SAY YES ( Voltooid)

Say yes deel 37

Hij bleef mij aankijken en mijn hart ging tekeer. Ik wendde mijn blik en liep weg. Voordat ik het wist trok hij weer aan mij pols.

Ik trok mijn hand los en wreef er overheen.” Sorry” zei hij hees. “Geeft niet” zei ik. “Ik moet even met je praten” zei hij. 

Ik keek hem aan en schudde met mijn hoofd. “Je hoeft niets uit te leggen”, zei ik. “Ik hoef ook NIETS te weten" zei ik.

Ik ga mij morgen bij de politie melden”, zei ik.

Ik zal mijn verklaring doen en ik hoop dat het je helpt bij je problemen”, zei ik. 
“Lieverd” zei hij. “Please, noem mij niet zo” zei ik.” Ik wil dat woord niet meer uit je mond horen” zei ik op een harde toon.
“Laat mij alsjeblief met rust”, zei ik.

Ik keek hem en zag spijt en verdriet in zijn ogen.
Ik wilde weglopen en hij trok mij naar zich toe…….Ik voelde zijn hart hartkloppen en ik voelde zijn warme adem in mijn nek. “Laat mij alsjeblieft uitleggen wat er gaande is” zei hij.
Ik laat je daarna gaan. 

"Hoor mij vijf minuten uit, zei hij
Ik zuchtte.....vijf minuten en geen seconde langer....

Oké, zei hij  en we liepen weer terug.
Ik zag Adil en Ghizlane nog staan. Damine liep naar Adil toe en gaf hem een knuffel. "Bedankt man", zei hij.
Ghizlane keek mij een beetje beschaamd aan. Ik liep op haar af. Ze wist nu ook wel dat ik wist dat zij gepraat heeft.

"Het is oké, ik ben niet op de vlucht" zei ik. "Ik houd mij ook niet schuil" zei ik weer en glimlachte naar haat. Ik zag haar weer opgelucht kijken.

Ik gafvhaar een knuffel en keek haar nog aan....spreek je gauw, zei ze.

Ze stapte in de auto met Adil en zwaaide nog. 
We gingen weer aan dezelfde tafel zitten. De ober herkende mij en glimlachte. Hetzelfde? vroeg hij. "Ja graag" zei ik. Damine bestelde een Cappuccino.

Hij bleef mij aankijken en wilde mijn hand grijpen. Ik trok mijn hand terug en ik zag hem even slikken. Ook ik moest nu slikken.

"Jihane, ik ben geen crimineel", zei hij.  Ik ben gegijzeld. Wat!!! Zei ik verbaasd.

De officier heeft mij laten gijzelen om mij als getuige te horen." Het is een dwangmiddel om mij te laten praten". Waarom?  Vroeg ik.

" Een auto van mij is net over de grens van Duitsland gevonden met een grote lading drugs", zei hij. "Alleen de bestuurders waren pleite" zei hij
Hij wreef over zijn gezicht.... "De auto is gehuurd onder een valse naam". De man had die auto nooit kunnen huren omdat hij in het buitenland was, zei hij weer.

"Maar de camera's dan"  zei ik. "Ja dat is het probleem". "De camera’s waren uitgezet" zei hij met een zucht..

Het was rond 5 en Tamara en iedereen was weg. Reduan? Vroeg ik. "Hij ontkent". Hij zegt dat hij weg was. "Mounia dekt hem", zei hij. 
“Maar hij is hoofdverdachte”……….De administratie wordt nu uitgepuzzeld.

Kunnen ze jou iets maken? vroeg ik. "Nee, Ik heb ook een alibi" zei hij. "Ik was die dag bij een autohandelaar voor de nieuwe locatie" . Ik sta daar op camera's. Ik kan het niet geweest zijn. 

"Maar justitie is niet gek" zei hij. "Er gebeuren vaker dingen met auto’s van mijn zaak" zei hij.

Ik bleef hem aankijken...
Hier was ik al ban voor.

"Kijk, ik kan er niet veel over zeggen". "Ik doe zaken met grote jongens maar dit waren geen afspraken" zei hij. "Het gaat nu echt te ver".

"Nu zijn het kilo's drugs straks zijn het lijken"………….Hij wreef over zijn haren en keek mij aan.
" Er zitten nu mensen tussen in die er niet tussen moeten zijn", zei hij met een zucht.