KARAKUŞ - 2 "ATEŞ"

2. BÖLÜM

Başka bir evrende
En güzel halinle
Sen hayata karış
Ben daha da biteceğim
-Madrigal

...

Bölüm şarkısı : Pera - Sensiz ben

...
Mirza Ateş'ten...
Ay Bar.
4 aydır mesken tuttuğum yerin adı bu.
Burası benim.
Sokağı gibi.
Ama 4 aydır artık tamamen evim gibiydi. Reina'da olduğum zamanlar vaktimin çoğunu burada geçirdiğim gibi bu akşam da buradaydım. Dün Tonas'tan gelmiştim. Tonas Marduk'ta Hintlilerin olduğu bölgeydi. Okyanusu aşmıştım. Okuldan atılmam gerekiyordu ama ailem kuruculardan olduğu için atılmıyordum. 4 aydır derslere de doğru dürüst girmiyordum zaten.

Sırtımı bar tezgahına yaslayıp baygın bakışlarımı dans edenlerde gezdirdim. Bugün sene sonu gösterilerinin olduğu gündü ve ben okula gitmemiştim. Yeteri kadar canım acıyordu zaten. Yanımda olsaydı bugün hayatıma gireli 1 yıl olacaktı. Ben bir yazı daha onsuz geçirmek istemiyordum. Barmenin önüme ittiği bardağı elime aldım ve dudaklarıma yasladım. Büyük yudumlar alırken boğazımı yakışını hissettim.

"Onu döndürdüm" dedi Çınar. Odaklanmakta zorlanmam kanımdaki alkol yüksekliğindendi. Sesler uğultuluydu. Bu kaçıncı bardağımdı ?

"Sonra bir şey oldu" diye devam etti. "Loya'ya büyü yaptı ve elektrik çarpmış gibi tepki vererek gözlerini kapattı. Nabzına bakamadım. Lilith onu aldı. Geç kaldım." Gözlerini kederle kapattığında "bu yüzden araftayım" diye mırıldandım. "Yaşıyor mu öldü mü öğrenemeyeceğim ama ben her gün ölüyorum."

Bardağımdaki son yudumu kafama diktim. "Çok yakındım ama o cadıdan güçlü değildim." Bardağı var gücümle sıkarken çatlama sesi kulaklarıma ilişti. "Onun kucağında cansız gibi yatıyordu." Bardak elimde parçalara ayrılırken "Hay sikeyim..." diye mırıldandı Çınar. Kalan parçaları elimden almaya çalıştı.

"Öylece. Bembeyaz. Dudakları aralıklı. Kalp atışına bile odaklanamadım !" Elimi sertçe elinden çektim. Elimdeki acıyı hissedemeyecek kadar canım acıyordu.

Omuzlarım çökerken "en azından bir mezarı olsaydı" diye mırıldandım. "Özlediğimde gidip sarılabileceğim. Çok mu ? Bu bile fazla mı ?" Sesim titrerken gözlerimi sıkıca yumdum. Sıcak bir yaşın sağ yanağıma aktığını hissettim. "Acıdan boğuluyorum." Yutkundum. "Her gün ölmek istiyorum ama ya bugün gelirse diyip vazgeçiyorum. Dayanamıyorum artık !"

Çınar'ın yüzündeki çaresizliği gördüm. Alisa'yı hepimiz gibi o da arıyordu. Alisa'ya karşı hisleri olduğunu biliyordum ama bu şu an düşüneceğim bir ayrıntı değildi. Eğer onu bulmama yardım edecekse şimdilik göz ardı edebilirdim. Onu döndürmüştü. Ne olursa olsun. Ve biliyordum ki Alisa asla Çınar'ı istemezdi. Şu an burada olsaydı Çınar'a arkadaştan fazla davranmazdı. Bunu biliyordum. Bilmiyordum emindim. Bizim bağlılığımız başkalarının aramıza girmesine izin verecek kadar basit değildi.

Alisa'nın kalbi de aklı da sadece bana aitti. Bana ait kalacaktı.

Alisa Mercan'dan...

Yerimden sıçrayarak uyandığımda nefes nefese ve ter içinde kalmıştım. Aynı rüyaları görmekten ciddi anlamda bıkmaya başlamıştım. Derin bir nefes alarak yataktan kalktım. Kendimi banyoya atıp sıcak suyu ayarlayarak küvetimi doldururken aynanın karşısına geçerek üzerimdekileri çıkardım. Bugün cuma ve finallerin son günü olduğu için daha enerjik olmam gerekiyordu ama ben kendimi yorgun hissediyordum ve buna anlam verememiştim. Aynadaki yansımamda gezdirdim bakışlarımı. Kahverengi gözlerimdeki kederin anlamını çözemiyordum. Son zamanlarda kendimi de çözemiyordum. Spora başlamıştım ve spora gitmek hayatımdaki en heyecanlı şeydi. Orada Mirza'yı görecek olma düşüncesi beni nedensizce heyecanlandırıyordu ve buna anlam veremiyordum. Aramızda bir çekim vardı. Bence o da bunun farkındaydı ve biz bir nevi flört evresine geçmiş gibiydik. Bu kadar kısa sürede nasıl bu hale geldiğimizi anlayamıyordum ama onunlayken mutluydum. Sanki onun yanı başka bir evren gibiydi. Onunla olmak Dünya'dan soyutlanmak gibiydi.
Mira Uras'ın soyadının Karcı olduğunu öğrenmiş ve salonda da sık sık onun yakınlarında çalışıyordu ve küçük merhabalaşmalara başlamıştı. Beni asıl şaşırtan Destina'nın o polisle yani Özgür'le konuşmaya başlamış olmasıydı. Bu kesinlikle beklemediğim bir şeydi.