he loves control | harry styles

1.2 • alternative medicine

is this the reality or is this just a dream?

"Bana, kendine, bize bunu yapma Harry, lütfen.." dedi Isabel gözlerinden akan yaşları tutamamaya başlarken. Harry ise vücuduna elektrik veriliyormuş gibi titriyor, Isabel'in dediklerini mantığıyla yorumlayamıyordu. Onun zarar görmesinden deli gibi korkuyor ancak en büyük zararı verenin de yine kendisi olduğunu göremiyordu.

"Isabel, git!" Harry bağırdığında zaten korkuyor olan Isabel soğuktan titreyen bedenine kollarını sarıp üşümesini bir nebze de olsa engellemeye çalıştı. Harry'nin bu soğuk ses tonu üşümesini artırıyor, ilkbaharına kar yağdırıyordu.

"Gitmek istemiyorum, Harry." Harry ona defalarca gitmesini söylese de bunu duymak onu çaresizce rahatlatmıştı ve bu histen nefret ediyordu. Yine de tavrının zedelenmesine izin vermedi, sert gözlerle küçük kızına bakmaya devam etti.

"Ancak, onu bana değişmeye devam edersen gideceğim." Harry'nin kalbi buz tuttu bir anlığına. "Bir daha hiç gelmemek üzere." Isabel cümlesini tamamladığında Harry'nin kendisinden vazgeçmeyeceğini düşünüyordu. Bu cümleyi bu kadar kolay kurmasının sebebi buydu.

Ancak Harry ikisinin de hayatını kökünden değiştirecek o cümleleri söyledi.

"Git, Isabel." Isabel'in elleri tir tir titremeye başladı.

Harry tek bir cümleyle tüm dünyasını yıkmıştı. Sanki eskiden pamuk şekerden bir dünyada yaşıyorlardı ve şimdi bir su damlasıyla tüm dünyaları eriyip gitmişti.

"Ge- Gerçekten mi?" dedi Isabel titreyen sesiyle bilinçsizce. Bunu dediğinin bile sözler ağzından çıktıktan birkaç saniye sonra farkında oldu. Kalbi, ruhu yanıyordu.

"Sen yokken o vardı, Isabel. Ben onsuz yapamam. Böyle bir adam olduğum için üzgünüm, ama lanet olsun ki o olmadan yaşayamıyorum!"

Isabel'in başı dönmeye başladı. Buradan hemen gitmeliydi, yoksa daha da güçsüz düşecekti.

"Sana bir elveda değil, gülümseme diliyorum Harry. Yüzünde göreceğim tek bir tebessüm için tüm dünyayı karşıma alabilirdim, ancak sen yine, yeniden onu seçtin. Çabaladım Harry, asla yapmam dediğim şeyleri teker teker yaptım ama sen sadece izledin." Isabel hıçkırıklarıyla bölünen konuşmasını son bir cümleyle bitirdi.

"Bu kadar kör olduğum için önce kendimden, sonra da aşkıma karşı bu kadar umursamaz olduğun için senden nefret ediyorum."

Ardından son kez Harry'e bakıp gitti.

🕯

from Harry Styles,

Uyumak çoğu insan için oldukça basit bir eylemdi. Gün içinde yaptığı işlerden dolayı yorulur, bitkin düşer ve geceyi iple çekerdi çoğu insan uyku vakti olması yüzünden.

Oysa benim için gece ıstırap demekti; fazla düşünme seansları, varoluşsal sancılar, hatta ve hatta delirme sürecimin bir parçası.

Yıllardır doğru düzgün uyku uyuyamıyordum. Akla gelebilecek her çeşit yöntemi denemiş, her ünlü doktora gitmiş ve piyasadaki neredeyse her uyku ilacını kullanmıştım ancak nafileydi. Bazı ilaçlar kullandığım ilk zamanlar uyumamı sağlıyordu, bu doğruydu ancak bir süre sonra vücudum alışknlık kazandığında artık onlar da etki etmemeye başlıyordu.