Kiefer's POV
"Manong, kamusta? Ano sabi ng doctor? May masakit ba sayo? Ano yung mga gamot po? For how many days mong iinumin?" Pag pasok ng bahay si mom aga nakita ko.
"Mom, relax, im fine. Okay lng po ako. Napagod lng po ako." I hugged mom nag aalala kasi eh.
"Kasi naman anak eh, magpahinga ka naman minsan. Ill tell dad na pagpahingahin ka muna?
"Mom, no na. Kaya ko naman po sarili ko, pahinga konti okay na din ako."
"Manoooooonng." Napatingin naman ako sa sumisigaw na si dani habang dali dal syang bumababa.
"Oh, dahan2 baka malaglag ka." Upon reaching me she hugged me tight.
"Manong, anong nangyari? Ano daw po ba sakit mo?"
"Wag exagge dan." Thirdy butted in, habang nakaupo at kinukuha ang shoes nya.
"Ano ba kasi nangyari manong? Anong masakit sayo? Im worried, kami ni mommy, super nag alala kami sayo, we want to go there nga sa hospital kaso sabi ni kuya ayaw mo daw."
"Eh kasi po hindi naman malala, kulang lng talaga sa rest."
"Edi you go upstairs na and magpahinga kana agad." Tong kapatid ko talaga.
"Yes po ate, mayamaya magpapahinga na ko" Sagot ko sa kanya.
"Kiefer wag mong patayin sarili mo" i heard a voice coming out from the kitchen, c papa pala.
"Oh pa, goodevening po."
"Wag mong ibigay lahat ng oras mo jan sa basketball, basketbolista din ako at alam ko ang nararamdaman mo, naiintindihan kita, kahit sinong atleta maiintindihan ka, pero sobra2 na ata yung sayo, bigyan mo naman ng halaga yang kalusugan mo."
"Pasensya na po pa. Magpapahinga na po ako."
"Dapat lng, i dont want to worry na kaya, dba mom?" Sabi ni dani.
"Hay naku. Kayo talaga."
"Oh cge na. My food akong ginawa para sa inyo sa mesa." Mom
"How come i dint know? Kanina pa ko naghahanap ng mabango ah." Dad
"D kasi para sayo yun kaya tinago ko, alam ko namang uubusin mo na naman ang para sa mga anak natin."
"Alam mo ikaw mozzy ang damot mo talaga sa pagkain."
"At ikaw bong, ang takaw mo sa pagkain!"
Simula na naman ng bangayan, umalis na kaming tatlo at pumunta ng dining table, pero si dani bumalik nlng sa taas kasi antok na daw sya.
"Natawa talaga ko kay mom and dani. Sobrang nag aalala eh, akala mo kung ano na nangyari sakin, i dont want them to feel that way. Yung mukha ni mom kanina parang d ma ipinta." I was talking to thirdy who's busy eating.
"So alam mo na ano nararamdaman ni mika." Napatigil ako sa pagkain ng bigla kong naalala si mika.
"She must be worried kanina."
"She was manong, kaya nga bigla nalang pumunta ng hospital dba? Kung ano ang nararamdaman ni mom and dani ganun din kay mika, mahal ka din nun, babae yun kaya d mo maiiwasan na mag alala sya."
"Yeah right, i wa wrong sa iniisip ko kanina. Kakausapin ko nlng sya ulit."
After eating pumasok na kami ni thirds sa kwarto namin, mabilis na nakatulog si thirdy pero ako hindi makatulog, wala kasi akong natanggap na goodnight ni mika, mas masarap kasi tulog ko pag tumatawag sya just to tell me goodnight and that she loves me, pero ngayon kahit isang txt wala.
