Nang makatapos na silang kumain, inutusan ni kristel si karen na mag hugas ng plato, ate naman eh bakit ako si karlo na lang matutulog na ako eh, di nga matutulog kana oh mag oonline ka lang wag ako karen saglit lang naman yang pag huhugas, kasi si nanay pagod yan buong araw kaya ikaw na mag hugas niyan sige na, ok po ate na padabog sa harap ng ate niya.
Nako kristel hayaan mo na yang kapatid mo ako na maghuhugas, naku nay masasanay yang mga kapatid ko na walang ginagawa dito sa bahay. Magpahinga na kayo ni tatay alam kung pagod din si tatay sa trabaho. Sige anak magpapahinga na kami ikaw na bahala diyan, sige po nay sabi ni kristel.
Hay naku nakakapagod ang araw na ito, ay naku marami pala kaming assignment naku matatapos ko kaya gawin un. Anong oras na ba sabay tingin sa urasan naku 8 na pala ng gabi kailangan matapos ko lahat un.
Ano ba yan ang hirap naman itong assignment namin, at biglang naisip ni kristel yung lalaki kanina sa kalsada kaya bumalik na naman ang inis niya, naku naku di ako matatapos nito yung lalaki un talaga. Kristel kristel isip isip naku wag mo ng isipin yun tapusin ko na nga lang tong assignment namin. At bandang 10 na ng gabi nakatulog si kristel.
Nang umaga late na nagising si kristel at biglang nataranta na kasi malalate na siya. Oh anak anong nangyari sayo at late kana gumising, Hay naku nay wag mo ng itanong baka mabwesit lang ang araw ko... naku anak wag naman ganyan ang ganda ganda ng umaga oh... sige na kumain kn dyan ng almusal sige po nay.
At nang matapos na siyang kumain ay umalis na siya agad di na nga magawang mag paalam sa nanay niya, nag taka na lang ang nanay niya na wala na siya. Naku yang anak ko talaga parang ewan.
At nang palabas na siya ng bahay nila na biglang may napansin siyang tao na lumabas dun sa kabilang bahay. Nagtaka naman ito kung sino at napagtanto niya na siya yung lalaki kahapon na naka motor kaya bigla na naman nainis si kristel. Biglang lumapit si andrew sa kanya, sabay tanong nito na papasok kana, sagot naman ni kristel oo papasok na ako bakit mo naman natanong. Ah wala lang kasi ako papasok na din eh. Naku tigilan mo nga ako malalate na ako eh sige na maiwan na kita diyan.
Naglalakad na si kristel papunta sa sakayan ng jeep, at habang nag aabang ng jeep biglang dumating na rin si andrew, sabi niya sa isip niya sinusundan ba ako nitong lalaki na to.May dumating na jeep at sumakay na nga siya at nagulat siya na sumakay din si andrew, di lang niya pinansin kasi malalate na siya sa klase niya.Sabay abot ng bayad niya sa driver.
Nang makarating na siya sa skul nila, nagulat siya nang bumaba din si andrew sa skul niya at nag taka siya dito ba to nag aaral, hay naku late na ako sabay takbo papunta sa klase niya buti na lang wala pa ang guro nila.
Nang nakapasok na siya sa loob ng room nila at tinawag siya ng mga kaibigan niya oy kristel anong nangyari sayo bat ngayon ka lang. Naku mahabang kwento mamaya kwento ko sa inyo. Oy di ko yata nakita si nathan ah wala pa ba siya, sabay sabi ni anneka o bakit mo hinahanap, oi ikaw ha baka inlove kana sa kanya ha.
Oy kayo ha wag kayong ganyan baka mamaya nadapa na yung tao sa pinag sasabi niyo. At biglang dumating ang guro nila nag tawag na ng attendance nila. Sabay naman na biglang pasok ni nathan, sabi guro nila o nathan bakit late kana pumasok, sagot naman niya wala po late lang po ako gising sa nakayamot na itsura. Sige maupo kan dyan at magsisimula na tayo ng klase.
Oy kristel ayan na yung hinahanap mo oh late ng dumating, oy wag nga kayong maingay baka marinig kayo.
Habang nag kaklase ang guro nila napapa tingin si kristel sa kinauupuan ni nathan, ano kaya problema nun bat kaya siya late. Naku hayaan mo na nga siya.
At biglang nagtawag ang guro nila ng napalingon si kristel, naku baka ako ung tawagin...huhuhuAy salamat tapos na rin oy girl ano na ung kwento mo kanina. Sige na ekwento mo na sa amin....parang exciting yong kwento eh. Sige na nga. oy ano na kwento na habang wala pa yung sunod na klase natin. Wait lang nagmamadali kayo talaga pag sa tsismis ang bibilis niyo..hahahahaa
YOU ARE READING
panyo
Romanceluha mula sa kawalan, at pano mo ako haharapin, hindi ko alam kung ako ba talaga