Dactor Craig Smaith Experiment

Chapter 23: The Experiment Part 2

Terrence's POV

Pain. Coldness.

Yun ang nararamdaman ko ngayun, dahilan upang mapilitan akong magmulat ng aking mga mata.

The pain was located on my head, kung saan ako pinalo ng kung ano ng lalaking tauhan ni Dr. Smaith.

At ang ginaw ay ramdam na ramdam ko sa pang-itaas na bahagi ng katawan ko.

Ng handa ko ng ibuka ang mga mata ko, bigla kong naramdaman na parang may malakas na ilaw ang nakatutok sa aking mga mata. Na kahit nakapikit pa ako'y na aaninag ko parin iyun.

At dahil sa ganun, agad na napuno ang katawan at isipan ko ng kyuryosidad.

Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata, at sa ilinatama ko, halos hindi ko na maibuka ang mga mata ko dahil nga sa may nakatutok na ilaw sa mukha ko.

At dahil sa hindi ko matiis ang nakakasilaw na ilaw, hinuma ko ang aking mga kamay para matakpan ko ang aking mga mata, kaso, hindi ko iyun magawa, dahil sa nakapiit ang nga kamay ko sa isang pabilog na bakal at nakalapat sa isang higaan.

Ngayun ko lang napagtanto na nagkahiga pala ako sa isang higaan.

"Ano to?! Guys?!! Asan kayu?!" Malakas na sigaw ko, nagbabasakaling baka marinig ako ng mga kaibigan ko.

Pero ako'y bigo. Walang kahit isa'ng sumagot saakin.

At dahip sa hindi ako mapakali, tapos may nakaka-iritang liwanag pa na tumatama sa mukha ko, agad kong ipinunta sa gilid ang ulo ko para hindi na ako masilaw pa.

At laking pasasalamat ko sa sarili ko dahil ginawa ko iyun, dahil nakita ko si Nesmon. Peri nadismay rin ako, dahil katulad ko ay nakahiga rin sya sa kama, at may nakatutok na parang lampshade sa mukha nya.

At katulad ko ay sumisigaw rin sya at nagpipiglas sa hinihigaan nya. Napapikit ako at biglang tinanong ang sarili ko. Bakit ba nangyayari to sa buhay namin? At saka, bakit ako nasasaktan habang tinitingnan si Nesmon na ganun ang kalagayan.

"Nesmon! Okay ka lang ba?!" Sigaw ko habang nakatingin sakanya. Sinigurado ko talagang malakas ang pagsigaw ko, upang magawa nya akong marinig. At nagawa nga nya akong marinig.

"Terrence?" Nagtataka nyang sambit.

"Yes! Ako to." Sagot ko naman sakanya.

"Ayos ka lang ba?" Dagli nyang tanong saakin. At maririnig sa tono nya ang pag-aalala.

"Oo ayus lang ako." Sagot ko sakanya. With a reassuring tone.

"Then ma---." Naputol ang sasabihin nya ng mag salita ang pamilyar na boses. And if I'm not wrong it is Dr. Smaith.

"Tama na yan. Magsisimula na ako." Sabi nya with his full of authority tone.

Anong magsisimula? ano bang gagawin nya saakin? Saaming dalawa ni Nesmon?

At dahil sa agad akong nag-alala kung ano ang pinag-sasabi nyang yun, agad na hinanap ng paningin ko ang pinang-galingan ng boses nya. At halos mapa-igtad ako sa kinahihigaan ko ng makitang nasa gilid ko lang naman pala sya at may parang inilalagay sa hubad kong pang-itaas na katawan.

Katulad iyun sa mga nakikita kong movies ma about experiment. Para bang mga wires na parang nakadikit sa isang bilogang malapad na guma na kapag inilapat sa pader o sa katawan ng isang tao, dumidikit.

At pati rin sa ulo, ko may inilagay.

Sinundan lang ng paningin ko ang ginagawa nya, hindi na naging hadlang saakin ang nakakasilaw na liwanag na nasa harapan ng mukha ko.