Author's Note: I just wanna say thanks to all of my readers. Kung hindi dahil sainyo wala , wala tong story na to, hindi na sana ako naguupdate or what so evah. Kayo ang inspirasyon ko nuks hahaha. Salamat sa walang sawang suporta haha at salamat sa pagiintindi kapag walang update o mabagal ang update. SOrry dahil sa sobrang bagal na update maunawaan niyo po sana ako. i just wanna thank everyone for still reading and supporting my story despite of the very slow update :)
Let's keep in touch! Follow me on instagram: @dinedelapaz
Twitter: @dinedelapaz
at sa Facebook: Dine Montelibano Dela Paz
Votes and comments are very much appreciated and awaited.
-IF YOU ARE GIVEN A SECOND CHANCE DON'T WASTE IT-
<Aki's POV>
5 months later...
"Hindi pwedeng lagi kanalang nandyan at magtago. You need to go back in Manila"-
"Alam ko yun. I.. I just need more time. Hindi ko pa kasi k-kaya"-
"You're pregnant for god's sake!"-
Halata sa boses niya ang matinding galit at pagaalala. Hindi ako nakapagsalita.
"You need spencer. Kailangan mo ng magaalaga sayo. Hindi pwedeng magmatigas Mae. Lalo na't hindi nalang ang sarili mo ang kailangan mong alagaan kundi ang batang nasa sinapupunan mo rin!"-
"Alam ko naman yun eh" I started crying " Meron ka naman eh you can take care of me Llyod!"- I burst out
"As much as I wanted to. I'm not the father of your child! Yes, I love you pero si spencer, si spencer dapat ang magaalaga sayo. He is the one responsible for this. For you! For your child. Kahit na gustong gusto ko ng akuin ang responsibilidad hindi ko gagawin. May karapatan siya at ayaw kong agawin yun sakaniya."-
Napaiyak nalang ako. Si Lloyd ang tinawagan ko para alagaan ako but he is rejecting me! . My punto naman siya eh, Si spencer ang kailangan ko. Matagal na matagal nang siya ang gusto kong magalaga sakin pero inununahan ako ng pride ko.
"I'm sorry LLoyd, I'm sorry"-
"No..no.. Don't be sorry . Wag mo sanang masamain yung mga pinagsasabi ko. Baka isipin mong ayaw kitang alagaan. You know how much I wanted to be the one who will be there for you always. I love you Mae you know that but think about the baby. Sana umuwi kana kay spencer. Hindi mo alam kung gaano kasay para sa isang lalaki ang alagaan ang asawa at ang magiging anak."-
"Okay, okay I will go home now"-
Nakapagdesisyon na ako, limang buwan , limang buwan akong nawala , limang buwang pagtago ko at ang tungkol sa bata. Handa na siguro ako.
