Çocukluk arkadaşları olan Ayla, Cem, Aslı ve Can İzmir'de bulundukları müzikal akademiden, İstanbul'daki akademiler arası müzik yarışmasına giderler.
•
Ayla, yarışmaya gitmeden önce hayatını değiştiren bir şeyle karşılaşır ve zaman onun için daha da...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3 gün sonra.
Üç gün.. Üç gündür Özgür'ü göremiyordum. Dün ki oylama konserinde gelmesini bekledim ama gelmedi. Ben de çıkıp öylesine bir şarkı söyleyip inmiştim sahneden. Performansım çok iyi değildi ama çıkmasam da olmazdı.Sadece birkaç gündür tanıştığım birine bu kadar bağlanacağımı onu görmesem kendimi kötü his edeceğimi asla tahmin edemezdim.
İçimde huzursuzluk vardı, korku vardı. Sebebini anlamıyordum ama, son bir gündür kendimi çok halsiz his ediyordum. Ani his kayıplarım artıyordu. Başım sık sık dönüyordu, bu ne anlama geliyordu bilmiyordum.
"Ayla." dedi arkamdaki yatakta uzanan Aslı. Son üç gündür sadece yemek yemek için zorla çıkartılıyordum odadan sonra geri odaya dönüyordum. Son zamanlarımı mutlu geçirmeliydim ama Özgür olmayınca kendimi nedense mutsuz his ediyordum.
"Bana bakar mısın." Kendimi diğer tarafa çevirip Aslı'ya baktım. Batan güneş odadan içeri giriyordu ve Aslı'nın yüzüne çarpıyordu.
"Artık bir kendine gelsen mi?" dedi yüzünü bana yakınlaştırarak.
"Kedimdeyim." dedim gözlerimi devirerek.
"Değilsin. Nerde bizim İstanbul planları eğlenmeleri, gezmeleri?" dedi kollarını birleştirip sorar ifadeyle bakarak.
Haklıydı, ben bu yolculuğa çıkmadan önce kendime söz vermiştim hayatımın en güzel bir ayı olacak diye çünkü son zamanlarımdı bunun farkında olmama rağmen kendimi odaya kapatıyordum. Bunu kendime yapsam da onlara yapmaya hakkım yoktu son zamanlarda benimle anıları kalsın istiyordum, beni son zamanlarımda mutlu olarak hatırlasınlar istiyordum.
"Burada." dedim yataktan doğrulup oturarak. "İyiyim, Özgür gelene kadar keyfime bakmalıyım bence." yapay gülümsedim. "Hazırlanın da dışarı çıkıp geceye akalım." göz kırptım.
"Helal be." dedi Aslı ayağa kalkarak. "Erkekler yüzünden kendini süründüren kızlardan hep nefret etmişimdir, böyle güçlü ol geldiğinde yanında olacak." Göz kırpıp telefonunu alıp kulağına koydu. Ben de derin bir iç çekip bavuluma yöneldim.
"Can hazırlanın kanka gecelere akmaya çıkıyoruz. Taksi çağırın." Aslı heyecanla telefonu kapatıp yanıma geldi ve valizde ki kolumu çekti.
"Hadi ama basit bir tişört ve jean giymiyeceksin herhalde, gel benimle." Elimpantolonu pantolonu atıp kendi valizlerinin olduğu tarafa getirdi beni. Bizim aksimize Aslı üç bavula gelmişti.
"Eğlencenin dibine basacağımız bir geceye uygun kombin yapalım." dedi ve birinci bavulunu karıştırmaya başladı. Onunla inatlaşıp hayır diyecek kadar halim yoktu ne derse kabul edip onu da mutlu edecektim.
"Al bakalım şu eteği," elime siyah deri bir mini etek tutuşturdu. "Al şu crop sana çok yakışır." bordo ince askılı cropuda elime tutuşturdu. Fazla abartmıyor muydu?
