Çocukluk arkadaşları olan Ayla, Cem, Aslı ve Can İzmir'de bulundukları müzikal akademiden, İstanbul'daki akademiler arası müzik yarışmasına giderler.
•
Ayla, yarışmaya gitmeden önce hayatını değiştiren bir şeyle karşılaşır ve zaman onun için daha da...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yıkılış, bir binanın çöküşü kadar hızlıydı Ayla'nın çöküşü.
Hastane duvarına yaslanmış, ameliyathane kapısının önünde hayatını bekliyordu..
Kendisinin ölümünü beklerken, şu an içerde başkasının yaşamasını bekliyor..
Ayla kaldıramıyordu, gözleri ağlamaktan kızarmıştı, saçları dağılmıştı elleri Özgür'ün kanıydı.
"Ayla." Hastane koridorunun başında Aslı ve Cem berildi. Koşarak Ayla'nın yanına geldiler. Önüne diz çöküp ellerini tutular.
"İyi misin?" dedi Aslı elleriyle göz yaşlarını silerek. Ayla iyi değildi, ciğeri kavruluyordu..
"O iyi değil.." dedi titreyen sesiyle Ayla.
"Allah kahr etsin, bu kadar erken olmamalı." Cem elini yumruk yapıp duvara vurdu, Ayla hissizce ağlayarak duvara bakıyordu.
"Biliyor muydunuz?" dedi sessizce.
"Bizim de yeni haberimiz oldu.." Aslı gözlerinden akan yaşları silip ayağa kalktı, Can'a baktı. Can ümitsizce kafasını salladı.
Ayla acıyla bir tebessüm etti, his ettiği duygular birinin kolay kolay yaşayacağı duygular değildi, hem kendisi hem her şeyden çok sevdiği adamın ölümünü bekliyordu..
"Doktor geliyor." Ameliyat kapısı açıldı ve Yalçın karşılarına geçti, Ayla hızla kalktı yerden ve gözlerinden yaşlar akarken doktora baktı, doktor da yıkılmıştı..
"Maalesef.." dedi Yalçın..
"Ne maalesef?" dedi Ayla bağırarak, gözleri kocaman açılmıştı.
"O," dedi doktor sonra elleriyle yüzünü kapattı. "Ameliyat yapamadık, çok geç kalmışız. Beynindeki damarlar çok zorlanmış."
"NE OLDU ÖZGÜR'E DOKTOR?" Ayla bütün hastaneyi inleten çığlığını attı.
"İçerde, ama çok geç.. Ölümü bekliyor.." Ayla, elleriyle yüzünü kapatıp bunların hepsinin bir kabus olmasını diledi, ama sonra, sedye üzerinde Özgür'ü gördü.
"ÖZGÜR." diye bağırdı sedyeye doğru koşarak. Sedyeye ulaştığında gözleri kocaman açılmıştı. Özgür'ün saçları yoktu, kesmişlerdi..
"Ne yaptılar sana.." dedi Ayla dehşetle eliyle ağzını kapatarak. Özgür gözlerini çok zor açabiliyordu. Hastane görevlileri onu bir odaya getirip bıraktı.
"A-Ayla'm, buradasın." dedi zor çıkan sesiyle Özgür.
Ayla hala dehşet içindeydi. Yatağın dibinde diz çöküp Özgür'ün ellerini tuttu.
"Buradayım aşk adamım, buradayım sevdiğim, buradayım en parlak yıldızım." dedi gözlerinden akan yaşlarla. Gözlerini Özgür'ün kel kalmış kafasından alamıyordu, sevmeye kıyamadığı saçları kesmişlerdi, bir sürü dikiş izi vardı..
