panyo

pang anim na yugto

At dun na nga nag umpisa ang kanilang pagiging magkaibigan ni nathan at kristel.

Simula nun lagi na silang nag uusap tungkol sa mga bagay bagay. At nag papalitan ng mga kwento tungkol sa kani kanilang pamilya. At nalaman ni kristel na may kapatid si nathan, ang kwento ni nathan ay naging isang pasaway itong kapatid niya kaya nga nagkasakit ang mama nila.

Grabe naman yang kapatid mo nathan, ano ung wala manlang paki alam sa inyo ng mama niyo.Lagi siyang pinapagalitan ni mama kasi kung saan saan nag pupunta tapos nababalitaan na lang ni mama na may nasangkutang disgrasya at isa pa dun maraming barkada. Tapos pag pinapagalitan ni mama lumalayas o umaalis sa bahay kay si mama nag alala sa kanya. At saka mas matanda sa akin ung kapatid ko sa akin, alam mo kristel dito rin un pumapasok sa skul natin mas ahead lang sa atin ung kapatid ko.

Ang isa pang inaalala ng mama ko ung pagiging bulakbol ng kapatid ko, laging wala sa klase niya tapos panay pa ang tawag ng mga guro niya sa bahay kaya mas lalobg namomoblema ang mama ko. Kaya siguro lalong lumalala ang sakit ng mama ko, simula kasi nung namatay papa namin ganyan na siya, dj namin ni mama kung gagawin sa kapatid ko.

Kaya ako nag aaral ako ng mabuti para naman di na ako dagdag pasanin ng mama ko. Alam mo mahal na mahal ko ang mama ko siya na lang ang naiwan sa akin siya na ang tumayong papa at mama sa akin. Kaya ikaw kristel habang buhay ang mga magulang mo mahalin mo sila at alagaan.

Oo naman mahal ko sila alam mo pag pumunta ka sa bahay namin parang ayaw mo ng umuwi sa inyo. Alam mo bang napaka saya sa bahay lalo pag nandun kami lahat kasi makukulit ung mga kapatid ko. Lalo na si kaloy laging nag papatawa un at siya ang love na live kung kapatid ung ang nagpapasaya sa akin pag malungkot ako.

Buti ka pa masaya kayo, kami tungnan mo kami hindi buo at malungkot ang buhay namin. Huwag mong isipin yun ang isipin mo pano mo mabibigyan ng magandang buhay ang mama mo at gumaling sa kanyang sakit. Mag pakatatag ka at wag kang mawalan ng pag-asa may darating ding bukas na puno ng masasayang alaala.

Oh siya mauwan na kita ha, at uuwi na rin ako baka hinahanap na ako ng mga kaibigan ko, ikaw uwi kana rin at alagaan mo ang mama gagaling din siya.

Sige bye ingat kayo sa pag uwi, ikaw din nathan ingat ka....

Habang tumatagal nagiging malapit na sa isat-isat sina nathan at kristel.

Di kalaunan naging mag best friend ang dalawa.

At sa pagkakataon na ito ay lagi na silang magkasama na dalawa. Tapos pag may oras sila nag tatawagan pa sila. Kaya minsan napapansin ng nanay ni kristel sino ang kausap nito sa cellphone niya. Kinabukasan tinanong siya ng nanay niya, oh anak napapansin ko lagi kang may kausap ah, sino un anak baka mamaya niyan malaman laman namin ng papa mo may boyfriend kana ha.

Si nanay naman eh inuunahan pa ako wala pa po akong boyfriend ano, sino nga ung kausap mo sa cellphone ha ah si nathan un nay yung bestfriend ko po. Aba may bestfriend ka nak diba mga kaibigan mo sina angelica, nikki at anneka syempre nay iba po ung bestfriend eh, alam mo ung siya ung sandalan mo pag may problema ka at saka siya naman sa akin.

Alam mo nay nakakaawa un, bakit naman anak, naku nay may malubhang sakit po ung mama niy tapos wala na rin siyan papa patay na po nay, kaya nga naawa ako sa kanya at saka isa pa nay may kapatid barumbado.

Naku anak kawawa naman yang kaibigan mo. Alam mo nay parang taga dito lang sila sa kalapit nati nakatira. Bakit mo naman nalaman anak manghuhula kaba, nay naman eh gusto mo tanong ko kay nathan kung san sila nakatira.

Sige anak tanungin mo nga at para madalaw ko ung nanay niya para naman kahit papano makatulong tayo anak sa kanila, wow ang bait naman ng nanay ko ah.

Ikaw na bata ka oh, syempre naman anak iba ung nakaka tulong tayo sa ibang tao.
Sige po nay tanong ko po.

Nay nay!!! oh bakit anak

Nay diba sabi ko sayo, dito nga sila nakatira malapit sa atin diyan lang daw sa may kanto sa dulo, oh diba nay malapit lang.

Sige anak bukas na bukas din puntahan ko ang mama ni nathan, ipag luluto ko na lang ung mama niya, sige po nay.