Lyzlee's POV
Hindi maintindihang hapdi ang aking naramdaman ng balikan ako ng ulirat sa aking pagtulog, na hindi ko naman alam kung ano ang dahilan.
Ng nakakita na ako ng chempo para tumayo, biglaan na lang sumakit ang mga kamay ko, at ang aking balakang. Dahilan para aking malaman na ako pala ay nakatali at nakahiga lang sa malamig na sementong sahig.
Habang pilit akong tumatayu, ramdam na ramdam ko ang malakas na pagpintig nang aking puso, tandang ako'y natatakot.
After trying hard to stand-up on what situation I have, tanging pag-upo lang ang aking nagawa.
Hingal na hingal ako sa ginawa ko dahil nung maka-upo ako agad akong nagpumiglas para makawala sa taling itinali sa mga kamay ko.
Habang ginagawa ko iyun, bigla akong nakarinig ng pintuang nagbukas.
Nanalaki ang mga mata ko, at hindi nakapagpigil na sumigaw.
"Tulong! Tulong! Sino yan? tulungan mo ako!" Sigaw ko, napina-ulit ulit ko pa.
Pilit kung tinanaw kung sino ang pumasok, pero hindi ko ito nakita dahil sa napakadilim ng silid na pinagkakalagyan ko, at ang tanging nagbibigay ng ilaw ay ang maliit na sinag na nanggagaling sa sinag nang araw na lumusot sa maliit na butas ng silid.
Hindi nagtagal may apat na malalaking tao ang nakita kung huminto sa aking harapan at parang wala lang na nakayuko.
"Sino kayu?! nasaan ako?!" Sigaw ko sa mga lalaking puro naka-itim at nakahood, dahilan upang hindi ko makita ang mga mukha nila.
Habang naghihintay ng sagot, pilit ko paring tinatanggal ang lubid na nakatali sa mga kamay ko, pero imbis na lumiwag man lang iyun, parang mas lalo lang na humihigpit.
"Lagut talaga kayu sa papa ko pag nalaman nila tung ginawa nyo saakin!" Ulit na sigaw ko sakanila, at buong lakas akong nagpupumiglas dahilan upang manakit ang mga kamay ko sa lubid na itinali dito.
Habang nagpupumiglas ako, bigla kung na-alala ang mga kaibigan ko.
Naku! asan na ang mga kaibigan ko!
Tumingin ako sa mga taong iyun, o baka hindi sila mga tao, bahagya pa nga akong tumingala eh. "Asan ang mga kaibigan ko?" Mahinang tanung ko sakanila.
Nakita kung gumalaw ang isa sa mg lalaking iyun, at tiningnan ako.
At sa ikanabigla ko, napasinghap ako...
At iyun ay dahil sa kakaibang mata nung lalaki, at ang kakaiba nyang mukha.
His eyes was scary, it was colored of combined color of black and violet, at lumalabas iyun ng itim na usok.
His face was not normal, it is because it shaped bigger than a normal head of a human.
What is this creatures?
Tanong ko sa sarili ko, kasi all my life, ngayun pa ako nakakita ng ganung mga matang umuusok.
At dahil sa hindi ako makapaniwala sa nakita ko, bahagya akong pumikit at umiling-iling, nagbabasakaling baka magbago ang anyu ng lalaking nakipag face to face saakin.
When I oppened my eyes... I thought that I must just not opened it, because when I saw one earlier, now I see four pair of eyes who was roaring in anger, while staring at me.
Hindi pa nakatulong na kakaiba ang mga mata nila at ang mga mukha nila.
Para silang mga multo. Isip isip ko.

YOU ARE READING
Dactor Craig Smaith Experiment
FantasyDoctor Craig Smaith's Experiment is not that usual experiment we do in our school or in our own laboratory. It is an experiment where the subjects was humans, and worst, it is a students. And the antidotes was blood mixed by such powerful hearts. T...