'O kontrol etmeyi sever, sigaraları da. En önemlisi de beni, güzel ve aptal kızını.."
---
TW! Okumaya başlayacağınız hikaye küfür, cinsellik, şiddet, alkol ve yasaklı madde kullanımı gibi ögeler içermektedir.
---
#1, #harrystyles
#1, #styles
#2, #o...
Selam! Biliyorsunuz, üniversite sınavıma iki gün var ancak ben bu gece uyuyamadım ve zaten neredeyse hazır olan bölümü tamamlayıp atmak istedim.
Sizin yorumlarınızı okumanın iyi geleceğini düşündüm, lütfen düşüncelerinizi belirtmekten çekinmeyin.
Güzel bir bölüm bırakıyorum size, ortalık karışmadan tadını çıkarın allxwğlğwçd
Görüşürüz!
🌒
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌒
"Evine mi gidiyoruz?" diye teyit etmek istercesine sorduğumda arabaya doğru ilerlemekte olan Harry bana omzunun üzerinden boş bir bakış attı, bu bakış yüzünden kendimi aynı bir aptal gibi hissetmiştim. Onun yanında neredeyse her zaman böyle hissediyordum. Bir bakışı ile bile sizi yerin dibine sokabilecek gücü vardı. "Az önce bunu net bir şekilde söylediğimi sanıyorum, Isa." dedi.
"Isa mı?" O sırada arabanın önüne gelmişti, ben ise sadece yerimde durmuş ona bakıyordum. "Evet, Isa." dedi Harry tekrar ederek. Ardından elini arabanın kapısına koyup açtı. "Bundan sonra sana böyle sesleneceğim."
Harry bana tek gözünü kırpıp arabaya bindiğinde birkaç saniye daha öyle durdum, bana lakap takması benimle samimi olduğu anlamına mı geliyordu? Bu beni mutlu etmişti!
Öylece saatlerce durma potansiyelim vardı fakat Harry arabanın kornasına basınca yerimde sıçrayıp hızlı adımlarla arabaya doğru gittim.
Arabaya bindiğimde Harry gülmemek için kendini zor tutuyordu. Kaşlarımı kaldırarak ona baktım, bu kadar komik olan neydi? "Neden gülüyorsun ki?"
"Az önce resmen zıplayarak yürüyordun, ona gülüyorum."
Mutlu olduğum zamanlar yaylanarak yürüme huyumdan bir an önce vazgeçmem lazımdı.
"Hm," dedim utanarak. "Mutlu olduğum zaman öyle yürüyorum, bir tür alışkanlık."
"Hm," dedi beni taklit ederek. "Küçük bir çocuk gibi görünüyordun." Kıkırdadım.
"Genelde herkes öyle söylüyor," dediğimde Harry arabayı çalıştırmış, yola çıkarmıştı. "Yani, çocuk gibi göründüğümü." diye açıkladıktan sonra devam ettim. "Ben de bazen öyle düşünmüyor değilim, davranışlarım ve görüntüm hala çocuklara benziyor.." diye pek memnun olmadığımı belli eden bir sesle homurdandığımda Harry direksiyonu tutmayan elini ağzına götürüp gülümsemesini saklamaya çalıştı.
Neden gülümserken parmağıyla dudaklarını kapatıyordu, anlamıyordum. Oysa ki çok güzel gülümsüyordu.
"Bence çok tatlı." dedi arabanın hızını artırırken. "Ama olgun duruşu olan kızlar, daha doğrusu insanlar tercihim." Kaşlarım çatıldı ve kısa bir an ona baktım. İçimde çok değişik duygular vardı fakat aralarından tek yakalayabildiğim üzüntü olmuştu. Neden üzüldüğümü bile bilmiyordum ki.
