Duygulularım darmadığınnnnnn. Final bölümüne kadar geldiğimize inanamıyorum. İyi ki varsınız. Keyifli okumalar.
45-Final
1 ay sonra....
Elimdeki bavulu tıka basa doldurup kapının bir köşesine atmıştım, kıyafet işi de hallolunca kendimi yatağa atıp gözlerimi kapamıştım.1 ay geçmişti, koca bir ay....
"O kadar oldu mu ya?" Diye kendime sorarken gerçekten de o kadar günün geçtiğini Anladım.
Evet kazanmıştım, bu zorlu süreci başarıyla aşmıştım. Ayaza güvenmiş, ameliyat olmuştum. %40'lık şansım vardı hayatta kalmak için o şansı da çok güzel kıllanmıştım.
Eğer Ayaz olmadan o ameliyata girseydim sağa çıkacağımı düşünmüyordum, ona borçluydum bir nevi.
Bu bir ay içerisinde ailem Ayazla bir birlikteliğimin olduğunu öğrenmişti, beklediğimden daha güzel tepkiler almıştım.
Ailem Ayazı seviyordu, oğulları gibi görüyordu. İlişkimizin de ciddi olduğunu bildiklerinden izin vermişlerdi.
Ayazın beni üzmeyeceğini, hep mutlu edeceğini biliyorlardı.
Ayazın boşluklarının benim dolduracağımı, benim boşluklarımı da ayazın dolduracağını biliyorlardı çünkü.
İlk başta ailemele konuşmuştum, birbirimize karşı bir şey hissediyoruz diye onlarda ilk başta şaşırsalar da kabul etmişlerdi.
Ama tek şartları vardı; üniversitemiz bitikten sonra ilişkimiz ciddiye bilebilirdi.
Ailemle aynı düşüncede olmak beni sevindiriyoru açıkçası.
Ben bütün şeyleri düşünürken telefonum çalmıştı, arayan Ayaz'dan başkası değildi.
Gülümseyerek telefonu elime alıp yeşil tuşu kaydırdım.
"Efendim Ayazda kalmış üzümlü kekim?"
"Hazır mısın diye aramıştım yavru kuş."
"Hazırım, hazırım."
"Gel aşağıda bekliyorum seni," deyince telefonu kapadım ve bavulunu alıp koşarak merdivenlerden indim.
Annem bu halimi görünce gideceğimizi anladı,
"Vakit geldi demek?" diye sorunca başımı olumlu anlamda salladım.
"Artık vakti gelmişti."
Annemlerin yanına gidip kollarımı ikisine de aynı anda doladım.
"Dikkat et tamam mı güzel kızım?" Dedi babam. Başımı sallayabildiğim kadar olumlu anlamda sallayıp geri çekildim.
"Siz beni hiç düşünmeyin, keyfinize bakın." Deyince annem kaşlarını çattı "Seni düşünmeyelim de kimi düşüncelim kızım?" diye sorunca yanaklarına Kocaman bir öpücük kondurdum.
Babam da kıskanmış olacak ki yanağını gösterdi, babamında yanağına Kocaman bir öpücük kondurup gitmem gerektiğini söyledim.
Dışarıya çıktığımız da Ayaz arabaya yaşlanmış beni bekliyordu,
Ayaz bizi görünce yaslandığı yerden doğrulup bavulumu almak için koştu.
Annemler de arkamızdan bize bakıyordu.
"Kızıma dikkat et Ayaz," dedi babam.
Ayaz'da gülümseyerek başını olumlu anlamda salladı "Hiç merak etmeyin, Allah'a ısmarladık." dedi ve el salladı.
Ben de arkama dönüp el sallayıp arabaya doğru ilerledim.
Ayaz bavulu bagaja koymuş şöför koltuğuna gelmişti bile.
Emniyet kemerini taktıktan sonra bana dönmüştü.
"Nasılsın?"
Gülümseyerek "İyiyim ama heyecanlıyım."
Daha çok gülüp "Ben de," dedi ve arabayı çalıştırdı.
Arkama rahatça yaslanıp anın keyfini çıkardım, biz nereye mi gidiyorduk?
Yazın keyfini çıkarmak adına Tatile gidiyorduk, ikimizin de buna çok ihtiyacı vardı.
Bizim aslında size anlatacağımız çok bir hikayemiz yok, hüzünlü başlayan hikayemiz mutlulukla ve sağlıkla son bulmuştu.
İyiki de o gün ona yazdım diye geçirdim içimden, iyiki de sevdiğimi ona söylemişim dedim.
Eğer bunların hiçbirini söylememiş olsaydım şu an ki konuma gelemezdik.
Ben Merve Demir, hastalığımı Ayaz sayesinde yenen kız. Hikayesi tamamlanacak olan kız, ben Ayazda kalmış üzümlü kekimin yavru kuşu...
Bizi sabırla okuduğunuz için teşekkür ederim, bir gün dilerim ki siz de mutlu ve sevdiklerinizle olursunuz...
Bizim hikayemiz bu kadardı, Umarım siz de sevginizin karşılığını bulursunuz çünkü sevmek, sevilmek çok güzel bir şey; Allah'a emanet olun.
SON
Çocuğunu evlendiren anneler gibiyim hüüüüü, bizi okuduğunuz için size minnettarım.
Bu ikisine çok alışmıştım, allahtan mutlu son yaptım da iyi oldu.ddd
İlk İslami texting kitabımdı ve ilk defa bir kitap bitirdim.
Kitap sonu nasıl yazılır cidden hiç bilmiyorum. Ne kadar tatmin oldunuz orası tartışılır ama bizim size anlatacağımız hikaye bu kadardı. Mutlu olduklarını bilin yeter.
Özel bölüm yazacak mıyım?TABİ Kİ YAZACAĞIM!
evlenecekleri anı aşırı merak ediyorum ve yazmak için can atıyorum. Tabi ki hemen yazamam çünkü ilerlettiğim bir kurgum daha var ona yoğunlaşmak istiyorum.
Her neyse canlar tekrar teşekkür ederiz, ailemiz oldunuz sizleri seviyoruz.
Diğer kurgularda ve özel bölümlerde görüşürüz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAVRU KUŞ ❦ 𝑡𝑒𝑥𝑡𝑖𝑛𝑔
Teen Fiction[𝑇𝑎𝑚𝑎𝑚𝑙𝑎𝑛𝑑𝚤*] [05.05.21- 22.05.21] Ayaz: ölmeyeceksin değil mi? Yavrukuş: bilmiyorum.