(Benden size kıyak bugün iki bölüm yayınlıyorum :))
◅MC Anlatıyor▻
Uzun zamandır Yuri ile öpüşüyordum, ya da bana uzunmuş gibi geliyordu sanırım, ama şu an etrafımda olan biten hiçbir şeyi bilmiyorum. Tek hissetiğim onun dudakları, fakat içimdeki bir şey bana burada bir şeyi eksik olduğunu söylüyor, sanki o da olsa herşey tastamam. Kendimi düşünmekten alıkoyamıyorum fakat maden ben Yuri seviyordum, o zaman neden onu öpünce hiçbir şey hissetmiyorum?
◅Monika Anlatıyor▻
Ağlayarak onları izliyordum, ellerim tutunduğum ağacın gövdesinden aşağı kayıyor ve ben onları yerine koymuyorum bile... Bedenim gördüklerim karşısında titriyor, aklım hiç bir düşünemiyor ve ben adım dahi atamıyorum, sadece onları izliyorum... Durumdan memnun görünüyorlar, özellikle de Yuri.. Etrefataki insanlar onlara aldırmadan geçiyorlar, şu an onlardan birisi olmayı dilerdim gerçekten..
Aradan biraz zaman geçiyor ve ikisi birbirilerinden ayrılıyorlar, Yuri hem şaşkın hemde huzurlu görünüyor, MC'nin yüz ifadesini okuyamıyorum ama. Birden konuştuklarını fark ediyorum ve onları umutsuzca dinliyorum;
Yuri: B-ben...b-ben sadece b-bunu....denemek istememiştim, MC..
MC: N-neden denemek isteyesin ki?
Yuri: B-ben, sana aşığım MC!
MC: E-eh, anladım a-ama-
Yuri: Ailem ile bir süre burada olmayacağız, b-bende söylemek ve içimi rahatlatmak istedim, a-a-ama yardımcı olmuyormuş bu...!
MC: D-dinle, ben senin hislerini anlıyorum, anlıyorum ama senin kadar değil-
Yuri: U-unut lütfen hepsini! B-bu an h-h-hiç yaşanmadı!
Yuri MC'nin yanağını bir kez okşuyor ve koşarak uzaklaşıyor, önce onu öptü sonra unutalım diyor, öyle mi? Olamaz, bu olamaz! Müdahale etmezsem onun peşinden gidecek, onu durdurmalıyım.. Ama eğer bu ağacın arkasından çıkarsam, kendimi durduramam ve onu kollarına atlarım, biliyorum ama yapmam lazım şu an... Yavaşça ağacın arkasından çıkıyorum ve göz yaşlarımı silerek ona doğru ilerliyorum.
Monika: S-sizi öyle gördüğüme s-sevindim..(Yalandan gülümser)
MC:(Şaşkınlıkla arkasına döner) M-Monika! D-dinle, g-göründüğü g-gibi değil!
Monika: Bana açıklama yapmak zorunda değilsin MC, sen ve ben arkadaş bile sayılmayız, değil mi?
MC: Hayır! Yalnış düşünüyorsun, b-biz elbette arkadaşız.
Monika: K-keşke, seninle hiç tanışmasaydım...Böylelikle senin kalbini de yaralamamış olurdum, çünkü benim burada olmam senin onun arkasından koşmana engel, b-ben gitmeliyim, burası benim için değil.
MC: Dur! B-ben arkadaşlığımızı seviyorum! S-senin kalbini kırmak istemem, ve her ne yaptıysam gerçekten özür dilerim!
Monika: Boşver, ben kırılmaya alışkınım, senin de kırmanda sorun yok..
Monika: A-ayrıca, size de mutluluklar dilerim(Gözleri yaşlı ve acı bir şekilde gülümser)
MC: Monika! Dur, l-lütfen gitme!
Onun söylediklerine aldırmadan yanından geçip gidiyorum, kalbim çok acıyor ve onunla böyle konuşmak içimi burktu. Keşke ona karşı tıpkı Yuri gibi dürüst olabilsem, ama yapamıyorum işte, benden uzaklaşır diye düşünüyorum ne zaman ona içimi açmak istesem..! Belkide o benden hiç hoşlanmayacak, hep başka kızlarla görüceğim onu ama daha fazla katlanamam! B-ben pes ediyorum, g-gidip... yapsam daha iyi olacak sanırım..
◅MC Anlatıyor▻
Neden onu öyle görünce yanım yandı, neden ona açıklama ihtiyacı hissettim ki ben? Ben, Monika'yı öyle görünce çok kötü hissettim.. A-ama ben Yuri'yi seviyorum, neden onu bu kadar önemsiyorum ki..? Az önce keşke hiç tanışmamış olmayı isterdim dedi, lanet benden nefret ediyor olmalı, haklı da..
∎İki Saat Sonra∎
Olaylardan sonra direkt eve gelmiştim çünkü kendimi hem pişman hemde berbat hissediyordum, başka his yoktu içimde. İki kızı birden üzmüş sonra ortada bırakmıştım, ikisi de beni seviyordu ve ben aralarında gidip geliyordum, onları gerçekten yüz üstü bıraktım... Koltukla anlamsız bir ifade ile yere bakıyordum, telefonumu kapatmıştım ve ışıkları da yakmadım. Şu an berbat derece de pişman hissediyordum, içimden keşke Yuri'yi öpmeseydim diye geçirdim. Eğer onu öpmemiş olsaydım en azından Monika'yı bu denli kırık bırakmazdım. Peki ama neden onu kırmama rağmen peşinden koşmadım, neden onu durdurmadım? V-ve neden onu bu kadar düşünüyorum ben? Kafam gerçekten allak bullak, içeride sanki bir savaş var. Düşüncelerimi dizginlemeye çalışıyorum ama işe yaramıyor, Monika'nın acı gülümsemesi aklımdan çıkmıyor! O her aklıma geldiğinde, kafamı duvarlara vurmak istiyorum, ama neden!? Neden onu her düşündüğümde içim hem sevinçle, hemde hüzünle doluveriyor!? Y-yoksa, b-ben aslında onu mu seviyorum, Yuri'yi seviyorum diye düşünürken...A-ama ben bu Clube katıldığımdan beri Yuri'yi sevdim, Monika'ya karşı bir hissim olmadı hiç, o benim ikinci en iyi arladaşım gibiydi her zaman. Fakat onu düşündükçe deliriyor gibi oluyorum, neden sadece NEDEN!?
B-ben onu seviyorum sanırım, buna bir kanı getirmem gerekir.. Gidip ondan özür dileyeceğim ve onu sevdiğimi söyleyeceğim. Umarım bana kızgın ya da onun gibi bir şey değildir, akdi takdirde işim zorlaşır.
(Selam benim tatlı keklerim, umarım bu bölümü beğenmişsinizdir. Bir sonraki bölüm gerçekten çok heyecan verici ve nefes kesici olacak. Her neyse, sağlıkla kalın ve sizi çok seviyorum!)
-703 Kelime
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hep Böyle Kal, Tamam mı..? (Monika x MC)
Fanfic[18/5/21 Monika da 1#]Onu seviyorum, evet seviyorum. O tatlı kızı seviyorum! Her ne kadar kendime itiraf edemesem de, şu an, hiç olmadığı kadar eminim. Keşke bunu daha önce fark etseydim... Aslında neden ilk önce diğer kızlarla kaynaşmaya çalıştığı...
