Am I willing to give it up?

5K 73 15
                                    

Mika's POV

Im a bit bored today so i decided to text kief and yayain syang lumabas.

From: Bebe kief

Im on my way na. See u. Love you.

I waited for kief sa dorm, 30 mins after nakarating na sya.

"Where do u wanna go?" He asked

"Anywhere."

"Bat parang ang tamlay mo today?"

"Im not in the mood lng kasi." Mdjo masama kasi pakiramdam ko and im a bit moody today.

"Meron ba tayo?"

"Yah, 2nd day."

"Kaya pala. Kain nlng tayo para d ka na sumimangot."

Pumunta kami sa isang resto, napadami na naman ang kain ko.

"You want more pa ba?"

"No na. Full na ko, ubusin ko nlng to."

"Babe tingnan mo yung girl dun, parang kabayo." I looked at the girl napatawa ako. Si kiefer talaga he knows how to make me laugh, d naman kasi mukhang kabayo yung girl eh. Kaso yung hair nya parang tail ng kabayo. Hahaha. Im sorry kung masyadong bad ang baby ko ha?

"Ayan tumawa ka din. Wag ka na kasing ma badtrip. I love you." I smiled at him

"I love you too." I am really thankful bcoz i am blessed, I am blessed to have this man infront of me. I maybe moody, masungit and minsan matigas ang ulo pero si kief he knows how to handle me, i wonder nga if hanggang kailan kaming ganito. Iniisip ko din if gaano nya kaya ako kamahal? Kasi ako im willing to give up things for him, but at the back of my mind i asked myself, am I willing to give my volleyball career up for him? Napaisip ako. Hindi ko rin alam. Baka oo baka hindi? Ewan ko d ko alam. D ko talaga alam. I came back to my sense when kiefer's friends showed up.

"Hi miks. Date date na namn kayo ha." Its hubert. Nag smile nlng ako sa kanilang lahat.

"Bro, laro tayong basketball later ha?"

"Cge2 bro, txt nlng." Umalis na ang friends nya. Npaisip ulit ako. Si kiefer kaya? Is he willing to give up basketball for me?

+++++++++++++++++

"Babe." I called his attention. We were sitting sa likod ng car nya. D pa kasi kami umuuwi. Dinala nya ko sa isang mahangin at tahimik na place. He opened the back door of his car and dun na kami naupo. I leaned on his chest, naka yakap naman sya sakin.

"Yes babe?" He answered.

"Ah wala."

"What is it? Something's bothering you ba? Spill it."

"Wala babe wala."

"I know you, c'mon baby, tell me na. What is it?" Mapilit din tong si kief eh. Sumasakit na nga puson ko pinipilit nya pa. Kainis kasi 2nd day ko pa. haay.

"Are you willing to give up basketball for me?" Dredretso kong tanong na ikinagulat nya. Hindi sya naka sagot, i sit up straight then tumingin sa knya. D pa rin sya umiimik.

"Ah kasi babe..."

"Oo nga naman. Bat ko nga naman na itanong yun, eh I know naman the answer. Sorry. Kung ano2 lng kasi pumapasok sa isip ko." I smiled at him pero part of me was hurt. Ewan ko ba.

"If you dont want me to go sa laro namin later babe, okay i wont, trip trip lng naman nila yun. I can spend more time with you."

"No kief, its not what i meant earlier." May katahimikang nabuo between us.

My End GameTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon