together | minsung

eighteen

on sekiz

medya🥺😭🥺😭💖💖

Hyunjin

"Jeongin, yanıma gelsene. Ne diye geçmiş kenarda oturuyorsun?" Elimle yanımdaki yere oturması için işaret ederken o, oflayarak ayağa kalkmış ve yanıma oturmuştu. O ne kadar fark etmiyorum sansa da onu sevdiğimi söylediğimden beri benden uzak duruyordu.

Kolumu omzuna atıp iyice yapıştırdım kendime. Jeongin geleli 1 saatten fazla oluyordu. Başta yapacak bir şey bulamadan öylece oturmuştuk fakat sonra Jeongin yeni çıkan bir animasyon filmini önermişti. Ne romantik ama değil mi(!)

Ellerini ellerimin içine alıp parmaklarıyla oynamaya başladım. Filmi izleyesim yoktu ama o dikkatli bir şekilde izlediği için bir şey de yapamıyordum. Ellerini öpüp geri bıraktım. Kafasını bana çevirmiş ve gülümsemişti. Yapma işte atma o gülüşü, kalp var bende vicdansız.

"Jeongin."

"Hmm." Gözlerini ekrandan çekmeden mırıldanmıştı.

Dirseğimle onu dürtüp "Bana baksana ya." diye sızlandım. Böyle dememle bana dönmüştü, onu da yoruyordum ama neyse.

"Ne oldu?"

"Öpeyim mi kere?"

Dediğim şeyle gözleri kocaman açılırken "Ne?" dedi.

"Öpeyim diyorum işte bir kere ne olacak." Ona biraz daha yaklaştığımda bir şey demeden yavaşça gözlerini kapatmıştı. Fırsat bu fırsattı.

yn: fighting bizim hyunjin

"Hyunjin," Yüzümde hissettiğim elle geri çekildim. Büyük eli tüm yüzümü kaplıyordu resmen. "Zil çaldı duymuyor musun?"

Elini yüzünden çektim ve "Al işte bak Chan hyung geldi." deyip geri çekildim. Jeongin ise fırsattan istifade ederek ayağa kalkmış kapıyı açmaya gitmişti.

Birkaç dakika sonra içeriye giren ikiliye bakıp "Hoş geldin hyung." dedim ama suratım hala asıktı.

Chan hyung yanıma, Jeongin ise karşımdaki koltuğa oturmuştu. "Ben geldim diye mi üzüldün? Ne bu suratınn hali?" Jeongin, Chan hyungun bu dediğine gülerken ben ona dil çıkartmıştım.

"Ya hyung," durup parmağımla Jeongin'i gösterdim. "Senin o küçük kardeşim dediğin, benim sevgilim olan şahıs onu öpmeme izin vermiyor."

Chan hyung bana ciddi misin sen bakışı atınca ise cevap olarak sadece omzumu silktim.

Kolunu omzuma atıp bana ciddi bir şekilde baktı. "Hyunjin'cim, siz çıkmaya başlayalı kaç gün oldu?"

Çok kısa bir süre düşünüp "İki." dedim. Chan hyung bu dediğime gülerken "Kendin diyorsun işte iki gün oldu diye. Her şeyin bir zamanı var."

Omzumdaki kolunu çekip oturuşumu düzelttim ve gözlerimi ikisinin üzerinde gezdirdim. "Bende onu anlatmaya çalışıyorum işte! İki gün oldu ya iki gün! Ama beyefendi sadece elini tutmama izin veriyor ki ona bile zor ikna ettim. Şu an bizim evleniyor olmamız lazımdı."