𝐻𝑎𝑝𝑝𝑦 𝐸𝑛𝑑𝑙𝑒𝑠𝑠 🌈 𝐽𝑒𝑜𝑛 𝐽𝑢𝑛𝑔𝑘𝑜𝑜𝑘

🌈1| "Yoona'nın Sevgilisi Deriz."

Bölüm şarkısı: BTS - Run

Keyifli okumalar çikolatalı sütlerim🍫🥛

Jungkook...

Bu ismi daha önce tanıyıp tanımadığımı beynimde sorgulamaya çalışırken salondaki fısıltılar çoktan uğultulara dönüşmüştü bile.

Bir saniye...

Ben yanlış düğünü mü basmıştım?

Az önce duyduğum tiz sesi tekrardan duydum. Konuşan gelinin sesiyle tüm uğultular kesilmiş, herkesin meraklı bakışları bizim üzerimizde geziniyordu.

"Bu kız doğru mu söylüyor?" görüş açım hala net olmasa da parmağıyla beni gösterdiğini az buçuk kestirebiliyordum.

Ben yanlış nikahı basmasına basmıştım fakat kendimi bunu ifade edecek kadar ayık hissetmiyordum. Bedenim artık benden bağımsız hareket ederken dışarıdan bakıldığında yarı felçli insanlardan farksızdım.

"Evet, doğru söylüyor."

Daha önce hiç duymadığım sesten gelen bu cevapla birlikte sanki az önce sessizleşen kalabalık onlar değilmiş gibi etrafta büyük bir kargaşa başladı. Bunun beraberinde aç karna içtiğim içkiler midemde büyük bir yanmaya sebep olmuş, eğer biraz daha orada durursam olacakların hiç de iç açıcı olmayacağının sinyallerini veriyorlardı.

Elimi ağzıma kapatarak kalabalığın arasına karışmış, oradaki garsonların birinden lavabonun yerini öğrendikten sonra koşarak oraya doğru ilerlemiştim. Nihayet görüş açıma giren lavabonun kapısını açıp içerideki kabinlerden birine girmiş ve midemden ağzıma gelen bütün her şeyi boşaltmıştım.

İşimi halledip kapıyı açtım. Daha sonra lavaboya eğildim ve ağzıma su alıp gargara yaparak o iğrenç tadın bir nebze de olsa gitmesini sağladım. Ardından yüzümü de yıkadıktan sonra kendi içimde etrafımı çok az da olsa görebilmenin sevincini yaşıyordum.

Derken lavabonun kapısı açıldı ve içeri müstakbel damat adayı girdi. Benim şaşkın bakışlarımı umursamadan kapıyı kilitledi ve sırtını kapıya yaslayarak soluklanmaya başladı. Pardon da, kadınlar tuvaletinde ne işi vardı?

Bir yanım çığlıklar içinde onu buradan atmam gerekeni söylerken diğer yanım da onun düğününü mahvettiğim için ondan özür dilememi söylüyordu. Sonuçta mutlu bir yuvayı dağıtmıştım, bu istesem de yapamayacağım bir şeydi.

Ve sanırım ben, hayatımda ilk defa beni iyiye yönlendiren tarafımı dinleyecektim.

Parmaklarımla oynamaya başlarken kafamı eğerek bir süre kendimde cesaret aradım. Ardından boğazımı temizleyerek konuşmaya başladım. "Ş-şey ben özür di-"

"Hey, ne saçmalıyorsun sen! Asıl ben sana teşekkür etmeliyim." aşağı eğidiğim başımı ışık hızında kaldırdım. Doğru ya! Akıllısı hiçbir zaman beni bulmazdı.

Daha sonra aklımda yanan ampulle gözlerim irileşti. Zorla mı evlendiriliyordu?

Adının Jungkook olduğunu öğrendiğim müstakbel damat adayına bir cevap vermediğimi fark ettim. "Nasıl yani? Sen zorla-"

"Sonra anlatırım ama önce buradan çıkmamız gerekiyor-" benim lafımı bölen kendisiyken kendi lafını dışarıdan gelen ayak sesleri bölmüştü. "Bu alacaklı gibi koşanlar da kim?"

"Rosabel'in abileri." Ne?!

Yani gerçekten de ettiğim bedduanın tutmasına mı şaşırsam, onun bizi bulduğuna mı endişelensem, yoksa başka bir dilek dileseymişim onun gerçek olacağına mı üzülsem bilememiştim.