AŞKIN MELODİSİ

25.BÖLÜM

NOT: UZUN BİR ARADAN SONRA YENİ BÖLÜM SİZLERLE LÜTFEN OY VERMEYİ UNUTMAYIN. HEPİNİZE İYİ OKUMALAR..UMARIM BEĞENİRSİNİZ :)

ASİYE EREN'DEN:

Aklıma takılan tek soru Doruk'a sarılan bu kızın kim olduğuydu. Dorukla sarılmalarına son verdiklerinde kızın beni fark etmesini umarak Doruk'un koluna girmiştim. Kız ise şaşırmış bir biçimde bana bakıyordu.

-''Doruk! Tanıştırmayacak mısın arkadaşına beni?'' diye sordum.

-''Tanıştıracağım tabii.. Bu Lara, benim çocukluk arkadaşım. Bizim hemen yakınımızdaki ev ailesinin.'' demişti Doruk.

-''Memnun oldum.. Sen de Doruk'un arkadaşı olmalısın.'' diyerek tanışmak için elini uzattı. Bense elimi uzatarak cevap verdim.

-'' Asiye bende memnun oldum.. Ama ben Doruk'un arkadaşı değil sevgilisiyim.'' diyerek gülümsedim. Lara'nın şaşkınlığı daha da artmış bir halde Doruk'a bakıyordu.

-''Sen şaka mı yapıyorsun? Senin sevgilin var ve buraya mı getirdin?''

-''Evet.. Lara. Bu kadar şaşıracak ne var ki?''

-''Off Doruk.. Ne çabuk unuttun eski seni?'' dediğinde anlam verememiştim. Ne vardı eski Doruk'ta?

-''Neyse.. Sen nasıl fark ettin bizi? Gelir gelmez.''

-''Arabanı tanıyorum biliyorsun. Gelmene o kadar çok sevindim ki. Eski zamanlardaki gibi.'' deyip Doruk'un omzuna elini atmıştı. Neydi ki yani bu hareketler?

-''Anlıyorum. Ne yapsak içeri mi geçsek?'' demişti Doruk. Gerildiğini hissedebiliyordum.

-''Ama burası çok soğuk ya! Odununuz yok mu?'' diye sordu Lara.

-''Yok galiba ya.''

-''Durun o zaman. Ben hemen getirip geleyim. Şömine başında ısınırız. Sohbet ederiz.'' deyip hızlıca kapıdan dışarı çıktı. Kapının kapanmasıyla Doruk'a döndüm.

-''Eski zamanlardaki gibi demek he! Dinlemek için sabırsızlanıyorum o eski zamanları.''

-''Lara çocukluk anılarımızdan bahsediyor işte.''

-''Anladım..'' dememle Doruk üşümemem için sıkıca sarıldı bana.

-''Isındın mı sen? Gel koltuğa oturalım şöyle.. Lara da gelir birazdan.'' dedi ve sarılmış bir biçimde şöminenin hemen yanındaki koltuğa oturduk. Başımı Doruk'un göğsüne yaslamıştım.

-"Lara neden bu kadar şaşırdı beni buraya getirmene?'' diye sordum. İstemsizce merak etmiştim.

-''Ya ben biraz şey bir çocuktum...''

-''Anlamadım nasıl bir çocuk?''

-'' Çapkın işte... Ama tabii senle tanışmadan önce.'' dedi hafif panikleyen bir halde.

-''Geçmişi hatırlamayalım istersen. Çok şanslısın ki beni şu anki Doruk ilgilendiriyor.'' diyerek yanağına uzunca bir öpücük kondurdum.

-''Ne güzel dedin öyle ya di mi? Geçmiş hiç önemli değil!'' dedi rahatlamış bir halde.

-''Ne oldu sen bir gerildin sanki?'' diye sormamla kapı çalınmıştı. Doruk kollarını bedenimden ayırarak hiçbir şey söylemeden kapıyı açmaya gitti. Tabii ki de gelen Lara'ydı. Kapıdan içeri girer girmez büyük bir hızla elindeki odunları şöminenin önüne bırakmıştı.

-''Off ya.. Ne kadar da ağırmış bunlar!'' diyerek karşımdaki tekli koltuğa oturmuştu.

-''Yardım etseydik keşke sana.''