panyo

pangalawang yugto

Nang makasakay sila sa jeep ay napapa isip sila kung bakit bigla silang nagkasabay sa pintunan ng room nila isang palaisipan sa kanila ang nangyari.

Takang tanong ni kristel sa mga kaibigan na parang may kakaiba kay nathan kanina. Tanong ni anneka ano naman napansin mong kakaiba kay nathan ha sige nga sabihin mo, siguro nababaliw ka kasi nagkasabay kayo sa pintuan sabay tawa hahahahaa.

Tama ka girl sabat naman ni nikki, siguro nga baliw ka lang talaga. Oops sabay awat ni angelica siguro nagkaka gusto kana sa kanya ano! Oy tumigil nga kayo dyan sabi kristel. Di ko alam kong gusto ko na siya....ummmh

Oy girl wag mong sabihin, sagot ni anneka.

Sabay ngiti lang si kristel, oy wag ganun girl sabat ni nikki di mo pa nga nakilala ng lubusan si nathan eh, ikaw ha lumalandi kana ha, hinay hinay lang girl baka iiyak ka lang.

Tumigil ka nga nikki di no wala akong gusto sa kanya sabay ngiti ng palihim.

Girl girl nakita ko un sabi ni angelica ngumingiti ngiti ka dyan eh, ano gusto mo na ba siya?

Wala nga sabi eh, bakit ang kukulit niyo, oy baka lumampas na tayo sa babaan natin kaka kulit niyo sa akin sabay tawa...hahahaha

Ay oo nga sabi anneka ang gulo kasi natin...hehehehehe

Oy mga girl baba na tayo, bilisan niyo baba na tayo para maka uwi na at may mga assignment pa tayong gagawin.

Nung nagka hiwalay na silang magkakaibagan. Habang naglalakad si kristel bigla niyang naalala si nathan napangiti na lang siya, ano kaya tong nararamdaman ko, di ko pa nga siya kilala eh may gusto na agad ako sa kanya, biglang erase erase di to pwede baka mapagalitan ako ng nanay at tatay ko lagot ako nito.

Habang naglalakad si kristel biglang may sumulpot na lalaki na naka motor, muntik na siyang mabundol nito habang patawid sa kalsada. Biglang napa mura si kristel pu*** naman oh, di kaba tumitingin sa harap mo kung may tao sa harap mo, muntik mo na kaya akong mabundol, sa sunod mag ingat ka naman.
At biglang nag tanggal ng helmet ang lalaki, nagulat si kristel sa nakita gwapo pala tong bwesit na lalaki na to sa isip-isip ni kristel. Nag pakilala ang sa kanya at nag sorry naman ito sa kanya.

Siya nga pala ako nga pala si andrew dyan lang ako nakatira sa kabila, sabay abot ng kamay niya kay kristel pero hindi niya inabot ang kamay ni andrew, sabay alis na nagdadabog palakad palayo sa lalaki na naiwan na napapa isip kung ano mabigat niyang kasalanan.

At saka siya umalis pinatakbo niya ng mabilis ang motor niya.

Nang makarating na si kristel sa bahay nila, napansin ng nanay niya na nakasimangot ang anak niya, kaya tinanong ng nanay niya kung bakit nakasimangot siya.

Wala po nay may tao lang na nakakainis dun sa labas muntik pa akong nabundol ng motor niya. Nakakainis kaya nay, oh bakit ka naman nagagalit dun anak nag sorry naman ba sayo, opo nay nag sorry naman siya, pero dapat kasi nag iingat siya mag drive sa kalsada. Naku anak wag ka nga magalit diyan baka di naman niya sinasadya un.

Sabi ng nanay niya sa kanya ayusin mo na sarili mo dyan, at tulungan mo ako dito sa kusina at darating na ang tatay niyo, nasan ba mga kapatid ko parang tahimik dito sa bahay. Hayaan mo na mga kapatid mo anak, bilisan mo na dyan. opo nay...