yourself Eclipso. As long as hindi mo ako didisturbuhin, unggoy. Kase kapag talaga dinisturbo mo ako, mapapatay kita." Sabi niya.

Nangilabot ako at hindi mapigilang mainis. Somehow I am jealous as h*ck. Mas pinipili niya si Eclipso kaysa sa akin na Kuya niya ako.

I should have forced Eclipso and used my authority pero I can't. Mas lalong magagalit si Shane sa akin.

"How did it go?" Tanong ni Meteora(Eclipsa po siya noon. I'll change her name.) habang hawak-hawak ang kanyang dibdib.

"Eventually, Your brother stayed up there. Okay lang naman sa kapatid ko." I explained as I sighed my pain. "Tss! Anong meron sa dalawang yun?" Tanong ni Meteora sa kanyang sarili.

"Let's go back. Bukas makakapasok na siya." Dagdag ko at maunang lumabas. Wala silang nagawa at sinundan ako palabas ng dorm ni Shane.

"Ehem, Light kumusta yung baby sister mo?" Tanong ni Ivanna sa kanya. Obviously to make the atmosphere not awkward in silence.

"Ahh, she's fine. Malikot lang talaga sobra." Sabi ni Light at napatawa ng mahina. Sanaol talaga. It seems that my closure with my sister went distant more than usual.

Napasimangot ako at agad na nawalan sa mood. The topic, it hurts me so much. tumigil ako at sinamaan sila ng tingin bago nagpatuloy sa paglalakad.

Ahh, gusto kong matulog sa kwarto ni Shane. Kaso bawal iyon. Sobrang bigat ng aking nararamdaman. Kulang na lang bagsakan ako ng bola ng bato ng paulit-ulit.

Bumuntong hininga ako at binuksan ang pintuan ng dorm ko sabay padabog na isinara ito. Halata sa mukha ni Sirentinia na nagulat siya sa ginawa ko.

I made sure na lock ang dorm mo at pumasok sa kwarto ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Parang gusto kong umiyak kaso ayaw tumulo ng mga luha ko.

Anong gagawin ko?