0.1 • physics project

4.3K 182 503
                                    

'It's so hypnotic,The way he pulls on meIt's like the force of gravity right up under my feet

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

'It's so hypnotic,
The way he pulls on me
It's like the force of gravity right up under my feet.'

🌕

Masanın üzerine koyduğum küçük, çilekli dondurma kabına bakarken bugün çok dondurma yediğimi düşünüyordum.

Bu, okulda yediğim ikinci kaptı ve bir tane daha yersem hasta olabilirdim. Hasta olmaktan fiziksel olarak zaten nefret ederdim ve ruhsal olarak modumu düşürmesi de cabasıydı.

"Günün nasıl geçiyor, Isabel?" Rehberlik öğretmenimizin, oturduğum masaya doğru gelip sorduğu bu soruya karşılık gülümseyerek yerimde doğruldum. "İyi geçiyor, efendim. Peki ya sizin?"

"Benimki de öyle, canım. Sorduğun için teşekkürler." Benden izin istemeden karşımdaki sandalyeye oturduğunda bir an ona gözlerimi kırpıştırarak baktım.

Bu hareketi çok kabaydı!

"Seninle bir şey konuşmam gerekiyor." Bu dedikleri az önceki kaba hareketini unutmamı sağlamıştı.

Benimle ne konuşmak isteyebilirdi ki? Okulda yeniydim ve kimseyle sorunum olmamıştı. Zaten, benim kimseyle sorunum olmazdı.

Kaşlarımı kaldırarak kafamı salladım. "Sizi dinliyorum, efendim."

"Son sınıflarda bir öğrencimiz var," dedi ellerini masanın üzerinde birleştirerek. "Biraz garip bir kişiliğe sahip, ne yaparsak yapalım onu düzeltemiyoruz." Bunları dedikten sonra gülümseyerek biraz bana doğru eğildi. "Bize yardımcı olmak ister misin?"

"Tabii ki! İnsanlara yardımcı olmaktan çok hoşlanırım." Coşkulu bir şekilde konuştuğumda öğretmen samimi bir şekilde güldü.

"Ah, Isabel.. Ben de bu yaşam enerjine güvenerek senden yardım istemeye geldim zaten."

Kaşlarım hafifçe çatıldı fakat bunun onu üzebileceğini düşünüp onları yeniden düz bir hale getirdim. "Ne demek istiyorsunuz?"

"Öğrencimiz yaşadığı travmalar yüzünden biraz içine kapanık, insan ilişkileri pek de iyi sayılmaz." Kaşlarım merakla havalandı.

Bu okula geleli sadece birkaç ay olmuştu ve sadece sınıfımdan birkaç kişiyle konuşuyordum. Onun dışında pek de sosyalleşmeye çalışmamıştım çünkü bu okuldaki çoğu kişi nazik değildi. Benimle anlaşabileceğini düşündüğüm kimseyi bulamamıştım. Bu durum beni üzüyordu ama zamana bırakmıştım.

Benimle arkadaş olabilecek biri varsa zamanla birbirimizi bulurduk zaten.

Yeni geldiğim ve sosyalleşmediğim için okulun popülerleri dışında kimsenin ismini de bilmiyordum. Bu yüzden öğretmenin bahsettiği kişiyi de büyük ihtimalle tanımıyordum. Yine de sormaya karar verdim.

he loves control | harry stylesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin