Levent bxb

;3;

Önceki bölümü okumayı unutmayın.

"Oraya giderseler ölürler." "Daha kırk dakikası var filmin ya biri ölür ya hiçbiri."

Koltuğun bir tarafına ben diğer tarafına Levent oturmuş bacaklarımız birbirine karışmış şekilde yayılmış korku filmi izliyorduk. Levent konuyu uzata uzata aptala anlatır gibi anlatmıştı. Ben de zor olsa da anlamayı başarmıştım. Sonra da film izlemeyi teklif etmişti. İyi de yapmıştı çünkü gidesim yoktu.

"İntihara meyilli olsam o sese gideceğime kafama sıkardım. Berbat seçim." "Niye sese gidiyor harbiden. Hayatımda şöyle bir şey duysam anında oradan topuklar bir daha da adımımı atmazdım."

Film izlemekten çok hoşlanan bir insan değildim. Tek başıma pek zevki olmuyordu. Kendi kendime her şeye yorum yaptığım için de başkalarıyla izlediğimde sorun çıkıyordu. Ama Levent'le izlerken bu sıkıntı tamamen ortadan yok oluyordu çünkü bu konuda tıpatıp aynıydık. Tek başına 'sinir bozucu yorumlar' yapmaya bin basardı.

Ani çıkan jumpscare ile yerimde irkildim. "Ucuz ucuz korkutmalar... Nefret ediyorum cidden." Homurdanmama karşılık karşımda Levent anırarak gülüyordu. Mizah seviyesi yerleri süpürdüğünden beklenebilecek bir tepkiydi bu.

Yerinde doğrulup kolunu omzumun etrafına sardığı gibi beni kendi tarafına çekti. "Korktun mu abisi?" Göğsüne kafamı tüm gücüyle soktuğu için sesimi çıkaramıyordum. Diğer eliyle saçlarımı darmadağın edip tatmin olmuş olacak ki kolunu gevşetti. "Piç." Arkamı dönüp sırtımı göğsüne yasladım. "Korkmak değil bu, buna biz biyolojide kaç ya da savaş..."

Ya seviyorum bu çifti. Hadi siz de sevin.

Okuduğunuz için teşekkürler