Ateş-i Hecr »« Chanbaek

XIII. Bir Mucize

“Şimdiye kadar bu sürüde barındın, bu sürünün ekmeğini yedin ve sonra da bu sürüye ait özel sırlarımızı gidip düşmanlarımıza anlattın.”

“Canından olmaya değer miydi? Sürümüze ihanet etmenin cezası ölümdür ve ölümün kafayı uçurmak gibi kolay bir yolla olmayacağını sen de biliyorsun...”

“...Jongdae derisini yüzebilirsiniz.”

Ölüm fermanı verilen bedeni arkasında bırakmadan önce kendisine gülerek baktığını gördü ve bu durum ister istemez daha çok sinirlenmesine neden oldu.

“CHANYEOL”

“CHANYEOL DUR!”

Nefes nefese kalmış babasının ve betanın en yakın arkadaşının neden bu kadar telaşlı olduğunu merak ediyordu.

“Ne oldu baba yüzün bembeyaz olmuş, kötü bir şey yok değil mi?”

“Annem iyi mi?”

Babasının bu hali kendisini de telaşlandırmıştı.

“İyi oğlum annen iyi ama Baekhyun...”

“Ne olmuş Baekhyun'a?”

Karşısındaki iki bedene kaşlarını çatarak baktı.

“Baekhyun'u kaçırmışlar...”

“...Ve bunu yapan büyük ihtimal düşmanlarından biri.”

Kanının fokur fokur kaynadığını hissediyordu. Gözlerini yumdu, dişlerini olabildiğince sıktı, ellerini yumruk yaptı ve devam etti.

“Benim sürümün içine gelip benim eşimi kaçırmaya kim cesaret edebilir?”

“SÖYLEYİN KİM O HA!”

Sürüdekilerin çoğu meydanda toplanmıştı ve hepsi alfanın en öfkeli haline en yakından tanık oluyordu.

“ONU DİRİ DİRİ MEZARA KOYACAĞIMI BİLMİYOR MU Kİ BÖYLE BİR ŞEY YAPMAYA YELTENDİ?”

Hemen, az önce kendisine gülen bedene doğru yürüdü ve elleriyle hiç gözünü kırpmadan sol göğsüne baskı yapıp parçalamaya başladı.

“Sen yardım ettin değil mi senin parmağın var bu işin içinde.”

Ellerine bulaşan kanı umursamadı ve daha çok baskı uyguladı.

“B-ben bir ş-şey yapmadım sadece a-aracı oldum.”

“Kim o şerefsiz kim söyle.”

“S-sana yakında kendisi b-bildirecek.”

Daha fazla dayanamadı, eliyle kalbini çıkarmış olduğu adamın acı dolu inlemelerini duyup öldüğünü gördükten sonra kendi evine doğru yol aldı.

“Eşimi bulana kadar ayin yok, nefes almak dahi yok. Jongdae orduyu topla ormanda aramaya başlayın belki bir iz bulabiliriz.”

~ ~ ~

“Lanet olsun kim yapar bunu kim?”

Salonun ortasında öfkeden sürekli dönüp duruyordu.

“Sürümün önünde küçük düştüm, daha eşine bile sahip çıkamadı bize nasıl çıksın diye düşünecekler, lanet olsun.”

Siyah saçlı beta dayanamadı ve kızgın alfaya baktı.

“Baekhyun senin yüzünden kaçırıldı, başına bir şey geldi mi gelmedi mi diye düşünmek yerine gelmiş yok sürüm şöyle söyleyecek yok hakkımda böyle düşünecekler diyorsun!..”