VAMPİRİN ÖPÜCÜĞÜ

3. bölüm

~ keyifli okumalar~

____________________________________🌹

Duyduğum alarmın sesi ile gözlerimi araladığımda bilincim yavaş yavaş yerine geliyordu. Aman Allah'ım dün gece odamda biri vardı. Ama! Nasıl girebilmişti odama? Ya da kim girmişti? Yoksa o kişi mi girmişti. Ama ben camımı kapatmıştım. Bakışlarımı hemen cama çevirdiğim de camın ağzına kadar açık olduğunu gördüm. B-bu nasıl olur. B-ben kapatmıştım camımı.

Ayaklarımı yataktan sarkıp hızlı adımlarla cama doğru ilerledim. Titreyen ellerimle camı kapattım ve kendimi tekrardan yatağa attım. Aklımdaki düşünceler beni korkuturken alarmımın bilmem kaç kere çalmasıyla bakışlarımı masamın üstünde duran çalar saate çevirdim.

Saat 10:30' du. Ne! 10:30 mu? Aman Allah'ım geç kaldım. Hemen yataktan kalkıp banyoya girdim. Banyoda ki işlerimi halledip ayarladığım kıyafetlerimi üzerime geçirdim. Saçlarımı da gelişigüzel toplayıp hemen hazırladığım bavulumu alıp evden çıktım. Hızlı adımlarla taksi durağına gittim ve bir taksi ayarlayıp okulun adresini verdim.

Okula geldiğimde herkes toplanmış beni bekliyorlardı. Bende geldiğim zaman görevli hocamız eşyalarımı alıp yerleştirdi. Diğer görevli hocamız ise daha gelen var mı diye baktığında herkesin tam olduğunu görüp bizim için ayarlanmış olan arabaya binmemizi söyledi.

Herkes ön yerleri kaparken ben en arkada cam kenarına oturdum. Yanımda hissettiğim haraketlilik ile bakışlarımı oraya çevirdiğimde Karan ile göz göze geldik. Bakışlarımı ondan çekip cama çevirdiğim de araba hareket etmeye başladı. Bu yolculuk uzun süreceği için yanıma aldığım kulaklığımı takıp diğer ucunu da telefona taktım. Şarkı listemden bir parça açıp dinlemeye başladım.

Sezen Aksu - küçüğüm

Ah! Tam bir Sezen Aksu aşığıydım. Neredeyse tüm şarkılarını ezbere biliyordum ve içlerinden en sevdiğim bu şarkıydı. Neredeyse 3. dinleyişimdi ve ben hala dinlemekten bıkmamıştım. Yine en sevdiğim yer kulaklarımda söylenince kendimi tutamadım ve mırıldanarak söylemeye başladım.

Ne kadar az yol almışım

Ne kadar az

Yolun başındaymışım meğer

Elimde yalandan

Kocaman, rengarenk

Geçici oyuncak zaferler

Küçüğüm

Daha çok küçüğüm...

Şarkıyı söylemeye o kadar dalmışım ki boynumda hissettiğim nefes ile bakışlarımı oraya çevirdiğim de Karan ile burun buruna geldim. Bakışlarım Karan'ın kehribar rengi gözlerindeyken bir şey oldu. Boynumda olan iz kaşınmaya başladı. Bakışlarım Karan da iken elimi kaldırıp boynuma götürdüm. Karan'ın bakışları boynumda duran elime kaydığında gözlerinde bir kırmızılık gördüm.

Ne! Kırmızılık mı! Korku ile geri çekildiğimde Karan gözlerimin en derinine bakıyordu. Bir anda kendini geri çekip gözlerini kapattı. Ben hala daha ona bakıyorken görevli hocamızın sesiyle kendime geldim. Kamp yapacağımız yere gelmiştik. Hepimiz sırayla arabadan inip sırayla eşyalarımızı alıyorduk.

Sıra bana geldiğinde eşyalarımı alıp kamp yapacağımız alana doğru yürümeye başladım. İsmimin seslenmesi ile arkama döndüğümde nefes nefese kalmış Eflal ile karşılaştım.

 Eflal "İki saattir sana sesleniyorum Almina." dedi. 

" Duymamışım Eflal kusura bakma." dedim ve yürümeye başladık.