AŞKIN MELODİSİ

13.BÖLÜM

DORUK ATAKUL'DAN:

Asiye, söyleyeceğini söyleyip gitmişti. Ben ise ağzımı açıp tek bir kelime bile edemedim. Ne yapmalıydım? Ne anlamalıydım? Bilmiyorum. Gerçekten korkuyor muydu benden? Ama ben ona zarar vermem ki, veremem. Arabaya atlayıp eve gitmekten başka çarem yoktu. Gerçi evde de nasıl durabileceksem? Eve gelmiştim, bizimkiler yemek yiyorlardı. Hiç iştahım yoktu.

-'' Gelsene oğlum.'' Dedi annem.

-''Yok anne, sonra canım isterse yerim bir şeyler. Size afiyet olsun.''

-''Abi, iyi misin?'' diye sordu Melisa. Ama şu an hiç konuşmak istemiyordum.

-'' İyiyim,Melisa.'' Diyerek odama çıktım. Anlaşılan bu gece düşünmekten kafayı yiyecektim. Ne yapacaktım şimdi? Diye düşünürken bizimkilerin alt kattan müzik açtığını duydum. Bir de bu eksikti yani. Melisa arada açardı böyle, gerçi annemle babam pek dinlemese de ses etmiyorlardı. Yatağa uzanıp sakince gözlerimi kapadım. Belki her şeyde olduğu gibi müzik iyi gelirdi bana. Şarkıyı dinlemeye koyuldum. Aklımdaki tek kişiyle beraber.

''Öyle savunmasız bir zamandı
Bulduğunda beni
Sen başlattın boyun eğdim
Kabullendim seni

Bu sözlerim sitem değil
Ama yazık değil mi bana
Çok yalnızdım kaybolmuştum
Sığındım işte sana

Kaygılarım yeniden uyanıyor
Bu duygular beni ürkütüyor
Yeniden yaşamak mı gerekiyor
Yine acılar yine korkular
Yine aşk

Yanımda kal yanımda kal
Düşlerin yetmez ki bana
Yanımda kal yanımda kal
Çok geç rastladım sana

Yanımda kal yanımda kal
Düşlerin yetmez ki bana
Yanımda kal yanımda kal
Çok geç rastladım sana''

( Şarkıyı bölümün en üst kısmında bulabilirsiniz. Hepinize keyifli dinlemeler dilerim...)

ASİYE EREN'DEN:

Sahilde Doruk'a söylediklerimin ardından hiçbir şey söylemeden eve gelmiştim. Onun hakkında değişen düşüncelerimi öğrenmemesini isterken, söyleyivermiştim her şeyi. Ne düşünüyordu bilmiyorum, veya ne hissettiğini. Tek bildiğim okulun ilk zamanlardaki Doruk'u istemiyor oluşumdu.

''haahshd ZATEN SİZ EZİKSİNİZ KIZIM, ANNENİZ BABANIZ OLMADIĞINDAN BERİ EZİKSİNİZ, KİMSESİSİZSİNİZ KABULLENİN BUNU.'' Deyişi tekrardan aklıma hücum etmişti. Bana kimsesiz diyen, beni küçük düşüren Doruk'tu o. Her ne kadar düşüncelerim değişse de bana,kardeşlerime söylediklerini hazmedemiyordum. Bugünde Deniz'e yaptıkları ve söyledikleriyle de bunu onaylar gibiydi. Nerden bilecektim, yine aynı şeyleri yaşamayacağımı? 

ÖMER EREN'DEN:

Abim, Oğulcan ve ben bahçede oturuyorduk. Hava baya bir serindi ama ateş yakmıştık. Kimsenin keyfi de yok gibiydi. Benimde yoktu ki. Melisa'ya yaptığım hıyarlığı düşünüyordum. Kız benimle vakit geçirmek istemişti, ama ben hiçbir şey söyleyememiştim. Nasıl toparlayacağımı bilmiyordum.

-'' Noluyor gençler ya, suspus oturuyoruz.''

-''Benim keyfim pek yok Oğulcan ya.'' Dedim.

-'' Niye kuzi, anlat hemen Oğulcan kardeşin bulsun çözümünü.''

-'' Noldu, Ömer?'' diye sordu abim.

-''Melisa.'' Dedim her ikisine de bakarak.

-'' Onu biliyoruz kuzi, her iki lafından biri Melisa zaten. Kesin var ya bir salaklık yaptın dimi? Ondan karaları bağlayıp oturuyorsun burada.'' Dedi Oğulcan.