Abiler katogorisinde 2.olmuşuz çoookkk sevindim.
Teşekkürler ve inşallah buna değer bir kitap yazıyorumdur.
...
Her şeyi bir kenara bırakıp annem ve babamla odam için alışveriş yapmıştık.
Bunca zaman hayriye teyzeyle yaşadığım evde bir koyafetlerim birde telefonumla çıkıp gelmiştim.Hoşş zaten başka bir şeyim yoktu.Herneyse...
Odam için aldığımız eşyalar ya siyahtı yada kahverengiydi.Koyu renklere bayılırdım ve bu renkler gözüme daha hoş geldi.
Kıyafette aldılar.Onlara uygun giyi-ıhım yani güzel olmalıyım.Kıyafetlerin hepsi her zaman giyindiğim gibi pantolon,eşofman,sweat,boğazlı, geniş tişört ve geniş diz kapağımın hemen altında biten şortlar,haa birde ayakkabılar.
Babam trlefon,tablet ve bilgisayar almıştı.Kullanıcağım mechul.Kullanmayıda düşünmüyorum.Telefonum bana nerden geldiğimi hatırlatır hiç değilsede olduğum yeri haddimi bilirim.
Alışverişten sonra annemle birlikte odamı düzenlemiştik.
Akşam yemeğine kadarda ikisiyle sohbet muhabbet etmiştik.Bir daha olur mu bilmiyorum ama hayatımın en güzel günlerinden biriydi.Anne babamla vakit geçirdim daha ne olsun...
Yemekten sonra salonda oturduk sohbet ediyorduk hep birlikte ta ki görkem abimin sorusuna kadar.
"Sen bunca zamandır teyzem dediğin kişide mi kalıyordun.Evlat mı edinmişti seni yoksa yurttan çıkamassın yani yanına alamaz da onun için sordum."
Gülen suratımı yavaşca görkem abime çevirdim.Herkes bana bakmaya başlamıştı evet efe bile.Derin bir nefes alıp yanıtladım onu.
"Fazla hatırlamıyorum ama yurttan kaçmışım ben sanırım kendimi sokakta bildim hep.İki sene öncede hayriye teyzeyle karşılaştık.Allah razı olsun beni evine aldı.Ben çalışıp para kazanırdım oda bana sevgisini verirdi.Böyle yaşadım yani bu yaşıma kadar."
İlk önce gülen suratlar düştü sonra acıyan,dolan gözler yerine geldi.Ahh hadi ama o kadarda değerli biri değilim.Bunu bana siz belli etmiştiniz.Neyse...
"Sokaktamı yaşadın?"
Annemin dolu gözleriyle bunu sorması içimi burktu.Herkesin bir geçmişi var benimkisi biraz fazlaydı sadece bu kadar.
"Evet kendimi bildim bileli sokaklarda yaşadım.Çok güzel zamanlardı ama teyzeyle yaşamaya başlayınca düzenli hayatım oldu.Teyzenin bende emeği çok ona nasıl geri öderim bilmiyorum hala."
Ahh hadi ama dostum,yüzünüzü eskiye döndürün bali.Sokakların iç yüzünü bilirim ben çünkü orda doğup büyümek lazım.Bide ben çok hiparaktiftim.
"Eee benim hiç teyzem dayım yok mu?"
Herkesin eskiye dönmesi lazımdı.
"Ben tek çoçuğum babamın öyle oluncada sizin teyze dayınız olmadı."
Hımm iyi bali baba tarafı çok olduğu için eksikliği belli olmaz.
"Valla baba sizde kardeşler olarak yarışa girmişsiniz sanki sen kazanmış gibi gözüküyosun."
Çoçuklarını yani bizi işaret ederken.Hepsi sırıtmaya başladı bu dediğime ama babam kahkaha attı.
"Biraz öyle oldu gibi."
"gibisi fazla biraz babacım şuna baksana savaş olsa tek bizim ailedeki erkekler gitse kazanıcaz.Türküz bide biz bize kaybetmek yakışmaz."
Emir'in son cümleyi ğögüsünü kabartarak ve farklı bir yüz ifadesiyle söylemesi bizi güldürmüştü.
Biraz daha sohbet edip herkes yatmaya gitmişti.
...
Bugün pazartesi ve ben okulun ikinci dersine yetişmeye çalışıyorum.
Cumartesi yattıktan sonra pazar günü herkes kendi halindeydi.Ben annem ve babamla biraz daha vakit geçirim odamın kalan yerlerini yapmıştım.
Geç mi kalktında okula geç kaldın o zaman dördüzlerde geç kalırdı diyosanız yanılıyosunuz.
Aslında hep beraber okula gitmek için hazırlandık ama benim aklıma hayriye teyze gelince mezarlığa uğramak istediğimi söyleyip onları okuluna gitmelerini benim yetişeceğimi söyledim.
Hayriye teyzenin mezarına su döktüm yolda gelirken gördüğüm çiçekleri ektim.Çoçukları yaşarken gelmiyodu ki ölünce gelsin...
Okulun bahçesine baktığımda kimse yoktu buda demek oluyoki oru-aman ders başlamış demek oluyo.
Sınıfımı dün emirden öğrendim.Ne var canım emirle dedikodu yapmışsak.
Sınıfın kapısını neefes nefese çalıp içeri girdim.Buraya kadar koştuk bir zahmet nefesim kesilsin.Yalnız ben şuan havalıda duruyorumdur.Bir poz veriyimde çek dur ders başlamıştı en son.
"Demir yoklamada burdaydın sen benden habersiz dışarı mı çıkıp girdin hem çantan neden elinde ve mefes nefesesin."
Sanane amına koyayım yaa.Tc mi de ister misin?
"İlk olarak ben demir değilim."
"Demir evladım sen böyle şakalar yapmazdın yavrum noldu sana?İçine emir mi kaçtı?"
Arkadan emir'in bağırması duyuldu.
"Aşk olsun hocam yaparmıyom ben öyle şeyler."
Sınıfın hepsi 'yav he hee'bakışları atmaya başlayınca emir sus pus olup geri yerine oturdu.Bu salak ne zaman ayağa kalktı ki hiç farketmedim.Herneyse...
Gelip ateşimi ölçmeye başladı.Sanırım anaç bir hocaydı.40larında normal bi kadın hocaydı şuan karşımdaki.
Demir'i gösterip
"Demir o ben karayım yani adım kara ."
Sınıfta bir kaç kişi çığlık atıp sırasında geri geri kaymaya başlamıştı.Noluyoruz amına koyayım bi sakin olun.
Yalnız gözümden kaçmadı bazı kızlar bana gözleri parlayarak bakmaya başladı.
Demir annem sen popüler misin baksana senden bir tane var diye uzaya çıkıcaklar ama kızlar size üzgün bir haberim var ben kızım.Sizin bu haberi bilmenize gerek yok.
Hoca birden kollarıma yığılıverdi.
"Amına koyayım yaa,uff siktir."
Evet güzel sövmelerimin sonucu çantayı kenara fırlatıp hocayı omzuma atıp gelirken gördüğüm revire götürmeye başladım.
Şimdi sen nasıl kaldırdın falan derseniz.Hoca incecik bir şey birde zamanında baya bir güçlü olmama yarayan etkenler oldu.Bu başka zamanın konusu şimdi konuya dönelim.
Evet konu şuan omzumda baygın olan kadın hocaydı.
Hadi bu şimdi bayıldı ayılınca yada beni demirke yanyana görünce inşallah tekrar bayılmaz.
...
???
1K olmuşuz☺️☺️
