Bu hic iyi olmadi iste. Anneme nasil aciklayacagim. Annem ve babam bu konuda biraz geri kafali sayilirlar. Hatta biraz degil baya baya oyleler. Ozellikle de babam. Off kim bilir neler soyler. Simdi ne dicem anneme ya. Off Burak sanki hic mi kahve icmedin. Hadi onu gectim tutmasaydin beni dusseydim ne olacakti sanki. Sacmalama ic sesim ya cocuk nereden bilsin. Dusseydim de odun diye soverdim cocuga. Sacmalamayi kes de annene ne diyeceksin onu dusun diye ic sesim tarafindan uyarildim. Ne oluyor bana ya bu ara ic sesimle de cok konusmaya basla... "Ecmel neler oluyor dedim" annemin sesiyle tekrar kendime geldim ve sacma dusuncelerim yarida kaldi. "Anne seyy biz seyy yappiyordukk" ne yapiyorduk off konusamiyorum bile. "Ben biyoloji notlarini almaya gelmistim Ecmel de beni iceri davet etti. Odasina notlari almaya giderken de basamaga takildi ben de onu tutarken siz geldiniz efendim" dedi Burak. Kibarliga bak aferim sana hay agzini opeyim ya. Ne diyorum ben ne dusunuyorum boyle. Guzel ve cekici dudaklari olabilir ama opmek falan. Ne diyorum ben? Sapiklasmaya da basladim. Gerci hos cocuk ama olmaz. Olur mu ki? Yok yok olmaz. İmkani yok. Hem onun sevgilisi vardi ne oldu? Ne bileyim ne oldu? Takip ettigime degil de siniftaki dedikoducu kizlar sayesinde ogreniyorum birseyler.
"Evet anne. Aynen oyle oldu. Sizi tanistirayim hatta ben.Bu Burak okuldan arkadasim bu da annem Gunnur" dedim.
İkisi tokalastiktan sonra ben kosarak odama gittim ve elime aldigim kagitlari kaptigim gibi geri salona indim. Burak'in eline tutusturup kovdum resmen. Kapidan cikarken " ben pacani kurtardim, gerisi sende. Ha bu arada bana cok borclanmaya basladin sanirim bir kahve ile kurtulamayacaksin." dedi ve yine goz kirpti. Off bu kadar tatli olmak zorunda misin? Kendimi daha fazla kaptirmamak icin kapiyi yuzune kapattim. Cok ayip oldu ama yapacak birsey yok o da bu kadar israr etmeseydi. Ne kadar bencilim ya. Kapiyi ortup iceri girdim tam odama gidiyordum ki annem kolumdan tuttugu gibi salona cekistirdi beni. Bir aciklama bekler gibi gozume bakti. "Seni dinliyorum Ecmel" dedi ciddi bir tonda.
Ben de "Burak'in anlattigi gibi anne " dedim hakli cikmaya calisan bir ses tonuyla. Annem "bak kizim tabi ki eve arkadaslarini getirebilirsin ama o samimeyet te neyin nesi? Resmen birbirinizin icine dusecek gibiydiniz. Bir daha asla boyle bir durumla karsilasmak istemiyorum asla!! Bu olaydan babana bahsetmeyecegim sinav oncesi oldugu icin es geciyorum ama dedigim gibi tek seferlik." annemin bu ciddi konusmasindan sonra olay buyumesin diye fazla ustelemedim. "Tamam anne bir daha olmaz. Ben odama gidiyorum dershaneye gidicem hazirlanmam lazim." dedim ve odama dogru yurumeye basladim. Yuzumdeki bu aptal sırıtmada neyin nesi boyle? Cok sasirdim annem hic birsey demedi. "Sinav" ilk defa bir ise yaradin. Kil payi kurtuldum resmen. Ahh cidden cok ucuz atlattim. Burak sen de az degilmissin bu gun senin hakkinda ne kadar cok sey ogrendim. Yalan soylemek hosuma gitmese de ise yaradi en azindan annemden azar isitmedim. Babama da soylemeyecek daha ne isterim ki.
Okul kiyafetlerimi cikarirken aklima Okan geldi. Dershaneye gidecegim zaman boyle oluyor iste. Hemen aklima geliyor. Yuzum asildi yine o sevgilisiyle mutluyken sen uzaktan uzaktan onu dikizliyorsun. Zoruma gidiyor aslinda ama ilk bastaki kadar canim yanmiyor. Okan' in benden haberi dahi yok onu suclayamam. Hem olsa da benim icin sevgilisinden mi ayrilacak? Cok sacma. Bir de seviyorlarmis birbirlerini. Neyse Okan ile dolu dusuncelerimi bir tarafa itip beyaz dolabimdan kiyafet secerken birden aklima Ceyda geldi. Derdi neydi bu kizin cidden anlamadim. Durup dururken satasacak yer ariyor. Aman onu mu dusunecegim? Birkac gune cikar kokusu zaten. Kiyafetlerim bana ben onlara bakarken pembe mini etegim resmen goz kirpti bana beni giy diye. Ahh ben seni kirar miyim hic. Pembe etegimi giyip uzerine beyaz yakasinda taslari olan bir gomlek giydim. Saclarimi da hemen duzlestirdim. Cok fazla makyaj yapmadigimdan sadece rimel ve pembe parlatici surdum. Aynada son kez kendime soyle bir baktim. Gercekten guzel gorunuyorum. Cantami hazirlayip annemin yanina gittim. Gidecegimi haber vermek icin. "Ben cikiyorum anne!" diye seslendim.
"Tamam. Gec kalma!" dedi mesafeli bir tonda. Bu kadar mi hani opucugum nerede, iyi dersler kizim cumlesi nerede? Sanirim annem bana gercekten kizmis boyle davrandigina gore. Neyse alirim ben onun gonlunu. Deri ceketimi giydim. Botlarimlada kombinledikten sonra disari ciktim.
Ciktim ama yalniz degilim. Yani galiba. Hayal degilse evet cidden yalniz degilim. Gercek mi hayal mi oldugunu anlamak icin "senin ne isin var burada?" dedim.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gitmek mi Kalmak mı
JugendliteraturBen 17 yasindayim. Kurguladigim bu hikayeyi sizinle de paylasmak istedim. Asil amac "Gitmek mi kolay kalmak mi" bunu anlatmak istiyorum aslinda ikisi de zordur degil mi? Bakalim gidene mi kolay olacak yoksa kalana mi ya da ikisine de zor mu olacak...