acılar gece çözülür | taekook ✔️

☾︎ 0.1 ☽︎

"Bebeğim beni tuvalete götürür müsün?"

"Bebeğim toplantı saatim geldi. Değnekle gitsen?"

"Peki kookie. Kolay gelsin."

"Anlayışın için teşekkür ederim bebeğim. Çalışma odamdayım 2 saate biter. İşim bittiği gibi yanına geleceğim."

"Tamam aşkım. Hadi kaçırma."

Bana öpücük atarak odadan çıktığında derin bir nefes aldım ve yatağın yanında duran kol değneğine uzandım. Yavaşça ayağa kalktığımda dizlerim titriyordu.

Değneklere tutunup yürümeye başladığımda bana yakın olan banyoya doğru yavaş adımlarla ilerlemeye başladım. Son 2 gündür yine ağrılarım tutmuştu.

Tuvalete vardığımda derin bir nefes aldım. Sıkışmıştım. Tuvaletimi yapıp çıktığımda bir anda kollarımdaki gücün yok olduğunu hissettim. Tam o sırada değnekler elimden düşmüş bende yere dizüstü düşmüştüm.

Dizlerimde hissettiğim acıyla ağlamaya başlamıştım. Dayanamıyordum artık bu duruma. Doğduğumdan beri bunu çekiyordum.

Bir bebekken istediğim gibi emekleyip koşamamışım. Çocukken diğerleri koşup oynadığında ben onlarla koşamamıştım. Büyüdükçe ayakta durma sürem azalmıştı. Eğer kıpırdamadan ayakta durursam en fazla -ki o zamanlar kendimi çok zorlamıştım- 20 dakika durabiliyordum.

Kemik erimesi adı verilen illet bütün hayatımı bana zehir ermişti. Okula değneklerle ya da tekerlekli sandalyeyle gitmiştim. Sonra da onu görmüştüm.
Hayatımın aşkını, eşimi...

Bir süre sonra sevgili olmuştuk. Hâlâ yalan gibi geliyordu. Benim gibi birini severek başına bela almıştı.

İlişkimiz ilerlemiş ve bana evlenme teklifi etmişti. Ona aşık olduğum için hiç düşünmeden kabul etmiştim ve şu an çok mutluyduk. 2 yıldır evliydik. Düğün günümüz aklıma geldi...

Flashback

"Aşkım çok heyecanlıyım."

"Biliyorum biliyorum bende. Bu bizim en mutlu günümüz. Tabiki heyrcanlı olacaksın."

"Jungkookiee seni çok seyiyorum aşkım. Sana aşığım."

"Bende seni çok seviyorum bebeğim. Hadi artık gitmeliyiz. Bizi bekliyorlar. Evlenmemiz gereken konular var."

"Evet ,evlenmemiz gereken konular var."

O gün ağrılarım olduğu için tekerlekli sandalyede çiçeklerin arasında yürümüş ve yemin edeceğimiz yere gelmiştik.
Papaz konuştuktan sonra yeminleri etmeye başladık.

İlk Jungkook yeminini edecekti.

(Üzgünüm daha önce yemin yazmadım. Ama güzel birşeyler bulabilirsem eklerim sonra)

"...hastalıkta ve sağlıkta her anında yanında olacağıma yemin ederim."

Bende kendi yeminimi edeceğimde ayağa kalkmıştım. Zorlansamda Jungkook un ellerine tutunarak ayakata durabilmiştim. Bende kendi yeminimi ettikten sonra arkadaşlarımız oynamış bende ayağa kalkabildiğim kadar kalkmıştım. O gece bir çok kez birbirimizin olmuştuk.

Flashback end

Aklıma gelen anılarla daha çok duygulanmıştım. Canım acıyordu ama ses çıkarmamaya çalışıyordum. Jungkook toplantıdaydı ve onun işini bozamazdım.
Bizim için çalışıyordu.

Ayağa kalkamayacağımı zaten biliyordum. O yüzden yavaşça yere oturdum. 2 Saate biter demişti ve sadece 10 dakika geçmişti.

Oturursam belimi de ağrıtırdım o yüzden uzandım. Dizlerim ve kollarım tutmuyorken dibimdeki yatağa bile çıkamazdım. Bir süre sonra uyuyakalmışım.

Jungkook'tan

Sonunda bittiğinde 2.30 saattir toplantıda olduğumu fark ettim. Küçük 5 katlı bir şirkete sahiptim. Ufak bir kargo şirketi.
Taehyung yüzünden haftada sadece 2 kez gitsemde çok uzun durmuyor, sadece dosyalar için gidiyprdum.
Bende işimi bilgisayardan hallediyordum.

Bu durum beni sıkmaya başlamıştı. Taehyung ile 5 yıldan beri sevgili kalmıştık. 5 yılda bir önceki yıla göre daha kötü oluyordu. 2 yıl önce ona evlenme teklifi ettiğinde ona çok aşıktım. Hala da onu seviyordum tabiki ama bazen beni çok yoruyordu.

İşimi seviyordum. Önceden sadece haftada bir kez tatil yaparken şimdi 2 gün boyunca toplam 10 saat şirkette durmak beni sıkıyordu.

İşe gitmeden durmak bana göre değildi. Derin bir nefes alarak yerimden kalktım. Belim ağrımıştı ve tabir-i caizse popom dümdüz olmuş gibi hissediyordum.

Yatak odasına girdiğimde yerde uzanan ve gözleri kapalı Taehyung u gördüğümde içimi büyük bir korku kaplamıştı. Ona ne olmuştu? Hızlıca yanına çöktüm ve seslenmeye başladım.

"Taehyung, taehyung uyan. Bebeğim uyan. Taehyung bir şey mi oldu. Güzelim uyansana."

Sarsmama rağmen uyanmayınca elimi yüzünde gezdirince çok sıcak olduğunu fark ettim.
Ateşi vardı... Bu yüzden uyanmıyordu. Hızlıca kucağıma aldım ve dışarı çıktım. Arabaya bindirip hastaneye sürmeye başladım.

-

Bölüm sonuu

Merhaba ♡︎

Sadece tanıtımı atmama rağmen kitabımı keşfedenler olmuş. İlk önce onlara teşekkür ediyorum.

Düşğncelerinizi bekliyorum. Beğenmediğiniz yerleri bıraya yazarsanız sevinirim.

Kitabı 8 bölüme ayırdım. Sonradan isterseniz özel bölüm de yazabilirim ama ondan önce şunu söylemek istiyorum.

Akşam saat 19.00 'da bir taekook oneshot yazacağım.
Oda angst olacak

Ona bakarsanız çok sevinirim. ❤️

Kendinize iyi bakıın.

Yayınlanma tarihi 17 Mayıs 2021 12.09

!!HER HAFTANIN PAZARTESİ GÜNÜ YENİ BÖLÜM!!