SAY YES ( Voltooid)

Say yes deel 8

IK bleef hem aankijken maar hij wendde zijn blik. IK zei verder niets.

Ik ken hen niet zo goed en ik wil mij
er niet mee bemoeien.  Hij leek behoorlijk geïrriteerd. Het was even stil.

Ik vraag mij toch af wat voor zaken hij doet. Het klinkt in ieder geval niet goed.  Verre van dat………. 

We reden de stad Tetuan binnen en ik merkte al dat zijn humeur iets beter werd. Hij keek mij heel lief aan.

“Sorry, ik was even geïrriteerd geraakt door de jongens daar”, Laten we alsnog een leuk dagje van maken, zei hij. Ik knikte en zei even niets….

Hij parkeerde de auto en liepen richting Marjane. Ik pakte twee handdoeken en een rugtas en twee flessen water. IK nam ook shirt mee.  Hij bleef mij aankijken.  Moet jij niets hebben? Vroeg ik.” Het is afstand dat je gaat afleggen”, zei ik lachend.  

Ben je ooit naar Akchour geweest? Vroeg ik. Hij glimlachte, nee eigenlijk niet, zei hij.  “Ik kom in Marokko alleen naar het strand”.

"Wollah je bent erg" zei ik. IK keek hem aan en hij moest lachen.

“Vandaar die witte linnen broek en shirt en de witten schoenen”. Als we terugkomen is alles bruin, zei ik.

HOE KOM JE HIER OP? Ik schudde met mijn hoofd en hij schaterde het uit. 

"Maar pak een handdoek, een short en misschien ook een shirt", zei ik lachend. Water is een must……….. 

We liepen naar de kassa en ik zette alles op de band. Hij keek mij aan. Hij duwde mij aan de zijkant. Hij keek mij aan en zei weer niets.

Typisch mannen, zo achterhaald dacht ik bij mezelf……………

Hij rekende af en liep achter mij aan.” Jihane, waag het niet om ooit nog naast mij te willen betalen”. Hoe onafhankelijk jij ook denkt dat je bent, dat doe je niet, zei hij op een boze toon……..

Chill, ik begreep het, zei ik boos……………

”Al wil ik zeggen dat we niet meer in de middeleeuwen leven”, zei ik sarcastisch…………

IK HOOP DAT JE WEET DAT WE INMIDDELS OOK KIESRECHT HEBBEN. 

Hij keek mij aan en lachte………. 
"Jij bent mij er eentje" zei hij lachend

We kwamen aan bij Akchour aan en ik zag Damine kijken. Dit was anders dan wat hij verwacht had.  Hij bleef maar kijken. Ik ging stuk.

Waarom neem jij mij hier naartoe als je zelf hier nooit bent geweest? Vroeg ik.
Wil je ZO indruk op mij maken? IK begon te lachen. “Ik dacht je komt aan met kaarsen en rozen”, zei ik lachend.  

Hij begon ook te lachen. Het is dus de bedoeling dat we DIE berg opklimmen, zei hij. 

 “Ja”, zei ik. Genoeg, zand, struiken en stenen. Maar we gaan prachtige watervallen zien. “IK weet alleen niet of ik het tot die plek trek”, zei ik met een zucht.

Hij bleef naar die hoogte kijken. Hij komt hier echt voor het eerst. Wat dacht jij? Vroeg ik. Hij keek mij aan en moest even slikken. “Ik wilde geen cliché zijn. "Ik dacht, doe iets actiefs voor zo'n meid als jij". Iets anders, zei hij zacht. IK rolde met mijn ogen.