Het verhaal is voor een deel gebaseerd op een waargebeurd verhaal. In grote lijnen....
jihane is haar moeder op jonge leeftijd verloren. Haar vader neem haar mee naar Marokko zodat haar tante voor haar kan zorgen.
Jihane groeit op tussen haar neven...
Lieverd, die Mootje woont nu in Utrecht. Wist je dat niet? vroeg ik. Nee, hij komt uit Amstelveen. "Jij kan hier niet blijven" zei hij.
Ik zuchtte." Damine, ik woon hier en ik werk hier. "Ik ga nergens naar toe".
" Ik ben niet bang van die gast" zei ik.
Hij keek mij aan en zuchtte………"Jihane alsjeblieft Niet zo koppig doen" zei hij weer.
"Hij weet dat ik hem zoek en hij gaat je gebruiken tegen mij". Damine, hij weet toch dat we uit elkaar zijn". "Nou wat maakt het uit" zei hij boos. Hij weet dat ik van je houd....
"Je maakt overal een discussie van" zei hij boos. Safi, ik blijf hier………hij ging op de bank zitten en deed zijn armen over elkaar...
Ik zuchtte weer…………."Ik moet moren vroeg op" zei ik. "Ik ga daarna naar het politiebureau".
Wil je de hele dag bodyguard spelen of zo? Vroeg ik. Hoe zie je het voor je? Vroeg ik.
"Luister Jihane, we gaan nu naar mijn moeder". "We gaan langs huis"." Ik pak mijn spullen en ik kom hier slapen" zei hij.
" Je meent het", zei ik boos." Ja ik meen het" . "Morgen breng ik je naar je werk en haal je op". Ik heb liever dat je stopt met het baan te. Wat voor baantje het ook is. "Ik breng je naar het politiebureau en weer terug".
Ik keek hem vol ongeloof aan. "Wollah, je bent gek" zei ik Nee.
Jihane, ik weet met wie ik te maken heb, jij NIET, zei hij boos. Luister een keer naar mij.” "Niet omdat ik het van je vraag maar omdat het beter is voor je veiligheid is” zei hij.
Nee, zei ik.” Je hoeft mij niet beschermen. “Ik kan prima mijn boontjes doppen” zei ik sarcastisch.
Hij zuchtte…………”Je weet dat koppigheid de energie is voor door domme mensen” zei hij bot. Ik ben dom, zeg je nu, denk ik op een harde toon.. Nee, zei hij kwaad. “Maar het siert je” zei hij nu lachend.
"Laten we nu naar mama gaan". Je wilde haar toch iets vragen? Ik keek hem aan en zei even niet. IK wil die gegevens dus laat ik maar nu met hem gaan.
De weg naar zijn ouderlijk huis zei ik niets. Hij probeerde steeds een gesprek te beginnen maar ik knikte af en toe……..
Ik hoorde hem daarna af en toe zuchten. Binnen een uurtje waren we gelukkig gearriveerd. Hij deed de deur open en we hoorden al stemmen. Ik keek op mijn horloge en het was gelukkig niet al te laat.
Zijn jullie nog wakker? Riep Damine. Ines kwam al lopen naar ons. Ze zag mij en vloog om mijn hals. Ik hield haar vast en omhelsde haar.
Oh Jihane, we waren zo ongerust. Sorry zei ik. Ik wist niet dat mensen op zoek waren. Wollah, heel lief. Ik ben oké, zei ik.
Zijn moeder stond ook op en ik liep op haar af. Ik groette haar en ze knuffelde mij. IK hield haar stevig terug. Ze liet even los. Hbiba, wat heeft die zoon van mij gedaan?. Ik ken hem, ik heb hem gebaard, zei ze sarcastisch.
Ik keek hem aan en hij slikte. Tante maak je geen zorgen. "We hadden onenigheid" zei ik zacht…..Ze omhelsde mij weer vast.
Ik ben blij dat het weer geod is. Ik keek hem aan en weer moest hij slikken. Ze weet meskiena van niets.
Ze trok mij naar de bank en vroeg Ines om thee te maken. Waar is Oom, vroeg ik. Hij is al slapen. Hij was heel moe. Damine ging ook even naast zijn moeder zitten. "Jihane wil graag haar tante opzoeken". Heb je het adres van die vriendin? Vroeg hij. Misschien dat zij ons kan helpen.
Zijn moeder keek mij aan. Wil je het heel zeker? Ik knikte……Ze stond meskiena en pakte haar adressenboekje.
Ze wilde een pen zoeken. Nee, zei Damine, ik maak een screenshort, zei hij.
We zijn daarna nog zeker een uurtje gebleven. Het was ook fijn om met zijn moeder en zusjes te kletsen. Zij zijn echt anders. Na thee gedronken te hebben, besloten daarna weg te gaan.
Damine reed naar zijn huis en pakte een weekendtas. Ik bleef in de auto. Ik had geen zin in een discussie.
Het was vrij laat alweer en ik besloot om te douchen en meteen te slapen. Gelukkig was hier nog een klein kamertje. Er stond een bed en ik gaf hem wat beddengoed. Hij zoekt het dan maar uit.
De volgende dag werd ik vroeg wakker. Ik heb maar voor 2 personen ontbijt gemaakt. Hij zette me daarna af en ging zelf door.
Rond drie uur zou hij mij ophalen en dan konden we naar het politiebureau. Oom Reda deed niet moeilijk toen ik hem her verhaal vertelde dat ik een verklaring als getuigen moet afleggen. Ik was liever eerlijk.
Ik liep rond drie naar buiten maar Damine was nergens te bekken. Ik zuchtte……..Gelukkig was mijn woning op 15 minuten loopafstand. Ik liep een paar straten verder en ik herkende de auto van Mootje.
Ik schrok………Hij keek mij en schrok ook.
Ik begon te lachen. Hij stond met Reduan. "Zo" zei ik" Mohammed El Yazidi". "Hier woon je dus". Redaun bleef mij aankijken. Hoe kom je aan mijn achternaam? vroeg Nootje.
"Dat was niet moeilijk" zei ik." Spreek je gauw" zei ik weer.
"Ik doe liever zaken met Younes" zei ik en keek hem heel doordringend aan..
Ik blufte maar ik ging stuk vanbinnen. Zijn ogen werden groot en hij keek Reudan aan.
Ik hoorde mijn telefoon overgaan. Waar ben je? Vroeg Damine boos. "Ik kom eraan" zei ik.
Tot later jongens riep en ging snel de eerste brandgang in. "Als hij oorlog wil, dan ben ik er klaar voor" zei ik tegen mezelf.
Ik ben daarna meteen gerend naar de straat waar de garage staat. Damine keek mij boos aan. "Kon je niet wachten" zei hij.
"Ik zou je toch ophalen" zei hij boos. Je was er niet, zei ik." Je had kunnen bellen" siste hijm.. JIJ ook, zei ik.
Op het politiebureau hoefde ik niet lang te wachten. Er werden vragen gesteld maar ik kon deze niet beantwoorden. Sommige gebeurtenissen waren ver voor mijn tijd. Ik heb meteen wel mijn verdenkingen naar Reduan en Mootje geuit. Ik heb ook meteen aangifte van stalking gedaan.
Mootje zou een bericht krijgen voor zover er een anders bekend is en de politie zou mijn nog bellen als er nog vragen zijn. En anders tot de zitting. En nu hopen dat ze snel opgepakt worden.
Ik zag Damine in de auto wachten. Hij zag mij en stapte uit en deed de portier voor mij open. En hoe ging het? Vroeg hij.
"Goed, ik heb verteld wat ik weet en dat is niets". Maar ik heb wel mijn vermoedens geuit richting Reduan en Mootje. Verder had ik aangifte gedaan van stalking.
Damine keek mij aan. Je hebt wat!!!!Ben je gek of zo? . Je weet dat hij inzage heeft in het dossier…….
"Ik ben niet bang van hem" zei ik. "Wollah, ik ken die gasten". Wollah je bent knettergek, zei hij op een boze toon...Safi, vanaf nu ben je nergens alleen, zei hij …hij was woest en Hij bleef maar zuchten………………..
Je maakt het alleen maar moeilijker, zei hij
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
