Işıl: Benim kimse ile barıştığım falan yok
Işıl: Barışmaya niyetim de yok
Görüldü
Işıl: Onunla konuşmuş olmam onu affedeceğim anlamına gelmez
Mesajınız iletilemedi
Işıl: Gerçi ben neden açıklama yapıyorum ki
Mesajınız iletilemedi
Işıl: Engelledin mi bir de?
Mesajınız iletilemedi
Işıl: Sen bilirsin
Mesajınız iletilemedi
Işıl: Hayatıma henüz yeni girmişken çıkmayı sen istedin
Mesajınız iletilemedi
Işıl: Bu senin kararın
Mesajınız iletilemedi
Işıl: Ama hayatıma tekrar girmek istediğinde
Mesajınız iletilemedi
Işıl: Bunu kolay bir şekilde başaramayacaksın
Mesajınız iletilemedi
Işıl: Belki de hiç başaramazsın
Mesajınız iletilemedi
Işıl: Madem veda ediyoruz,
Mesajınız iletilemedi
Işıl: Hoşça kal
Mesajınız iletilemedi
Sinirli bir şekilde telefonumun ekranını kapattım ve aldığım yere tekrardan geri koydum.
Bir kişiyi anlamadan, dinlemeden yargılamak oldukça kolaydır. Herkes, kendi kafasında çeşit çeşit senaryolar yazar ve yazdıkları o senaryolar sanki gerçekten yaşanmışçasına tavırlar sergiler. Kimse gerçeği öğrenmek için çaba sarf etmez.
Beni, Anıl ile kısa bir süre konuştuğum daha doğrusu artık benimle konuşmaması gerektiğini söylediğim süre zarfında görmüş ve bundan farklı anlamlar çıkarmıştı.
Bana onu unutamadığımı ima etmişti.
Dışarıdan bakıldığı zaman öyle mi gözüküyordu?
Beni sinirlendiren asıl şey, yaşadığım şeyleri umursamayacak ve onu affedecek birisiymişim gibi düşünmesi ve bana bunu ima etmesiydi.
Hiçbir zaman yaşadığım şeyleri göz ardı eden birisi olmadım. Yaşadığım şeyleri unutmaya çalışmak yerine bir daha aynılarını yaşamamak için hep kendime hatırlattım.
Düşündükçe sinirlendiğimin farkına varınca oturduğum sandalyeden kalktım ardından da odamdan çıkıp mutfağa gittim.
Oturma odasının önünden geçerken annem beni görünce "Kızım, sen de gelsene hep birlikte oturalım salonda." dediğinde durmak zorunda kaldım. Başımı annemin olduğu tarafa çevirip "Tamam, zaten su içmek için mutfağa gidiyordum. Birazdan yanınıza gelirim." diyerek cevap verdikten sonra oturma odasını kapısının önünde dikilmeyi bırakıp mutfağa gittim.
Mutfak dolabının rafından su bardağını almaya çalışırken içeriden annemin "Işıl, gelirken bana bir bardak çay getiriver kızım." diye seslenmesini duyunca ofladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FOTOĞRAFIN GİTTİ | TEXTİNG
Teen Fiction0543 *** ****: Gecenin biri, aptalın biri 0543 *** ****: Kalbinin dışında bekliyor içeri girmeyi 0543 *** ****: Şarkıcıyım ben 0543 *** ****: Müzik kutundayım 0543 *** ****: Arayıp bulamadığın O şarkıyım 0543 *** ****: Yani bence öyle olmalıyım Işı...