panyo

pang limang yugto

Ito na kwento ko na, diba kahapon nung bumaba na tayo pauwi habang naglalakad ako pauwi muntik na akong mabundol ng motor ang nakaka inis pa ung nakasakay sa motor akala mong kung sinong may-ari ng kalsada kung mag drive. Tapos nung tinanggal niya ung helmet niya oy mga girl pogi pala niya pero walang effect sa akin ang kagwapuhan niya at saka gustong makipag kamay sa akin nilayasan ko nga siya sa inis ko. Kaya ayun naiwan siya dun sa kalsada.

Ay girl parang may ibig sahin yan sbai ni angelica, oh ano naman ibig sabihin nun aber ikaw talaga. Oy tumugil nga kayo dyan sa mga banat niyo eh. Sabi naman ni nikki oy ikaw ha parang ikaw lang yata nilalapitan ng mga lalaki ah, nandito naman ah maganda rin naman kami, oy oy wag kang ano dyan ha sabat ni angelica. Oy bakit ikaw lang ba sabat naman ni anneka. Tumigil na nga kayo diyan nandyan na ung guro natin oh.

Nang matapos ang klase nila iras na ng breaktime nila at nag punta sila canteen nila at dun kumain, habang nasa pila sila eh napansin nila si nathan na nag iisa wala ung mga kaibigan niya, alam niyo parang may problema yang si nathan tingnan niyo mukha niya oh. Kawawa naman siya ano kaya problema niya.

At nung nakabili na sila ng pagkain nila nakita nilang sa dulo umupo si nathan at dun din sila umupo.
Kasi gustong tanungin ni kristel si nathan kung ano problema niya, naka yuko lang si nathan kaya hinayaan na lang ni kristel si nathan baka nahihiya siya kaya di na niya kinausap pa.
Pabalik na sila sa room nila ng nakita ni nikki si nathan na nakaupo sa may bench s labas ng room nila sabay kalabit kay kristel oy girl tingnan mo dun oh na naka nguso na turo kung saan naka upo si nathan.

Sabay sabi ni angelica oy girl puntahan mo kaya parang ang laki ng problema eh.
Sige na nga mauna na kayo sa room, sige girl wait ka namin dun ha.

Habang palapit si kristel sa kinauupuan ni nathan napansin niya na parang umiyak si nathan. Nang makalapit na siya at umupo oo nga umiiyak nga siya, sabay abot ng panyo kay nathan, o punasan mo na yang luha mo baka bumaha dito ng luha ag baka malunod kaming lahat sa luha mo, napaka iyakin mo pala.

Nang nakuha niya ang panyo sabay punas sa luha niya at para bang biglang natawa sa sinabi ni kristel, grabe ka naman babaha talaga di naman salamat ha, sagot ni kristel san naman dito sa panyo sagot ni nathan. Wala un bakit kab kasi umiiyak at saka dito pa sa labas ng room natin sabihin ng mga nakakakita, pinapaiyak kita...sabay tawa ng malakas.

Ano ba problema mo at oarang napaka bigat yan at kung makaiyak ka akala mo inagawan ka ng candy.

Huwag na nakakahiya eh baka sabihin mo para akong bata, oy grabe ka hindi naman ako ganun. Sige na nga kwan kasi eh may sakit ang mama ko malubha ang sakit niya at wala akong magawa para mapagaling ang sakit niya, kaya naisip ko baka mawala na lang ng bigla ang mama ko siya na lang kasi ang naiwan na kasama ko sa buhay ang papa ko kasi matagal ng namatay bata pa lang ako nun. Kaya kami na lang mama ko magkasama, kaya nag alala ako kung pano ang magiging mangyari sa akin pag nawala ang mama ko, di ko kakayanin nun.

Wag kang mawalan ng pag-asa nathan may awa ang diyos mag dasal ka lang sa kanya at pakikinggan ka niya.Ipag dasal mo ang mama mo para gumaling sa sakit niya, at saka kung may problema ka iiyak mo lang at mawawala  din yan.

Salamat ha at may nakinig sa akin kasi mga kaibigan ko di ko maekwento sa kanila eh baka isipin nila na para akong bakla iyakin. Oy grabe ka naman mag isip mga kaibigan mo sila at alam kung maiintindihan ka nila.

Salamat talaga ha at nandyan ka, balik ko nalang tong panyo mo, labhan ko na lang. Tabi mo lang baka kailngan mo pa yan, grabe ka parang napaka iyakin ko naman nito. Biro lang hehehehehe. sige pasok na tayo sa loob baka dumating ung guro natin.