Vita

*Gizlenen Delta- Vita

Jin bir vitaydı ve bunu saklamayı çok iyi başarıyordu. Niçin saklanıyordu derseniz, kimliğini kabul edememesinden değil, her yüzyılda bir gelen delta ile karşılaşıp aşık olma ihtimalinin çok düşük olacağını biliyordu. Bugüne kadar deltanın yaşadığına dair hiçbir şey duymamıştı.
Bunun için onu çaresizce beklemek yerine hayatına sıkı sıkıya tutunmak, işini severek yapmak, sosyalleşmek öncelikli isteği olmuş ve bunda oldukça başarılıdı.

Jin okulda ya da işte olsun kolaylıkla kendimi sevdirecek bir auraya sahipti. Zekiydi ve çok güzeldi.Hangi mekana girse dikkat çekiyordu, hiç kokusu olmasa bile en baskın alfalar bile ona düşüyordu.

Jin'i durduran bi şey olmamalıydı aslında, onunla ilgilenen biriyle sevgili olabilirdi - zaten deltanın varlığına olan inancı zayıftı- ama içindeki boşluğu doldurabilecek kimseyle karşılaşmamıştı. Hayal ettiği aşkı ne zaman bulabilecekti ki?
Jin' in yaşam standartları belliydi ve bunun için de kendini bir nevi robotlaştırmıştı.

Gün içinde hangi saatte, neler yapacağını her zaman planlardı.Sabahları düzenli olarak koşar ve ardından duş, hafif bir kahvaltı ile enerji ile dolardı.

Her zaman olduğu gibi üzerine çok yakışan, onu bir heykel gibi gösteren takım elbiselerinden birini de giydikten sonra jilet gibi olurdu.Takı takmayı çok sevmez ama annesinin ona hediye ettiği saati takmaktan asla vazgeçmezdi.Belli belirsiz bir makyaj yapıp uzun dalgalı kumral saçlarını şekillendirdikten sonra ofis çantasına akşam ilgilendiği dosyaları koyduktan sonra tatlış kedisini son bir kez okşadı, sonra yola çıktı.

Metro durağı yakındı ve bugün canı kalabalıklara karışmak istediği için arabasını almadı.Zaman zaman deltasıyla karşılaşmak için yapardı bunu, ritüel olmuştu sanki. Kulaklıklarını taktı, etrafa ilgisiz bakışlar atarken pek çok göz onun üzerindeydi.

Ofise girdiğinde kocaman gülüşüyle omega arkadaşı Jenny "Günaydın" dedi.

Jin de ona karşılık verdi.Jenny ona çok heyecanlı olduğunu hissettirerek, günün bomba haberini vereceğini, söyledi.

Jin çok sakince ve tebessüm ederek "Tamam, söyle hadi." dedi.

Jenny ,"Off ya niye böylesin, hevesimi kaçırıyorsun jiinn." dedi.

Jin'in olayı buydu, cool takılırdı.

"Tamam, tamam, hadi anlat noldu Jenny?"

" Duydukalarına inanamayacaksın, şirketimize yeni bir başkan gelecekmiş.Dünyanın pek çok yerinde şirketleri olan biri, bizimkini de kendi bünyesine eklemiş, asıl şaşılacak şeyse bu değil Jin."

Yerine duramayıp zıplamaya başlamıştı Jenny.Hafif kıkırdayarak hadi söyle Jenny atık demişti.

"Yeni başkanımız bir deltaymış inanabiliyor musun?"

Jin'in göz bebekleri büyümüş bacakları titremiş, Jenny tutmasa olduğu yere düşecekti.
Sorgular gözlerle baktı omegaya.

"iyi misin Jin?" dedi.

"Bırak şimdi beni anlat." dedi. "Ne biliyorsun, hepsini anlat."

Jenny hemen havaya girmiş ballandırarak anlatmaya devam etti.

"Kendisi aslında Kanada' da yaşayan bir Koreliymiş.32 yaşında ve çok yakışıklıymış.Hakkında bildğim tüm bilgi bu kadar."

Nasıl olurdu, Jin duyduklarına inanamamıştı. Madem delta vardı, niye hiç duymamıştı onu, hem niye vitasını, beni, aramamıştı?

Ben 27 yaşımdayım, ergenliğe girdiğimden ve cinsiyetimi anladığımdan beri onu özledim, senelerce bekledim hatta beklemekten vazgeçtim. Şimdi nasıl olurdu da varlığını tesadüfen öğrenirdim. Beni bulmak istemiyordu dimi? O yüzden saklı bi yaşamı tercih etmişti, peki şimdi niye ortaya çıktı?

Kafası allak bullak olmuştu, başı döndü, gözleri karardı.
Birkaç dakika sonra gözünü açtığında Jenny elinde kolonya ile yanı başındaydı, hemen su verdi.

"İyi görünmüyorsun, noldu birden sana?"

" Tamam iyiyiyim şimdi, endişenlenme, teşekkür ederim.Be-ben bugün izin alıp dinlemeliyim sanırım.Bana taksi çağır mısın? Ben de idari işlere durumu bildireyim, çıkmam lazım buradan."

"Tamam Jin, tamam sakin ol ama noldu sana?"

İçimi kızgınlık ve kırgınlık kaplamıştı. 'Madem o bensiz bi yaşam seçmişti, ben de onu istemiyorum demişti.' içinden.

Eve vardığında kapının önüne yığılmış hıçkırark ağlıyordu.Kedisi yanına gelip sırnaşarak kucağına çıktı, o ise sarıldı ona ve biraz da olsun sakinleşmişti...