Avrionne's Point of View
Hindi naman kalayuan ang supermarket sa University, kaya narating namin ito sa loob ng wala pa'ng lima'ng minuto. Iginiya ako ni Shiela papasok.
"Teka sandali, bakit ka ba nagmamadali?" tanong ko. Mahigpit ang pagkakahawak nito sa kamay ko habang hatak ako pautngo sa kung saan.
"Sorry! Excited lang ako. Ngayon lang kasi ako nakalabas ng may kasama na kaibigan. Alam mo na," she said and shrugged her shoulders.
Sa klase ng pagkatao niya? Sa tooo lang, hindi siya mahirap pakisamahan. "Maniniwala ba ako sa sinabi mo?" pabiro ko'ng ani rito.
Unti-unti na'ng gumagaan ang loob ko sa babae, inaamin ko iyon. Pero hindi ibig sabihin na ibinibigay ko sa kaniya ang buo'ng tiwala ko. Sapat na'ng malaman na hindi siya makakasagabal sa misyon ko. And that she has no intention to harm me.
"Well, may mga nakakasama ako'ng friends. But I know that they only need me for money. There's no fun in that," pag-amin nito.
Napatango na lamang ako. "Okay," I plainly asnwered.
She smiled and pulled me even closer to her. I am much taller so she had to tiptoe just to put her arm on my shoulder.
"Kaya magsasaya tayo ngayo'ng araw! Just wait and see, alam ko'ng mag e-enjoy ka 'rin Abi!" maligaya'ng saad nito.
Naging abala kami sa pamimili. From canned goods, instant noodles, chicken, pork, beef and vegetables to stock in the ref. Fruits, snacks, drinks and much more. It took us almost an hour to finish everything.
"To our next destination! The timezone!" nasasabik nito'ng sabi tsaka ako hinatak patungo kung saan.
"Paano iyo'ng mga iniwan natin na gamit sa package counter?" I asked.
"Ano ka ba, safe naman 'yon! Ako na ang bahala na isakay sa kotse mamaya! Let's go!" anyaya nito nang makasakay kami sa elevator.
Inilapag ni Shiela sa isa'ng malaki'ng mesa ang sandamakmak na tokens na binili nito. I looked around only to see different things such as claw machines, rides, games and many more. The place is slightly crowded and noisy.
"Tara, mag-basketball tayo!" muli'y tawag sa akin ni Shiela. She inserted a coin or a token to the machine and it works like that. We aimed and shoot the ball, tuwang-tuwa ito nang malampasan ko pa ang high score dito.
"Come on, let's ride that car oh!" turo nito sa isa'ng gumegewang na kotse sa isa'ng gilid.
"Shiela, it's for kids," natatawa ko'ng sabi.
"Don't be such a killjoy! Come on!" nagtabi kami sa dalawa'ng magkaiba na rides. Pinasakay niya ako sa tumataas-baba na kabayo, siya naman ay sa tumatabingi at gumegewang na kotse. We were boh laughing at ourselves because people were looking at us.
"Aww, last twenty tokens na lang? Lika, doon tayo sa claw machine."
Nagningning ang mga mata ni Shiela nang makita ang isa'ng machine na puno ng stuffed toy.
"OMG! BT21 yan! I'm gonna win Rj!" Dali-dali ito'ng naghulog ng token, subalit natapos ang mahigit labing-lima'ng trial ay nabigo ito na makuha ang kulay puti na stuffed toy.
"Ano'ng gagawin ko? Five na lang!" frustrated na sabi nito.
"Let me try," I volunteered.
She looked at me and pouted. "Sige na nga. Go! Go! Abi!" she cheered for me. Napailing na lamang ako, para kasi ito'ng bata sa tuwa. Pinagtitinginan kami ng mga tao dahil sa malakas at matinis nito'ng boses, that made her even cuter.
BINABASA MO ANG
Keeping The Last Bullet (Under Major Editing)
Action"I was born to suffer.I was born to be hurt.I was born to kill lives.But don't you think I've done enough? That I deserve to be loved too? By you....perhaps? A monster A living cold ice.. A killing machine... That is how they see Avrionne Iris Ceran...