Gülünç Değil Mucizevi 2

Elli Üç / Cinquante Trois

Adrien
Gizemli güzelle dans ederken birden bir sesle irkildim.
-Kara Kedi? Şey... Konuşabilir miyiz? Ama...kimsenin göremeyeceği, duyamayacağı bir yer olsun.
-Elbette. Beni izle.
Onu elinden tutup üst kata çıkardım. Bir odaya girdik. Bu odada müzik aletleri vardı.
-Ne kadar garip. Bir tasarım atölyesinde bunların bulunması.
-Bazen lazım oluyor herhâlde, dedim piyanonun önüne otururken. Yanıma oturdu.
-Piyano çalmasını biliyor musun?
-Evet. Sen?
-Ne yazık ki hiç fırsatım olmadı.
-Sorun değil. Ben sana öğretirim.
Ellerini tutup piyano tuşlarının üstüne koydum. Ve çalmaya başladık. Birden piyano tuşlarında bir ıslaklık hissettim. Bazı tuşların üstünde bir su damlası, elmas misali parlıyordu. Gizemli güzele baktım, ağlıyordu. Onu kendime çektim, sarıldım.
-Beni sevmiyorsan gidebilirsin. Ben seni burada zorla tutmuyorum.
-Hayır... Ben de burada kalmak istiyorum. Ben sadece...fazla duygulandım.
Mavi ipek bir mendil çıkarıp gözyaşlarını sildi. Mendili bana uzattı.
-Al. Sana hediyem. Beni hatırlarsın.
Mendili aldım. Devam etti.
-Yarın ülkeme geri dönüyorum.
-Yani buradan gidiyor musun? Seni bir daha göremeyecek miyim?
-Hayır.
-Gitmene izin vermeyeceğim.
-Ben de senden ayrılmak istemiyorum Kara Kedi ama bu...kader.
Gözleri bulutlanmıştı.
-En azından...seni son bir defa öpebilir miyim?
-Ha?
-"Seni son bir defa öpebilir miyim?" dedim. Boynundan?
Donakaldı.
-Eh, elbette. Son görüşmemiz ne de olsa.
Boynuna öpücükler kondururken aklıma birden Marinette geldi. BEN ŞU AN ONA İHANET EDİYORDUM!
Onu hafifçe ittirdim.
-Ne oldu?
-Şey...aklıma bir şey geldi de. Sen...bana bir şey söylemeyecek miydin?
-Evet. Ama burası da uygun değil. Çatıya çıkalım.
-Çatı mı? Sen ciddi misin? Çatıda durmak ve yürümek pek kolay değildir, yani süper kahraman olduğum için bana kolay geliyor ama-
-"Çatı" dedim. Yoksa sana söyleyeceklerimi duyamazsın, ben de çeker giderim.
-Peki.
Çatıya çıktık ve oturduk.
-Kara Kedi...baloda dans ettiğimiz an fark ettim ve...tehlike benim için değil, ama senin için çok büyük.
-Nasıl? Seni anlamıyorum.
-Sana karşı bir suikast planı var, Kara Kedi.
Vücudum buz kesti.
-Balo alanı tehlikeliydi. Seni her an öldürebilirlerdi. Ve bunu onların yanında da söyleyemezdim. Eğer yanımda olamazsam seni bıçaklayacaklar!
Birden bir bipleme sesi duyuldu.
-Benden değil, dedim. Öyleyse kimdendi? Gizemli leydiye baktım. O da broşuna bakıyordu.
-Birazdan geri dönüşeceğim. Gitmem gerek.
Kalktı. Elinden tuttum.
-Gitme ne olur.
-Gitmeliyim Kara Kedi, birazdan dönüşeceğim.
-Ama kimsin sen? Adın ne? Seni tanımak istiyorum.
Gizemli güzel, elbisesini çıkardı. Bir süper kahraman kıyafeti giyiyordu. Kafasındaki tacı, bir çubuğa dönüştürdü. Çok güzeldi, ona bakakaldım.
-Adınız nedir gizemli leydi?
Güldü.
-Mavi Kuğu... Adım Mavi Kuğu! Seni korumak için görevlendirilmiş bir süper kadın kahramanım ben!