Çocukluk arkadaşları olan Ayla, Cem, Aslı ve Can İzmir'de bulundukları müzikal akademiden, İstanbul'daki akademiler arası müzik yarışmasına giderler.
•
Ayla, yarışmaya gitmeden önce hayatını değiştiren bir şeyle karşılaşır ve zaman onun için daha da...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Haksızlık yaptığının farkındasın umarım."
"Bana bunun neresinde haksızlık olduğunu söyle?"
"Bilmeye hakkı var."
"O konuşana kadar ben susacağım."
"Ya çok geç olursa."
"O zaman kimin şanslı olduğunu anlayacağız, ben veya o hangimiz daha şanslıyız?"
"Dünyanın en saçma şans oyununu oynuyorsun."
"Bu bir oyun değil, gerçekler."
"Umarım şans senin yanında olur yoksa çok acı çekeceksin."
"Biliyorum."
Gözümü hastane odasında açtım. Etrafımda kimse yoktu, kolumda bir serum vardı. Hiç bir şey hatırlamıyordum en son ne oldu bana?
Yatığım yerden doğrulduğum anda kalbime bir ağrı düştü, acıyla inleyip yatağa uzandım. Tam o sırada odaya doktor girdi odaya.
"Uyandınız." dedi bana bakarak. Elindeki dosyayı önümdeki masaya bırakıp yanıma yaklaştı, elindeki ışıkla gözlerime baktı ardından yandaki makinede kalp atış hızıma.
"Kalbinize anjiyo yaptık. Damarlarınız artık kan bile taşıyamayacak kadar yok oluyor, sizin hastanede olmanız gerek Ayla Hanım dışarda alkol içinde eğlenmeniz değil."
"Ben karışmıyorum sizin kararınız ama hastanede yatmanız gerektiğini nasıl açıklayacaksınız?"
"Lütfen," dedim titreyen sesimle. "Lütfen hastanede kalmamı istemeyin benden, ne ilaç yazarsanız hepsini içerim ama lütfen beni burada tutmayın, yalvarırım.." Ağlıyordum.
"Ben Özgür'ü çok yakından tanıyorum Ayla ve sen onun canını yakacaksın bunun bilincinde ol." Doktor sinirle bir nefes alıp verdi yüzüme dakikalarca yüzüme baktı.
